Η '''βιοπληροφορική''' (''bioinformatics'') είναι ένα διεπιστημονικό πεδίο που αναπτύσειαναπτύσσει μεθόδους και εργαλεία [[Λογισμικό|λογισμικού]] για την κατανόηση [[Βιολογία|βιολογικών]] δεδομένων. Ως ένα διεπιστημονικό πεδίο της επιστήμης, η βιοπληροφορική συνδυάζει την υπολογιστική επιστήμη, τη [[στατιστική]], τα μαθηματικά και τη μηχανική για να αναλύσει και να ερμηνεύσει βιολογικά δεδομένα. Η βιοπληροφορική έχει χρησιμοποιηθεί για [[in silico]] (υπολογιστικές) αναλύσεις βιολογικών ερωτημάτων χρησιμοποιώντας μαθηματικές και στατιστικές τεχνικές.
Ο όρος βιοπληροφορική περικλείει το μέρος των βιολογικών ερευνών όπου ο προγραμματισμός είναι μέρος της μεθοδολογίας, αλλά και είναι αναφορά σε ειδικές διοχετεύσεις (pipelines) ανάλυσης που χρησιμοποιούνται συχνά, ειδικά στο πεδίο της γενωμικήςγενομικής. Συχνές χρήσεις της βιοπληροφορικής περιλαμβάνουν την αναγνώριση υποψήφιων γονιδίων και μονονουκλεοτιδικών πολυμορφισμών (SNPs). Συχνά αυτή η αναγνώριση γίνεται με σκοπό την κατανόηση της γενετικής βάσης μιας ασθένειας, μοναδικών προσαρμογών, επιθυμητών ιδιοτήτων (ειδικά στα γεωργικά είδη) ή τις διαφορές μεταξύ πληθυσμών.
Θεωρώντας τα βιολογικά δεδομένα ([[DNA]], [[RNA]], [[πρωτεΐνη|πρωτεΐνες]]) ως ψηφιακή πληροφορία, εφαρμόζει [[αλγόριθμος|αλγορίθμους]] για την επεξεργασία τους και την παραγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων με αποδοτικό τρόπο. Συνήθως χρησιμοποιούνται μέθοδοι κλάδων της [[τεχνητή νοημοσύνη|τεχνητής νοημοσύνης]], όπως η [[εξόρυξη δεδομένων]] (π.χ. [[νευρωνικό δίκτυο|νευρωνικά δίκτυα]], [[μπεϋζιανή επαγωγή|μπεϋζιανά δίκτυα]] κλπ) και ο [[εξελικτικός υπολογισμός]] (π.χ. [[γενετικοί αλγόριθμοι]]).
Γραμμή 9:
=== Ακολουθίες ===
Οι [[Ηλεκτρονικός υπολογιστής|υπολογιστές]] έγιναν απαραίτητοι στη [[μοριακή βιολογία]] όταν πρωτεϊνικές ακολουθίες έγινε διαθέσιμεδιαθέσιμες, αφότου ο ''Frederick Sanger'' προσδιόρισε την ακολουθία της [[Ινσουλίνη|ινσουλίνης]] στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Η σύγκριση πολλαπλών ακολουθιών με το χέρι αποδείχθηκε μη πρακτική. Πρωτοπόρος στο πεδίο ήταν η ''Margaret Oakley Dayhoff'', την οποία αποκάλεσε "«μητέρα και πατέρα της βιοπληροφορικής"», ο ''David Lipman'', διευθυντής του National Center for Biotechnology Information (NCBI).<ref>{{Cite book|url=https://archive.org/details/digitalcodeoflif0000mood|title=Digital code of life : how bioinformatics is revolutionizing science, medicine, and business|last=Glyn.|first=Moody,|date=2004|publisher=Wiley|isbn=9780471327882|location=Hoboken, N.J.|id=53284897|url-access=registration}}</ref> Η Dayhoff συγκρότησε την πρώτη βάση δεδομένων με πρωτεϊνικές ακολουθίες, την οποία αρχικά δημοσίευσε ως βιβλίο<ref>{{Cite book|title=Atlas of protein sequence and structure|last=Dayhoff|first=Margaret Oakley|publisher=National Biomedical Research Foundation|year=1966|isbn=|location=|page=215}}</ref>, και πρωτοπόρησε σε μεθόδους στοίχισης ακολουθιών και μοριακής εξέλιξης.<ref>{{Cite journal|url=http://science.sciencemag.org/content/152/3720/363|title=Evolution of the Structure of Ferredoxin Based on Living Relics of Primitive Amino Acid Sequences|last=Eck|first=Richard V.|last2=Dayhoff|first2=Margaret O.|date=1966-04-15|journal=Science|issue=3720|doi=10.1126/science.152.3720.363|volume=152|pages=363–366|language=en|issn=0036-8075|pmid=17775169}}</ref>
