Αθανασία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 5:
Στη [[Βιολογία]], η αθανασία δεν αποτελεί σχέδιο της φύσης, καθώς δεν είναι χρήσιμη ούτε για την αναπαραγωγή, ούτε για τη διαιώνιση των ειδών. Αλλά ίσως να μην είναι αδύνατη. Με την ανάπτυξη των ερευνητικών κλάδων της επιστήμης της ζωής, όπως η [[γενετική]], η [[νανοϊατρική]], οι νευροεπιστήμες και με την εκθετικά επιταχυνόμενη τεχνολογική πρόοδο, η δημιουργία ενός αθάνατου [[Άνθρωπος|ανθρώπου]] φαντάζει δυνατή.
 
Σύμφωνα με τον Jerry Shay, καθηγητή [[μοριακή βιολογία|μοριακής βιολογίας]] και [[Νευροεπιστήμες|νευροεπιστημών]] στο [[πανεπιστήμιο]] του [[Τέξας]], η [[Τελομερές|τελομεράση]] είναι: «Ένα ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια -τα φυσικά άκρα των χρωμοσωμάτων-, η ονομασία των οποίων προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις "τέλος" και "μέρος". Αποτελούνται από επαναλαμβανόμενο μη γονιδιακό γενετικό υλικό και καλύπτονται από πρωτεΐνες. Ο ρόλος τους είναι η προστασία της ακεραιότητας του μορίου του [[DNA]]. Από όταν είμαστε έμβρυα μέχρι να αναπτυχθούμε πλήρως, κάθε κυτταρική διαίρεση του οργανισμού μας συνοδεύεται από απώλεια τμήματος των τελομεριδίων. Αυτή έχει ως αποτέλεσμα την ελάττωση ή και την απώλεια της ανανεωτικής ικανότητας των κυττάρων. Κατά την "Τελομεριδιακή θεωρία της γήρανσης", η ένδεια των τελομερών συνδέεται με τα φαινόμενα κυτταρικού μαρασμού που παρατηρούνται κατά τη φυσιολογική γήρανση των οργανισμών. Όταν τελικώς εξαντληθούν οι τελομεράσες, τότε γερνάμε. Η τελομεράση, μία ουσία ενεργή κυρίως κατά την παραγωγή [[Ωάριο|ωαρίων]] ή [[Σπερματοζωάριο|σπερματοζωαρίων]], είναι το ένζυμο που αναπληρώνει τα τελομερίδια».<ref name="εφημ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007">{{Cite web |url=http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228 |title=εφημ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007 |accessdate=2009-11-09 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20091109030115/http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=09.07.2007,id=88102228 |archivedate=2009-11-09 |url-status=livedead }}</ref>
 
Το [[2001]], ο Shay απέδειξε ότι, παρά τη σχέση της τελομεράσης με τον [[καρκίνος|καρκίνο]], η τεχνητή ενεργοποίησή της σε φυσιολογικά ανθρώπινα κύτταρα τα καθιστά πρακτικά αθάνατα.<ref name="εφημ. Ελευθεροτυπία 09/07/2007"/>