Κώστας Τριανταφυλλόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[1999]] ερμήνευσε το ρόλο του Θείου στο δράμα του [[Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα]] ''[[:en:Doña Rosita the Spinster|Δόνια Ροζίτα]]'' στην Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη,<ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/74872/files/arc-2007-33428.pdf Μηνάς Χρηστίδης, κριτική της παράστασης ''Δόνια Ροζίτα'' του Εθνικού Θεάτρου]. Εφημερίδα [[Ελευθεροτυπία (εφημερίδα)|Ελευθεροτυπία]]. 15 Μαΐου 1999.</ref><ref>[http://www.nt-archive.gr/playDetails.aspx?playID=72 Εθνικό Θέατρο, ''Δόνια Ροζίτα'']. Αρχείο [[Εθνικό Θέατρο|Εθνικού Θεάτρου]].</ref> ενώ το [[2000]] έπαιξε τον Γκίλμπερτ Χορν στην παράσταση ''Μαχαίρι στην κότα'' του [[:en:David Harrower|Ντέιβιντ Χάρογεαρ]] σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου (Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας).<ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/75046/files/arc-2007-33597.pdf Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, κριτική της παράστασης ''Μαχαίρι στην κότα'']. Εφημερίδα [[Ελεύθερος Τύπος (εφημερίδα)|Ελεύθερος Τύπος]]. 17 Απριλίου 2000.</ref><ref>[https://www.theatrokefallinias.gr/el/events/25/ ''Μαχαίρι στην κότα'', Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας].</ref>

 

 

Το [[2005]] πρωταγωνίστησε μαζί με την [[Υβόννη Μαλτέζου]] στο δράμα της [[:en:Joyce Carol Oates|Τζόις Κάρολ Όουτς]] ''Δυσαρμονίες'', ερμηνεύοντας το ρόλο του Φρανκ Γκoύλικ στο Θέατρο Πόρτα σε σκηνοθεσία [[Νίκος Χατζόπουλος|Νίκου Χατζόπουλου]]. Η παράσταση έλαβε εξαιρετικές κριτικές από το σύνολο του τύπου, με ιδιαίτερη μνεία στις ερμηνείες των ηθοποιών και τη σκηνοθεσία.<ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/76539/files/arc-2007-35005.pdf Μηνάς Χρηστίδης, κριτική της παράστασης ''Δυσαρμονίες'':] «''Κι εδώ υπήρχαν δύο εξαίρετοι ηθοποιοί. Η Υβόννη Μαλτέζου και ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος (...). Ο Τριανταφυλλόπουλος ήταν εξαίρετος. Ο τρόπος που άκουγε τον τηλεοπτικό παράγοντα, ο τρόπος που του απαντούσε, η σιωπή του, η σκέψη του, όλα μιλούσαν για τη θέση που είχε στις κατηγορίες που είχαν προκύψει για την ενοχή του γιου του. Όλα αυτά μαζί και το καθένα ξεχωριστά έδιναν τον τύπο του μέσου Αμερικανού που για όλα είναι αθώος και αυτός και η οικογένειά του και για όλα μπορεί να είναι ένοχος. Δουλειά υποκριτικής, δηλαδή, πολύ προχωρημένη –κάτι σαν μάθημα υποκριτικής για μαθητές δραματικής σχολής αλλά και για τους θεατές που παρακολουθούν σιωπηλοί τις αντιδράσεις του''». Εφημερίδα [[Ελευθεροτυπία (εφημερίδα)|Ελευθεροτυπία]]. 8 Οκτωβρίου 2005.</ref><ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/76491/files/arc-2007-34964.pdf Κώστας Γεωργουσόπουλος, κριτική της παράστασης ''Δυσαρμονίες'':] «''Οι δύο έξοχοι ηθοποιοί που καθοδήγησε ο Χατζόπουλος δικαίωσαν την επιλογή του. Ο πάντα λιτός Κώστας Τριανταφυλλόπουλος έδωσε έναν αμήχανο αλλά και πείσμονα στις εμμονές του εγωτικό μικροαστό που ενώπιον του χάους προσπαθεί να αρθρώσει με ράκη ετοιματζήδικων αξιωμάτων ένα ηθικό καταφύγιο''». Εφημερίδα [[Τα Νέα|ΤΑ ΝΕΑ]]. 10 Οκτωβρίου 2005.</ref><ref>[http://invenio.lib.auth.gr/record/76510/files/arc-2007-34981.pdf Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, κριτική της παράστασης ''Δυσαρμονίες'':] «''Είχε όμως και δύο ηθοποιούς για να τους χαίρονται τόσο η σκηνή, όσο και η πλατεία. Η Υβόννη Μαλτέζου και ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος έπαιξαν με σπάνια αλήθεια τους ρόλους τους, βρήκαν πατήματα, επινόησαν χρωματισμούς, διέπρεψαν, δεν ελληνοποίησαν αλλά δεν έπεσαν και στην παγίδα να προσπαθήσουν ματαίως να παραστήσουν ρεαλιστικά τους Αμερικανούς. Βρήκαν τη χρυσή τομή των ανθρώπων''». Εφημερίδα [[Ελεύθερος Τύπος (εφημερίδα)|Ελεύθερος Τύπος]]. 10 Οκτωβρίου 2005.</ref><ref>[http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=2889874&publDate=2005-06-08%2000:00:00.0 Θυμέλη, κριτική της παράστασης ''Δυσαρμονίες'':] «''Ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος με τη σπάνιας φυσικότητας, αμεσότητας, λεπτοδουλιάς σε κάθε ανάσα, λέξη, φράση, παύση, βλέμμα και χειρονομία του, την εσώτατης αλήθειας αλλά και πνευματικότητας ερμηνεία του στο ρόλο του μικροαστού μισθοσυντήρητου συζύγου (...) "ευεργέτησε" και το έργο και τη σκηνοθεσία''». [[Ριζοσπάστης|rizospastis.gr]]. 8 Ιουνίου 2005.</ref>

