Μπελβεντέρε (Βιέννη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +εσωτερ.σύνδεσμος προς νέο λήμμα |
Διάσωση 4 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 54:
}}</ref> με 16.000 καλεσμένους για το γάμο της κόρης της αυτοκράτειρας, [[Μαρία Αντουανέτα|Μαρίας Αντουανέτας]] με το διάδοχο του γαλλικού θρόνου, τον μετέπειτα [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄|Λουδοβίκο ΙΣΤ΄]].
Το 1776 η Μαρία Θηρεσία και ο γιος της, μετέπειτα αυτοκράτορας [[Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων]] αποφάσισαν τη μεταφορά της αυτοκρατορικής πινακοθήκης στο Άνω Μπελβεντέρε. Ο λόγος ήταν ότι η συλλογή, που μέχρι τότε στεγαζόταν στο παλάτι της Βιέννης, έπρεπε να ανοίξει στο κοινό, βάσει των ιδεών της πεφωτισμένης μοναρχίας, που πρέσβευε ο Ιωσήφ<ref>{{cite web
|author = ▼
▲ |author =
|title = History, The Belvedere Becomes a Museum
|url
|publisher = Επίσημη ιστοσελίδα του Μπελβεντέρε
|date
|accessdate = 26 Μαΐου 2016
|archiveurl = https://web.archive.org/web/20160525192957/http://www.belvedere.at/bel_en/belvedere/history
}}</ref>. Το Μπελβεντέρε το 1781 άνοιξε τις πύλες του στο κοινό για πρώτη φορά και έγινε έτσι ένα από τα πρώτα δημόσια μουσεία του κόσμου.▼
|archivedate = 2016-05-25
|url-status = dead
▲ }}</ref>. Το Μπελβεντέρε το 1781 άνοιξε τις πύλες του στο κοινό για πρώτη φορά και έγινε έτσι ένα από τα πρώτα δημόσια μουσεία του κόσμου.
Στις αρχές του 19ου αιώνα το Κάτω Μπελβεντέρε χρησίμευσε κυρίως ως κατοικία μελών της οικογένειας των Αψβούργων, όπως της εξόριστης από τη [[Γαλλία]], [[Μαρία Θηρεσία της Γαλλίας|Μαρίας Θηρεσίας Καρλότας]], μοναδικής επιζήσασας από τα παιδιά του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και της Μαρίας Αντουανέτας.
Γραμμή 159 ⟶ 161 :
Δίπλα στο Κάτω Μπελβεντέρε βρίσκεται το κτίριο του Πορτοκαλεώνα. Αρχικά ήταν ένας χειμερινός θερμαινόμενος κήπος του οποίου η σκεπή και η μεσημβρινή πλευρά ήταν αφαιρούμενα, έτσι ώστε οι πορτοκαλιές να απολαμβάνουν τους θερινούς μήνες όλο τον καλοκαιρινό ήλιο. Το κτίριο ήταν ένα αριστούργημα ξυλουργικής, με συρόμενες πόρτες και στέγη και άλλους νεωτερισμούς της εποχής. Ύστερα από το θάνατο του πρίγκηπα Ευγένιου οι πορτοκαλιές μεταφέρθηκαν στα [[Ανάκτορα Σένμπρουν]] και το κτίριο μετατράπηκε σε στάβλους. Μια ψευδοροφή αντικατέστησε το 1805 την αρχική συρόμενη σκεπή. Μετά το 1918 το κτίριο φιλοξένησε τμήματα της Μοντέρνας Πινακοθήκης, από το 1953 έως το 2007 ήταν μουσείο μεσαιωνική τέχνης και έκτοτε, μετά τη νέα αναδιάρθρωση, φιλοξενεί, σε σύνδεση με το Κάτω Μπελβεντέρε, περιοδικές εκθέσεις. Αυτές οι εκθέσεις εστιάζουν κυρίως στην παρουσίαση της αυστριακής τέχνης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενώ πολλές είναι οι αναδρομικές εκθέσεις αυστριακών καλλιτεχνών και οι θεματικές εκθέσεις, επικεντρωμένες σε κινήματα και τεχνοτροπίες της τέχνης.
