Κιτριά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''κιτριά''' είναι κοινή ονομασία του είδους ''Citrus medica'' (Κιτρέα η μηδική) του γένους ''[[Κίτρος|Citrus]]'' που ανήκει στα [[εσπεριδοειδή]] (πιο συγκεκριμένα στην οικογένεια των [[Ρουτιδών]] (Rutaceae)). Ο [[καρπός]] της είναι το '''κίτρο'''. Στην Ευρώπη το έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος με τον στρατό του γυρνώντας από την Περσία περίπου το 300 π.Χ. Στην αρχαιότητα το κίτρο χρησιμοποιείτο για φαρμακευτικούς σκοπούς ενώ ήταν σύμβολο της γονιμότητας και της αφθονίας. Στην Ελλάδα το κίτρο λέγεται και ''μηδικό μήλο''.<ref>[{{Cite web |url=http://www.drymalianaxos.gr/kitro.htm |title=Πολιτιστικός οργάνισμος Νάξου] |accessdate=2011-08-25 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20110827160747/http://www.drymalianaxos.gr/kitro.htm |archivedate=2011-08-27 |url-status=dead }}</ref> Είναι μικρό αειθαλές δέντρο με ύψος που φθάνει τα 3,5 μέτρα. Τα κλαδιά του είναι ακανόνιστα, απλωτά και αγκαθωτά. Τα [[Φύλλο (βοτανική)|φύλλα]] είναι μεγάλα, ωχροπράσινα και συνήθως επιμήκη. Ο [[καρπός]] (κίτρο) είναι εξογκωμένος στην κορυφή και έχει μήκος από 12 έως 15 [[Μέτρο (μονάδα μήκους)|εκατοστά]]. Η επιφάνεια του καρπού είναι ρυτιδωμένη. Το εσωτερικό τμήμα του φλοιού είναι παχύ, άσπρο και κολλώδες, το εξωτερικό είναι λεπτό, κιτρινοπράσινο και αρωματικό. Τα [[άνθος|άνθη]] των όξινων ποικιλιών όπως η «Diamante» είναι πορφυρά στην εξωτερική τους πλευρά ενώ αυτά των γλυκών ποικιλιών όπως της Κορσικής έχουν ένα λευκό προς το κρεμ χρώμα. Με ποικιλίες κιτριάς και [[νεραντζιά|νεραντζιάς]] παράγεται το [[υβρίδιο]] της [[λεμονιά|λεμονιάς]]. Τέλος το κίτρο, μαζί με ένα κομμάτι του μίσχου του, χρησιμοποιείται στην [[Ιουδαϊσμός|εβραϊκή θρησκεία]] ως μέρος τελετουργικού.

Η σάρκα του κίτρου χρησιμοποιείται στη [[μαγειρική]] για [[μαρινάρισμα]] κρεάτων, στη [[ζαχαροπλαστική]] για παρασκευή γλυκών, ζαχαρόπηκτων και καραμελών και στην αρτοποιία.<ref>[http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&pubid=111889200 εφημ. ''Η Ημερησία'', 29-08-2011]</ref> Από το φλοιό του κίτρου κατασκευάζεται το ομώνυμο γλυκό κουταλιού και ποτό με το όνομα ''Cedratine'' στην Κορσική. Από τα φύλλα του κίτρου παρασκευάζονται στη [[Νάξος|Νάξο]] και τρία είδη [[Κίτρον (ηδύποτο)|λικέρ]] ενώ στη Γαλλία χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην αρωματοποιία. Ο καρπός του κίτρου χρησιμοποιείται στη βιομηχανία για παρασκευή του κιτρελαίου και του [[κιτρικό οξύ|κιτρικού οξέος]]. Στην Ελλάδα διοργανώνεται κάθε χρόνο η "Γιορτή Κίτρου" στο χωριό [[Γαράζο]] του Μυλοποτάμου. Το Γαράζο είναι η πρώτη κιτροπαραγωγός περιοχή στην Ελλάδα<ref>[http://www.rethnea.gr/news/index.php?mact=News,cntnt01,detail,0&cntnt01articleid=23677&cntnt01origid=15&cntnt01returnid=39 εφημ. ''Ρεθεμνιώτικα Νέα'' 23-08-2011]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref> ενώ στο [[Πάνορμο Ρεθύμνου|Πάνορμο Μυλοποτάμου]] ιδρύθηκε το 1931 η "Ένωση Κιτροπαραγωγών Κρήτης", με μικρή μονάδα συλλογής, συσκευασίας και επεξεργασίας, η οποία μεταφέρθηκε κατά τη δεκαετία του 1990 στην περιοχή "Λατζιμάς" προκειμένου να λειτουργήσει εκεί το αυτοματοποιημένο εργοστάσιο επεξεργασίας του προϊόντος.