Μετωνυμία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
''' Μετωνυμία''' ('''Metonymy''') είναι το σχήμα λόγου κατά το οποίο μια έννοια εκφράζεται με λέξη που δηλώνει άλλη έννοια, η οποία όμως έχει στενή σχέση με την πρώτη, π.χ. ο δημιουργός με το δημιούργημά του, το περιέχον με το περιεχόμενο, το αφηρημένο με το συγκεκριμένο· π.χ. “Όμηρος” αντί “ομηρικά ποιήματα” [ΣτΖ: Το συγκεκριμένο παράδειγμα του ΛΚΝ κατά το ΛΝΕΓ συνιστά υπαλλαγή], “στέγη” αντί “σπίτι” [ΣτΖ: Το συγκεκριμένο παράδειγμα του ΛΝΕΓ, επειδή η στέγη αποτελεί μέρος τού σπιτιού, συνιστά κατ' ουσίαν συνεκδοχή], “τάφος” αντί “θάνατος” κ.λπ
''' Μετωνυμία''' είναι σχήμα λόγου κατά το οποίο μια [[λέξη]]/φράση χρησιμοποιείται αντί αυτής που λογικά θα έπρεπε να επιλεγεί, επειδή έχει στενή εννοιολογική συγγένεια μαζί της. Μια έννοια δηλαδή εκφράζεται με μια λέξη που κανονικά δηλώνει μια άλλη έννοια, όπως: ''Ελλάδα'' αντί ''Έλληνες'', ''τρίτη ηλικία'' αντί ''ηλικιωμένοι''. Συγκρινόμενη με τη [[Μεταφορά (σχήμα λόγου)|μεταφορά]], η μετωνυμία βασίζεται στην ''εγγύτητα'', καθώς δεν απαιτεί μετακίνηση (άλμα της φαντασίας), όπως εκείνη. Αυτή η διαφορά μπορεί να κάνει τη μετωνυμία να μοιάζει πιο «φυσική» από τις μεταφορές. Συγκεκριμένα η μετωνυμία μπορεί να πάρει τις εξής ειδικότερες μορφές:
 
'''α'''. '''Το περιέχον αντί του περιεχομένου:'''