Το [[2006]] ερμήνευσε τον Τζο Κέλλερ στο ''[[:en:All My Sons|Ήταν όλοι τους παιδιά μου]]'' του [[Άρθουρ Μίλλερ]] στο [[Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος]] σε σκηνοθεσία [[Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης|Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη]], αποσπώντας θερμές κριτικές.<ref>[http://www.mic.gr/cinema.asp?id=28998 ''Ήταν όλοι τους παιδιά μου'' του Άρθουρ Μίλλερ, κριτική της παράστασης από τη Μαρία Δαμιανίδου:] «''Ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος φιλοτέχνησε το ρόλο του Κέλλερ με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία. Περνούσε με μία συναισθηματική πληρότητα από όλες τις πτυχές του χαρακτήρα του Κέλλερ, με αδρές χαράξεις και περισσή άνεση (...) Τέλος η παράσταση έχει να δώσει πολλά στο θεατρόφιλο κοινό, αφενός γιατί το έργο παραμένει επίκαιρο και είναι φτιαγμένο από έναν που γνώριζε πολύ καλά να χειρίζεται την πένα, αφετέρου γιατί ο Κώστας Τριανταφυλλόπουλος δίνει ένα ρεσιτάλ υποκριτικής''». mic.gr. 17 Μαρτίου 2006.</ref>

 

 

 

Στη συνέχεια έπαιξε στις παραστάσεις ''Eldorado'' του [[:en:Marius von Mayenburg|Μάριους φον Μάγιενμπουργκ]] (Ασενμπρένερ) σε σκηνοθεσία [[Κωνσταντίνος Γιάνναρης|Κωνσταντίνου Γιάνναρη]] (2009, Θέατρο Χώρα) και ''Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης'' του Άκη Δήμου (Ρωμύλος Παπαδάμος) σε σκηνοθεσία [[Σταμάτης Φασουλής|Σταμάτη Φασουλή]] (2010, Θέατρο Δημήτρης Χορν).

Το [[2015]]–[[2016|16]] πρωταγωνίστησε σ' ένα από τα σημαντικότερα έργα της σύγχρονης νεοελληνικής δραματουργίας,<ref>{{cite web |url=http://www.protothema.gr/city-stories/article/554778/ena-paniguri-sto-ethniko/|title=Ένα πανηγύρι στο Εθνικό|publisher=protothema.gr|date=21 Φεβρουαρίου 2016}}</ref> ''Το Πανηγύρι'' του [[Δημήτρης Κεχαΐδης|Δημήτρη Κεχαΐδη]], ερμηνεύοντας το ρόλο του Παπλωματά στο [[Εθνικό Θέατρο]] σε σκηνοθεσία [[Θανάσης Παπαγεωργίου (σκηνοθέτης)|Θανάση Παπαγεωργίου]].<ref>{{cite web |url=https://www.neolaia.gr/2016/04/04/kritiki-parastashs-to-panigiri-ethniko-theatro/|title=Κριτική παράστασης: ''Το Πανηγύρι'' από το Εθνικό Θέατρο – Τζωρτζίνα Σταματάκου|publisher=neolaia.gr|date=4 Απριλίου 2016}}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.avgi.gr/article/10971/6393966/realismos-kai-aletheia-sto-neoelleniko-theatro|title=''Το Πανηγύρι'' από το Εθνικό Θέατρο - Λέανδρος Πολενάκης|publisher=[[Η Αυγή]]|date=27 Μαρτίου 2016}}</ref>

 

 

Την επόμενη σεζόν [[2017]]–[[2018|18]] ενσάρκωσε το ρόλο του Μπαλτάζαρ Κόνερ στην κωμωδία του [[:en:Anthony Neilson|Άντονυ Νίλσον]] ''Ψέμα στο Ψέμα'' σε σκηνοθεσία [[Πέτρος Φιλιππίδης|Πέτρου Φιλιππίδη]] στο θέατρο Μουσούρη. Μετά την επιτυχία της,<ref>{{cite web |url=https://www.culturenow.gr/psema-sto-psema-gia-deyteri-xronia-sto-theatro-moysoyri/|title=Ψέμα στο ψέμα, για δεύτερη χρονιά στο Θέατρο Μουσούρη|publisher=culturenow.gr|date=10 Σεπτεμβρίου 2019}}</ref> η παράσταση συνεχίστηκε και δεύτερη χρονιά (2018–19), ενώ ο θίασος έδωσε παραστάσεις και στη [[Θεσσαλονίκη]].<ref>{{cite web |url=https://www.townsendia.gr/2019/04/blog-post_92.html|title=Κώστας Τριανταφυλλόπουλος: Η ζωή μας είναι συνδεδεμένη με το ψέμα|publisher=townsendia.gr|date=2019}}</ref>