Αλφάβητο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 41:
Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει με τις ευρωπαϊκές γλώσσες, στις σημιτικές γλώσσες η νέα γραφή δεν δημιουργούσε ιδιαιτέρως μεγάλη δυσκολία στην ανάγνωση. Στις σημιτικές γλώσσες [[φώνημα|φωνήματα]] που διαφέρουν μόνο κατά το φωνήεν τους οδηγούν συνήθως σε διαφορετικούς γραμματικούς τύπους της ίδιας βασικά γλωσσικής έννοιας και σπανίως μόνο σε ριζικά διαφορετική έννοια. Για παράδειγμα η λέξη ''ktb'' μπορεί να είναι ''katab'' =(αυτός) έγραψε, ''katabi'' = έγραψα, ''katebu'' = έγραψαν, ''ketob'' = γράφω, ''koteb'' = γραφή ή ''katub'' = γράφεται. Έτσι η δυσκολία της ανάγνωσης εντοπιζόταν κυρίως στην αναγνώριση του γραμματικού τύπου της λέξης και στην ανάγνωση άγνωστων ή νέων λέξεων. Το γεγονός αυτό δεν διευκόλυνε μεταξύ άλλων τη δημιουργία και εισαγωγή νέων λέξεων και νέων ειδικότερων όρων. Οι περισσότεροι χαρακτήρες των σημερινών αλφαβητικών γραφών έλκουν την καταγωγή τους, κυρίως μέσω του αραμαϊκού και του ελληνικού αλφαβήτου, από τα σύμβολα της φοινικικής γραφής.
Το 1952, ο ιστορικός Ignace Gelb<ref>Ignace Gelb. ''A study of writing: the foundations of grammatology'', University of Chicago Press, 1952.</ref> υποστήριξε ότι το αρχαιοελληνικό αλφάβητο χρησιμοποιεί μεν φοινικικούς χαρακτήρες αλλά είναι το πρώτο πραγματικό αλφάβητο (δηλ. γράμμα=φθόγγος) ενώ το φοινικικό και τα άλλα σημιτικά αλφάβητα που προηγήθηκαν είναι [[συλλαβάριο|συλλαβάρια]] (στα συλλαβάρια, κάθε χαρακτήρας αντιπροσωπεύει συγκεκριμένο συνδυασμό συμφώνου-φωνήεντος, δηλαδή συλλαβή). Η θέση αυτή στηρίχτηκε στην απουσία φωνηέντων, πλην ειδικών περιπτώσεων, στα σημιτικά αλφάβητα. Η άποψη αυτή έχει δεχτεί έντονη κριτική τα τελευταία χρόνια, ως μη λαμβάνουσα υπόψη την ιδιαιτερότητα των συμφώνων στις σημιτικές γλώσσες, μαζί με άλλα επιχειρήματα.<ref>Florian Coulmas. ''Writing systems. Αn introduction to their linguistic analysis'', Cambridge University Press, 2003, σ.113-114. ISBN 0-521-78737-8</ref><ref name = JSSS>Niklaus Shaeffer, ''Journal of the Simplified Spelling Society'', [http://www.spellingsociety.org/journals/j31/mixes.php J31, 2002/2, σελ. 31-34] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090721000153/http://www.spellingsociety.org/journals/j31/mixes.php |date=2009-07-21 }}. Ανακτήθηκε 28/1/2009</ref> Σύμφωνα με τον διακεκριμένο γλωσσολόγο και παλαιογράφο David Diringer:
<blockquote>Μερικοί ειδικοί πιστεύουν ότι, επειδή η βορειοσημιτική γραφή δεν περιέχει φωνήεντα, δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματικό αλφάβητο. Κατ' αυτούς, μόνο οι Έλληνες δημιούργησαν αλφαβητική γραφή. Αυτή η άποψη είναι λανθασμένη. Η βορειοσημιτική γραφή ήταν, από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής της, πραγματικό αλφάβητο, τουλάχιστον για τους [[Σημίτες]]. Δεν ήταν τέλεια. Αλλά κανένα αλφάβητο δεν έχει φτάσει, ακόμη, την τελειότητα.
<ref>Roy Harris. ''Rethinking writing'', Continuum International Publishing Group, 2001, σ. 130. ISBN 0-8264-5798-3. Πρόχειρη μετάφραση από το εξής κείμενο: "The Greek cause is not championed either by David Diringer, author of the best-known scholarly book on the history of the alphabet.
| |||