Παπούα Νέα Γουινέα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αφορμή για την αναζωπύρωση του 1988 ήταν η δολιοφθορά από αυτονομιστές αντάρτες σε ορυχεία χαλκού<ref>{{Cite web |url=http://inquirer.gn.apc.org/boug.html |title=Bougainville - The Forgotten War in the South Pacific |accessdate=2008-12-12 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20050807003841/http://inquirer.gn.apc.org/boug.html |archivedate=2005-08-07 |url-status=dead }}</ref> στο νησί, τον Απρίλιο. Τον επόμενο χρόνο η κυβέρνηση κήρυξε την επαρχία σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, στέλνοντας δυνάμεις ασφαλείας (2.000 άτομα) για να καταστείλουν την αποσχιστική δράση των ανταρτών. Παρ' όλα αυτά, η βία συνεχίστηκε και το Μάρτιο του 1990 η κυβέρνηση επέβαλε οικονομικό αποκλεισμό στο Μπουγκαινβίλ. Αποτέλεσμα αυτού ήταν ο Επαναστατικός στρατός, που είχε ηγέτη το [[Φράνσις Όνα]], να ανακηρύξει μονομερώς την ανεξαρτησία του νησιού (Μάιος 1990). Προσωρινός πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Όνα, αλλά η κεντρική κυβέρνηση ακύρωσε την εν λόγω ενέργεια. Οι ενέργειες αυτές οδήγησαν τους αυτονομιστές να ανακαλέσουν την απόφαση για ανεξαρτησία και να αρχίσουν διαπραγματεύσεις με την κυβέρνηση για το πολιτικό καθεστώς του νησιού. Ωστόσο, οι συνομιλίες απέβησαν άκαρπες και οι μάχες συνεχίστηκαν ως το 1993. Υπολογίζεται ότι εξαιτίας του οικονομικού αποκλεισμού στο νησί έχασαν τη ζωή τους 3.000 άνθρωποι. Παράλληλα, η [[Διεθνής Αμνηστία]] καταδίκασε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από τις δύο πλευρές. Η κυβέρνηση του [[Ράμπι Ναμάλιου]] κατηγορήθηκε για συνοπτικές εκτελέσεις αυτονομιστών και για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στα μέσα του 1994 άρχισαν νέες συνομιλίες, που οδήγησαν στην υπογραφή συμφωνίας για κατάπαυση του πυρός, ανάμεσα στην κυβέρνηση του [[Τζούλιους Χαν]] και το στρατιωτικό διοικητή των ανταρτών, [[Σαμ Καουόμα]]. Ο οικονομικός αποκλεισμός του Μπουγκαινβίλ άρθηκε και το Δεκέμβριο του ιδίου χρόνου εγκαταστάθηκε στο νησί ειρηνευτική δύναμη, αποτελούμενη από το [[Βανουάτου]], τα [[Φίτζι]] και την [[Τόνγκα]], υπό την εποπτεία της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας. Εγκαταστάθηκε νέα προσωρινή κυβέρνηση, την οποία όμως αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν οι αντάρτες, με αποτέλεσμα να συνεχιστούν οι πολεμικές συγκρούσεις. Ο επικεφαλής της προσωρινής κυβέρνησης του Μπουγκαινβίλ, [[Τεοντόρ Μιριούνγκ]], δολοφονήθηκε τον Οκτώβριο του 1996. Την επόμενη χρονιά αντάρτες και κυβέρνηση συμφώνησαν σε ανακωχή και δόθηκε τέλος σε μία διαμάχη που διήρκεσε 9 χρόνια και στοίχισε τη ζωή σε 10.000 ανθρώπους<ref>Συλλογικό έργο, ''Παγκόσμιος Γεωγραφικός Άτλας'', τ. 15, εκδ, ΔΟΜΗ, 2007, σελ. 344-45.</ref>. Νωρίτερα, η κυβέρνηση του Χαν είχε αποφασίσει να χρησιμοποιήσει μισθοφορικές δυνάμεις για να αντιμετωπίσει τους αυτονομιστές αντάρτες.<ref>[http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=3634536&publDate=8/3/1997 Ριζοσπάστης], ''ΠΑΠΟΥΑ - ΝΕΑ ΓΟΥΙΝΕΑ Κλιμάκωση των συγκρούσεων'', 8 Μαρτίου 1997.</ref> H ιστορική ειρηνευτική συμφωνία υπογράφηκε στις [[30 Αυγούστου]] του [[2001]] στην [[Αράουα]]<ref>[http://www.tamilnation.org/confaaaaaaalictresolution/countrystudies/bouganville/010829bougainville.htm Κείμενο της συμφωνίας του 2001]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}</ref>.

