Διάσκεψη της Τεχεράνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από την είσοδο της Σοβιετικής Ένωσης στον Πόλεμο το 1941 ο Στάλιν δεν έπαυε να ζητά από τους δυτικούς συμμάχους του τη δημιουργία ενός δεύτερου μετώπου στην [[Ευρώπη]]. Οι δυτικοί αντέτειναν ότι η δημιουργία ενός παρόμοιου μετώπου θα είχε ως συνέπεια βαρύτατες απώλειες και, κατά συνέπεια, έπρεπε να τηρηθεί στάση αναμονής μέχρι να εξασφαλιστούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για παρόμοια εκστρατεία. Οι φόβοι του Στάλιν δεν ήταν απόλυτα αδικαιολόγητοι: Η ΕΣΣΔ αντιμετώπιζε τεράστια πίεση από πλευράς [[Ναζιστική Γερμανία|Ναζιστικής Γερμανίας]] και, μέχρι την [[Μάχη του Στάλινγκραντ|αποφασιστική νίκη της στο Στάλινγκραντ]] τυχόν αποχώρηση των δυτικών συμμάχων από τη σύρραξη σήμαινε ότι η ΕΣΣΔ αντιμετώπιζε ισχυρά το φάσμα της ήττας. Η δυσπιστία του Στάλιν οφειλόταν στο γεγονός ότι ο ίδιος πίστευε πως οι δυτικές "καπιταλιστικές" δυνάμεις αντιπαθούσαν τον [[κομμουνισμός|κομμουνισμό]] και η καθυστέρηση στο άνοιγμα δευτέρου μετώπου στην Ευρώπη ήταν απλά πρόφαση, ώστε να δοθεί στους Ναζί ο χρόνος για να καταστρέψουν τη Σοβιετική Ένωση.<ref>[{{Cite web |url=http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/2WWteheran.htm |title=Spartacus SchoolNet, UK] |accessdate=2011-02-13 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20111016143223/http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/2WWteheran.htm |archivedate=2011-10-16 |url-status=dead }}</ref>