Στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα (1967 - 1974): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Το πραξικόπημα του Ιωαννίδη: Προσθήκη στοιχείου με παραπομπή |
|||
Γραμμή 371:
Η [[εξέγερση του Πολυτεχνείου]] προκάλεσε μια σειρά γεγονότων που έβαλαν ένα απότομο τέλος στις προσπάθειες του [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γεώργιου Παπαδόπουλου]] για επιφανειακή [[Σχέδιο φιλελευθεροποίησης (Χούντα)|φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος της Χούντας]]. Ο ταξίαρχος [[Δημήτριος Ιωαννίδης]], ένας δυσαρεστημένος αδιάλλακτος χουντικός, χρησιμοποίησε την εξέγερση ως πρόφαση για να αποκαταστήσει τη δημόσια τάξη<ref>[http://www.elkosmos.gr/i-mirea-anatropi-tou-73/ Η μοιραία ανατροπή του ‘73 - www.elkosmos.gr<!-- Bot generated title -->]</ref>, και οργάνωσε [[πραξικόπημα]] με το οποίο ανατράπηκε ο Παπαδόπουλος και η κυβέρνηση [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης (πρωθυπουργός)|Μαρκεζίνη]], στις 25 Νοεμβρίου 1973. Αυτό το δεύτερο πραξικόπημα, σε αντίθεση με το πρώτο του Απριλίου 1967, υπήρξε αναίμακτο, αφού οι δυνάμεις του Ιωαννίδη κινήθηκαν αστραπιαία, αιφνιδιάζονταν τον Παπαδόπουλο, ο οποίος τέθηκε σε περιορισμό κατ' οίκον.
Με την επιβολή [[Στρατιωτικός νόμος|στρατιωτικού νόμου]], η νέα χούντα διόρισε τον στρατηγό [[Φαίδων Γκιζίκης|Φαίδωνα Γκιζίκη]] Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον οικονομολόγο [[Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος|Αδαμάντιο Ανδρουτσόπουλο]] Πρωθυπουργό, αν και ο Ιωαννίδης παρέμεινε ο ισχυρός άνδρας των παρασκηνίων. Η καιροσκοπική επέμβαση του Ιωαννίδη είχε αποτέλεσμα την κατάρρευση του μύθου ότι η χούντα ήταν ιδεαλιστική ομάδα ανώτερων στελεχών του στρατού. Φάνηκε έτσι ξεκάθαρα πως αντί
Το νέο καθεστώς κατηγόρησε την προηγούμενη φατρία για παρέκκλιση από τις «Αρχές της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου» και διακήρυξε ότι έσωσε την «Επανάσταση» από τη φατρία Παπαδόπουλου.{{πηγή}}
| |||