Γεώργιος Χατζανέστης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 42:
== Ανάκληση στην ενεργό υπηρεσία ==
 
Επιστρέφοντας από την Ελβετία και αφού ανακλήθηκε στην ενεργό υπηρεσία το 1921, τον Απρίλιο του 1922 ανέλαβε Διοικητής της Στρατιάς [[Θράκη|Θράκης]] και τον Μάιο του 1922 Διοικητής της [[Στρατιά Μικράς Ασίας|Στρατιάς της Μικράς Ασίας]]. ΑντιλαμβανόμενοςΗ τατοποθέτησή μειονεκτήματατου τηςστην πολύαρχηγία εκτεταμένηςτου διάταξηςμικρασιατικού τηνμετώπου οποίαπροκάλεσε είχετις ηαντιδράσεις Στρατιά,μερίδας προπαρασκεύασετων τηαξιωματικών.<ref σύμπτυξηname=ΙΕΕ>Γιαννουλόπουλος του μετώπουΙ. σε μικρότερο''Ιστορία μήκος.του ΠρινΕλληνικού όμωςΈθνους'', προλάβειεκδοτική αυτήΑθηνών, να ολοκληρωθεί1978, εκδηλώθηκετόμος η μεγάλη τουρκική επίθεση του Αυγούστου του 1922. Κατά τη διάρκεια εκείνης της επίθεσης καθηλώθηκε στη [[Σμύρνη]] και τελικά δεν έπραξε τίποτε για τη συγκράτηση της άτακτης οπισθοχώρησης και την ανασυγκρότηση της υπ΄ αυτόνΙΕ, Στρατιάςσελ. 198</ref>
 
ΚατάΟ Χατζανέστης υπήρξε υπέρμαχος της σύμπτυξης του μετώπου σε μικρότερο μήκος θεωρώντας σημαντικό μειονέκτημα την πολύ εκτεταμένη διάταξη του στρατυεύματος. Γι'αυτό λόγο μετά την εγκατάστασή του στη Σμύρνη διέταξε την εκπόνηση σχετικού σχεδίου, το οποίο ολοκληρώθηκε στις αρχές Αυγούστου δίχως, όμως, να προλάβει να εφαρμοστεί λόγω της τουρκικής επίθεσης.<ref name=ΙΕΕ2>[[Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος|Δεσποτόπουλος Αλ.]] σε ''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', εκδοτική Αθηνών, 1978, τόμος ΙΕ, σελ. 205 - 208</ref> Παράλληλα, όμως, υποστηρίζεται ότι, όπως και άλλοι αξιωματούχοι, σχημάτισε εσφαλμένη εικόνα σχετικά με τις επιθετικές και οργανωτικές δυνατότητες του τουρκικού στρατού.<ref name=ΙΕΕ2/> Βασικό μέλημά του κατά τη διάρκεια της θητείας του οργάνωσευπήρξε τηνη οργάνωση της εκστρατείαεκστρατείας της Κωνσταντινούπολης, η οποία αντιμετωπίστηκε αρνητικά στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την διακοίνωση των Μεγάλων Δυνάμεων.<ref Επιπλέονname=ΙΕΕ2/> κατηγορήθηκεΓια τον σκοπό αυτό πραγματοποίησε δύο επισκέψεις στην Αθήνα και μία στη Θράκη ενώ απέσπασε στρατιωτικές δυνάμεις από το μέτωπο της Μικράς Ασίας. Υποστηρίχθηκε ότι ημε απόσπασητην στρατιωτικώναπόσπαση δυνάμεωναυτή συνέβαλε στην ήττα του μικρασιατικού μετώπου, ισχυρισμός που φαίνεται να μην ευσταθεί λόγω του ασήμαντου μεγέθους των δυνάμεων αυτών (11 τάγματα πεζικού και πέντε πυροβολαρχίες).<ref name=Πλουμίδης3/>
 
Κατά τον καθηγητή νεότερης ελληνικής ιστορίας του ΕΚΠΑ, Σπυρίδωνα Πλουμίδη, ο Χατζανέστης δεν ήταν το κατάλληλο πρόσωπο για την ηγεσία του στρατεύματος καθώς ο ίδιος δεν θεωρούσε επιτακτική την ανάγκη τόνωσης της ψυχολογίας του στρατεύματος.<ref name=Πλουμίδης>Πλουμίδης Σ., ''Τα μυστήρια της Αιγηΐδος'', εκδόσεις Εστία, Αθήνα 2016, σελ.339 - 340</ref> Σύμφωνα με την ιστορία του Ελληνικού Έθνους ο Χατζανέστης, αν και μορφωμένος αξιωματικός, υπήρξε ιδιόρρυθμος και πειθαρχιομαχής χωρίς ιδιαίτερες συμπάθειες εντός του στρατεύματος με αποτέλεσμα η τοποθέτησή του "να μην συμβάλει στη ενίσχη της εμπιστοσύνης του στρατεύματος απέναντι στην ηγεσία του".<ref name=ΙΕΕ/>
 
== Εκτέλεση ==