Γιάννης Ψυχάρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 7:
Επανερχόμενος στο Παρίσι έγινε καθηγητής της έδρας της [[Ελληνική γλώσσα|νεοελληνικής γλώσσας]] στη Σχολή Ανώτερων Σπουδών. Το [[1904]] διαδέχθηκε τον καθηγητή του [[Εμίλ Λεγκράν]] στη Διεύθυνση της Σχολής Ανατολικών Γλωσσών όπου και δίδασκε μέχρι τον θάνατό του<ref name="psi"/>. Είχε από το πατριαρχείο τον τίτλο του μεγάλου χαρτοφύλακος, ενώ διετέλεσε και Πρόξενος της Τουρκίας στο Παλέρμο της Ιταλίας.<ref>[http://douridasliterature.com/psyxaris.html douridasliterature]</ref>.
Πέθανε το [[1929]] ύστερα από μακροχρόνιο ασθένεια, όντας διαβητικός<ref>[http://www.helioskiosk.gr/resource.ashx?a=d4J7WbjWYqAFs97bXzNNcQPI7utybLPa helioskiosk]</ref><ref>[http://www.babiniotis.gr/wmt/userfiles/File/giannis_psyxarhs_meletes_babiniotis.pdf Γιάννης Ψυχάρης Η γλωσσολογικη του συμβολή στη μελέτη της ελληνικής]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref>. Ήταν παντρεμένος σε πρώτο γάμο με την Νοεμί Ρενάν (Noemi Renan), κόρη του γάλλου φιλοσόφου και θρησκειολόγου Ερνέστ Ρενάν με την οποία απέκτησε πολλά παιδιά, μεταξύ των οποίων ο Michel που σκοτώθηκε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολεμώντας με τον γαλλικό στρατό. Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Ιρένε Μπομ<ref>[http://www.astrosparalio.gr/?p=singlearticle&id=1011 Το Άστρος της θαλάσσης]</ref>.
== Έργο ==
Γραμμή 16:
Το [[1886]] ο Ψυχάρης ταξιδεύει στην [[Ελλάδα]], τόσο την ελεύθερη, όσο και τη σκλαβωμένη από τους [[Τουρκία|Τούρκους]] και εμπνέεται από τις εμπειρίες που απέκτησε γράφοντας το [[1888]] το πεζογράφημα ''[[Το ταξίδι μου]]'', ένα έργο σταθμό στην προσπάθεια των δημοτικιστών. Ο Ψυχάρης απορρίπτει συλλήβδην την καθαρεύουσα ως "τεχνητή γλώσσα", που καταστρέφει και την αρχαία και την δημοτική γλώσσα του λαού και επικρίνει τους "δασκάλους" που επιμένουν στην χρήση της, ενίοτε με κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Το έργο αυτό τυπώθηκε στη Γαλλία και είναι το πρώτο ελληνικό πεζογράφημα που γράφτηκε με όλους τους κανόνες της νεοελληνικής γραμματικής. Ο Ψυχάρης είχε μελετήσει την γλώσσα του λαού, τα τραγούδια, τους μύθους και τις παραδόσεις του και αποτύπωσε με σαφήνεια το σύστημα που λειτουργεί η λαϊκή μας γλώσσα<ref>[http://mysalonika.gr/diaforetika-gegonota-apo-diaforetikous-protagonistes-san-simera-15-ma%CE%90ou/ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ γεγονότα από ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ πρωταγωνιστές σαν σήμερα, 15 Μαΐου]</ref>.
Το συγκεκριμένο έργο έλαβε ιδιαίτερα αρνητικές κριτικές από τους υπερασπιστές της καθαρεύουσας και γενικά των συντηρητικών κύκλων. Ανάμεσα σε άλλους ο [[Γεώργιος Χατζιδάκις]], o [[Άγγελος Βλάχος (1838-1920)|Άγγελος Βλάχος]] και ο [[Κωνσταντίνος Κόντος]], ενώ θετική αποδοχή είχε από λογοτέχνες και διανοούμενους όπως οι [[Ιάκωβος Πολυλάς]], [[Αργύρης Εφταλιώτης]], [[Αλέξανδρος Πάλλης]] και [[Αλέξανδρος Δελμούζος]]<ref>[http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/Psicharis.htm#%CE%96%CE%97%CE%A4%CE%97%CE%9C%CE%91 Ο ΨΥΧΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ [[Μανόλης Τριανταφυλλίδης|Μ. Τριανταφυλλίδη]]]</ref><ref>[http://photodentro.edu.gr/aggregator/node/73006?lang=en photodentro.edu]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref>.
Εκτός από τις συγκρούσεις και κριτικές από τους υπέρμαχους της καθαρεύουσας, ο Ψυχάρης είχε συγκρουστεί και διαφωνήσει και με δημοτικιστές οι οποίοι ήταν αντίθετοι με τη μορφή του δημοτικισμού που υποστήριζε. Μεταξύ άλλων ήταν η αντίθεσή του με τον [[Μανόλης Τριανταφυλλίδης|Τριανταφυλλίδη]], καθώς εκείνος στήριξε μια πιο «ήπια» δημοτική<ref>[http://www.tanea.gr/news/nsin/article/4609694/?iid=2 Γιώργιος Μπαµπινιώτης, «Διαλογισµοί για τη γλώσσα και τη γλώσσα µας», Εκδ. Καστανιώτη, σελ. 222]</ref>, η σύγκρουση και η ρήξη του με τον [[Εκπαιδευτικός Όμιλος|Εκπαιδευτικό Όμιλο]] και τους επικεφαλής του Τριανταφυλλίδη, [[Αλέξανδρος Δελμούζος|Δελμούζο]] και [[Δημήτρης Γληνός|Γληνού]], οι οποίοι και αποτελούσαν το επιτελείο της Εκπαιδευτικής Επιτροπής επί της πρώτης κυβέρνησης του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Βενιζέλου]]<ref>[http://www.komvos.edu.gr/glwssa/odigos/thema_d2/d_2_k16.htm Σταυρίδη-Πατρικίου, Ρ. 1999. Γλώσσα, Εκπαίδευση και Πολιτική, Αθήνα: Ολκός, σελ. 129-133]</ref><ref>[http://www.greek-language.gr/greekLang/studies/history/thema_12/ Το γλωσσικό ζήτημα Πέτρος Διατσέντος (2007)]</ref>, καθώς και η διαφοροποίηση από τη φιλελεύθερη μερίδα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμιστών. Τα παραπάνω εντάσσονται επίσης και στην γενικότερη διαίρεση των δημοτικιστών σε ψυχαρικούς, φιλελευθέρους, σοσιαλιστές και εθνικιστές<ref>Χρήστος Τζήκας, Ο Ζήσης Ζαμάνης και η γλωσσική μεταρρύθμιση 1917-1920</ref>.
Γραμμή 50:
* {{Αρχείο ΕΡΤ|τίτλος= Γιάννης Ψυχάρης|αριθμός = 8432}}
* [http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/Psicharis.htm#%CE%A8%CE%A5%CE%A7%CE%91%CE%A1%CE%97%CE%A3 Τρια κείμενα για τον Ψυχάρη: K.Φλώρης, Μ.Τριανταφυλλίδης, Δημ. Γληνός].
* [http://www.babiniotis.gr/wmt/userfiles/File/giannis_psyxarhs_meletes_babiniotis.pdf ]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}
==Παραπομπές==
| |||