Ιστορία της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του διαμοιρασμού της αυτοκρατορίας του ανάμεσα στους στρατηγούς του, η Κυπρος πέρασε, μετά από μάχες με τον [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο τον Μονόφθαλμο]] ο οποίος έλεγχε τη Συρία, υπό τον έλεγχο των Πτολεμαίων.<ref>Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης-Ιωάννης Τουλουμάκος, «Επιτυχίες του Πτολεμαίου στην Κυρήνη και στην Κύπρο- Επιτυχίες του Πτολεμαίου στην Κύπρο», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους,Εκδοτική Αθηνών, τομ.Δ (1973),σελ.274, 280-281</ref><ref>Ιωάννης Τουλουμάκος, «Νίκη του Δημήτριου στη Σαλαμίνα της Κύπρου. Ο Αντίγονος ''Βασιλεύς'' (306 π.Χ)», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους,Εκδοτική Αθηνών, τομ.Δ (1973),σελ.282-283</ref> Ο πόλεμος του Αντίγονου με τους Πτολεμαίους έφερε σε δύσκολη θέση τους βασιλιάδες της Κύπρου, που έπρεπε να κάνουν νέες συμμαχίες. Οι περισσότεροι επέλεξαν να συμμαχήσουν με τους Πτολεμαίους, άλλοι με τον Αντίγονο, ενώ άλλοι προσπάθησαν να κρατήσουν ουδετερότητα. Ο Νικοκρέωντας, ο βασιλιάς της πιο ισχυρής πόλης τότε, της Σαλαμίνας, κατάκτησε την Κερύνια και τη Λάπηθο, ενώ το Μάριον υποτάχτηκε σε αυτόν. Όταν αργότερα, το 312 π.Χ., ο Πτολεμαίος εισήλθε στην Κύπρο με επιπλέον στρατιωτικές δυνάμεις, σκότωσε τον βασιλιά του Κιτίου και συνέλαβε τους βασιλιάδες που είχανε συμμαχήσει με τον Αντίγονο. Κατέστρεψε το Μάριον και εξάλειψε τα περισσότερα από τα βασιλιά της Κύπρου. Αυτή η αποφασιστική επέμβαση του Πτολεμαίου, έδωσε περισσότερη ώθηση στις πόλεις της Πάφου, τητων ΣόλοιΣόλων και της Σαλαμίνας. Η Σαλαμίνα εξάπλωσε τον έλεγχο της πλέον στις περιοχές που έλεγχαν πιο πριν το Κίτιο, η Λάπηθος και η Ταμασσός. Παρόλη την ενίσχυση του βασιλιά της Σαλαμίνας, οι βασιλιάδες της Πάφου και των ΣόλοιΣόλων παραμένουν στις θέσεις τους, όμως, όταν τον επόμενο χρόνο ο βασιλιάς της Πάφου θα θεωρηθεί ύποπτος, θα εξαναγκαστεί σε αυτοκτονία ενώ η οικογένεια του θα θανατωθεί. Την επόμενη χρονιά, 311 π.Χ., ο βασιλιάς της Σαλαμίνας Νικοκρέωντας θα πεθάνει