Διεθνισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο διεθνισμός ως σύνολο αντιλήψεων και πρακτικών διαφοροποιείται ριζικά τόσο από τον [[εθνικισμός | εθνικισμό]], όσο και από τον κοσμοπολιτισμό. Αποδέχεται την ύπαρξη των εθνών και την ανάγκη ισότητας μεταξύ αυτών, ερχόμενος σε αντίθεση με τις εθνικιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις που έχουν γίνει η βασική αιτία για γενοκτονίες και εθνοκαθάρσεις από τον 19ο αιώνα έως και τις μέρες μας.<ref>[https://www.newsbeast.gr/world/arthro/529026/thiriodies-kai-genoktonies-tis-anthropinis-istorias Θηριωδίες και γενοκτονίες]</ref><ref>[https://www.alfavita.gr/koinonia/216165_i-megalyteri-genoktonia-stin-istoria-tis-anthropotitas Η μεγαλύτερη γενοκτονία]</ref><ref>[https://www.pronews.gr/istoria/338689_ethnokatharseis-ton-dytikon-poy-perasan-sta-psila-tis-istorias Οι εθνοκαθάρσεις των Δυτικών]</ref> Απορρίπτει τόσο τις εθνικιστικές αντιλήψεις (οι οποίες δομούνται πάντα γύρω από το δίπολο "ανώτερο/κατώτερο έθνος"), όσο και τον κοσμοπολιτισμό ο οποίος διατηρεί την ανισότητα και την κυριαρχία μεταξύ των εθνών, μέσω μιας ιμπεριαλιστικής λογικής και πρακτικής (παγκοσμιοποίηση).<ref>[https://pernoamparizabooks.files.wordpress.com/2014/11/costanzo-preve-cf84cebf-ceb5ceb8cebdceb9cebacf8c-ceb6ceaecf84ceb7cebcceb1-cf83cf84cebf-cebaceb1cf84cf8ecf86cebbceb9-cf84cebfcf85-21cebfcf85.pdf Κοστάντσο Πρέβε: Το εθνικό ζήτημα στον 21ο αιώνα]</ref>

Σύμφωνα με πολλούς μελετητές, ο διεθνισμός γεννήθηκε κατά τον 18ο αιώνα σχεδόν παράλληλα με τις πολιτικές επαναστάσεις αυτής της περιόδου. Θεωρείται σημαντικό το γεγονός ότι, οι φιλόσοφοι που ενέπνευσαν τις επαναστάσεις αυτές, είναι και οι ιδρυτές του σύγχρονου διεθνισμού, με κορυφαίο τον [[Ζαν-Ζακ Ρουσσώ | Ζαν-Ζακ Ρουσσώ]]στη Γαλλία. Ο ίδιος κοινωνικός πολιτικός διεθνισμός εξάγεται στην υπόλοιπη Ευρώπη με τους πολέμους του Ναπολέοντα και είναι ταυτόσημος και παράλληλα δημιουργός των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων του 19ου αιώνα (στην Ελλάδα, ο [[Ρήγας Βελεστινλής | Ρήγας Βελεστινλής (Φερραίος)]], ο Ανώνυμος ο Έλλην, ο Αδ. Κοραής εκφράζουν διεθνιστικό εθνικοαπελευθερωτικό πνεύμα). Ο ίδιος επαναστατικός διεθνισμός σύντομα μετατρέπεται και σε εργατικό διεθνισμό και σχετικές είναι οι αναφορές σε αυτόν από την Α’ «Διεθνή».<ref>[https://www.erepublik.com/en/article/1224800 Τι σημαίνει το να είσαι διεθνιστής;]</ref><ref>[http://www.theseis.com/index.php?option=com_content&task=view&id=461&Itemid=29 Οι Διεθνείς του εργατικού κινήματος ]</ref><ref>[http://brigada.gr/index.php/afieroma/istoria/item/274-ypo-ti-simaia-tou-diethnismou Υπό τη σημαία του διεθνισμού: 150 χρόνια από την ίδρυση της Α' Διεθνούς]</ref>

Ο προλεταριακός ή '''εργατικός διεθνισμός''' ως έννοια και πρακτική, βασίζεται στην [[μαρξισμός|μαρξιστική]] αντίληψη σε σχέση με τον ρόλο των [[κοινωνική τάξη|κοινωνικών τάξεων]]. Κομβικό ρόλοσημείο έχειαποτελεί η θέση ότι, ο [[καπιταλισμός]] είναι ένα παγκόσμιο σύστημα και, κατά συνέπεια, η [[εργατική τάξη]] πρέπει να δράσει σε παγκόσμιο συντονισμό αν θέλει να τον νικήσει.<ref>[https://praxisreview.gr/v-i-lenin-%CF%84%CE%AF-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/ Β. Λένιν: Τι είναι ο διεθνισμός]</ref> Οι εργάτες πρέπει να παλέψουν αλληλέγγυα με τους συντρόφους τους στις άλλες χώρες, στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων. Παρόμοιες ιδέες έχουν εκφράσει κατά καιρούς και [[ελευθεριακός σοσιαλισμός|ελευθεριακοί σοσιαλιστές]].

Ο προλεταριακός διεθνισμός είναι στενά συνδεδεμένος με τους μαρξιστικούς στόχους για την παγκόσμια επανάσταση, που θα επιτυγχάνονταν μέσα από διαδοχικές κομμουνιστικές επαναστάσεις σε όλα τα έθνη. Σύμφωνα με την μαρξιστική θεωρία, η παγκόσμια επανάσταση θα οδηγούσε στον παγκόσμιο κομμουνισμό, και αργότερα στον κομμουνισμό χωρίς κράτος. Ο προλεταριακόςεργατικός διεθνισμός υπονομεύτηκε στο πλαίσιο του λενινισμού από τη σοβιετική πολιτική του [[σοσιαλισμός σε μία χώρα|σοσιαλισμού σε μία χώρα]]. Το ζήτημα αυτό υπήρξε κομβικό στη διαφοροποίηση μεταξύ [[σταλινισμός|σταλινισμού]], [[Κομμουνιστική επαναθεμελίωση | Κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης]] και [[τροτσκισμός|τροτσκισμού]].