Οι στάβλοι του συγκροτήματος φιλοξενούν από το 2007 μια μελέτη συλλογής 150 πινάκων και αντικειμένων από τη [[Ρομανική τέχνη]] ως τη [[Γοτθική τέχνη|Γοτθική]] και συμπληρώνουν την έκθεση μεσαιωνικής τέχνης του Άνω Μπελβεντέρε. Συχνά επίσης φιλοξενούνται εκθέσεις πάνω σε συγκεκριμένα αντικείμενα ή σύνολα αντικειμένων, έτσι ώστε να γίνεται αντιληπτός ο ρόλος του μουσείου ως κέντρο συντήρησης και έρευνας<ref>{{cite web
|author = ▼
▲ |author =
|title = Palace Stables
|url
|publisher = Επίσημη ιστοσελίδα του Μπελβεντέρε
|date
|accessdate = 28 Μαΐου 2016
|archiveurl = https://web.archive.org/web/20160525193007/http://www.belvedere.at/bel_en/belvedere/palace_stables
}}</ref>.▼
|archivedate = 2016-05-25
|url-status = dead
▲ }}</ref>.
==Άνω Μπελβεντέρε (Oberes Belvedere)==
Γραμμή 217 ⟶ 221 :
Προς τα νότια, ένας γεωμετρικός λαχανόκηπος βρισκόταν στην περιοχή που καταλαμβάνει τώρα ο Βοτανικός Κήπος της Βιέννης.
Ο «Αλπικός κήπος» είναι ο παλαιότερος στο είδους του στην [[Ευρώπη]] και φιλοξενεί μια πολύτιμη ιστορική συλλογή φυτών των [[Άλπεις|Άλπεων]] της Ομοσπονδίας Κήπων. Οι Αρχιδούκες Γιόχαν, Ράινερ και Άντον ίδρυσαν αυτή τη συλλογή το 1803 στο πάρκο του Ανακτόρου του Σένμπρουν και μεταφέρθηκε στους κήπους του Μπελβεντέρε το 1865. Είναι ανοικτή για το κοινό κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας. Ειδική μνεία αξίζουν τα [[Ροδόδενδρο|ροδόδεντρα]], που αρχίζουν να ανθίζουν τον Απρίλιο και η συλλογή από Σεμπρεβίβες με 300 ποικιλίες και περισσότερο από 100 [[μπονσάι]]<ref>{{cite web
|author = ▼
▲ |author =
|title = Garden and Parks
|url
|publisher = Επίσημη ιστοσελίδα του Μπελβεντέρε
|date
|accessdate = 28 Μαΐου 2016
|archiveurl = https://web.archive.org/web/20160516004942/http://www.belvedere.at/bel_en/belvedere/garden_and_parks
}}</ref>.▼
|archivedate = 2016-05-16
|url-status = dead
▲ }}</ref>.
==Αυστριακή Πινακοθήκη του Μπελβεντέρε==
Στο Μπελβεντέρε φιλοξενούνται σημαντικά έργα, μερικά από τα οποία είναι<ref>{{cite web
|author = ▼
▲ |author =
|title = Συλλογές
|url
|publisher = Επίσημη ιστοσελίδα του Μπελβεντέρε
|date
|accessdate = 29 Μαΐου 2016
|archiveurl = https://web.archive.org/web/20160525225257/http://www.belvedere.at/collection-highlights
}}</ref>:▼
|archivedate = 2016-05-25
|url-status = dead
▲ }}</ref>:
[[Αρχείο:Conrad Laib Kreuzigung.jpg| μικρογραφία |''Η Σταύρωση'', Κόνραντ Λάιμπ, 1449]]
* Μεσαιωνική Συλλογή, περιλαμβάνει περίπου 220 έργα από τα οποία εκτίθενται γύρω στα 60
| |||