Το 1997 η χώρα επλήγη από τη χειρότερη ξηρασία έπειτα από μισό αιώνα, που αποδόθηκε στο φαινόμενο [[Ελ Νίνιο]]. Το Σεπτέμβριο η νέα κυβέρνηση του [[Μπιλ Σκέιτ]] κήρυξε εθνική καταστροφή. Μετά την παραίτηση του Σκέιτ, το 1999, η νέα κυβέρνηση του [[Μεκέρε Μοράουτα]] προέβη σε οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Στα πλαίσια αυτών, η κυβέρνηση κινήθηκε προς τη μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων της χώρας, με σκοπό να περιοριστούν οι αμυντικές δαπάνες. Η απόφαση αυτή προκάλεσε την ανταρσία του στρατού, που ζήτησαν την παραίτηση της κυβέρνησης. Υπό το βάρος των εξελίξεων αυτών, η κυβέρνηση υπαναχώρησε στα σχέδιά της και οι φοιτητικές διαδηλώσεις τερματίστηκαν. Οι εκλογές του 2002 διεξήχθησαν σε κλίμα έντασης, κατά το οποίο σκοτώθηκαν 25 άνθρωποι. Μετά τις εκλογές επανήλθε στην εξουσία ο βετεράνος πολιτικός [[Μάικλ Σομάρε]], ο οποίος σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού με 7 κόμματα. Στις εκλογές του 2007 ελήφθησαν όλα τα απαραίτητα μέτρα<ref>[http://news.pathfinder.gr/world/news/399715.html Pathfinder] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20130512034659/http://news.pathfinder.gr/world/news/399715.html |date=2013-05-12 }}, ''Μέτρα για τις εκλογές στην Παπούα-Νέα Γουινέα'' ert.gr, 10 Μαΐου 2007.</ref> και αποφεύχθηκαν τα έκτροπα. Το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς η χώρα επλήγη από φονικές πλημμύρες<ref>[http://www.phileleftheros.com/main/showarticle_prt.asp?id=521041 O Φιλελεύθερος], ''Δεκάδες νεκροί και χιλιάδες άστεγοι από τις πλημμύρες στην Παπούα Νέα Γουινέα'', 21-11-2007.</ref>.

Οι παραδοσιακές θρησκείες είναι συχνά ανιμιστικές και πολλές φορές τείνουν να συμπεριλαμβάνουν στοιχεία από την αρχαία λατρεία. Επικρατούσα δοξασία μεταξύ των παραδοσιακών φυλών είναι η ''masalai'', που είναι τα κακά πνεύματα. Αυτά ευθύνονται για «δηλητηρίαση» ανθρώπων, προξενώντας θάνατο και καταστροφή.<ref>{{cite web|url=http://www.amazon.com/Four-Corners-Journey-Heart-Guinea/dp/0792274172/ref=pd_bxgy_b_img_b |title=Amazon.com listing for the "Four Corners: A Journey into the Heart of Papua New Guinea" }}</ref><ref>{{cite web |url=http://www.kirasalak.com/FourCorners.html |title=Nonfiction book "Four Corners: A Journey into the Heart of Papua New Guinea" |last=Salak |first=Kira }}</ref> Οι αυτόχθονες πιστεύουν στην επικοινωνία μεταξύ των ζωντανών και των νεκρών. Χαρακτηριστικά είναι η πίστη στα πνεύματα, η λατρεία των [[κρανίο|κρανίων]] και η δύναμη ή μαγική ουσία, που καλείται «μάννα». Πολλές φορές η δεισιδαιμονία και οι προλήψεις των ιθαγενών θυμίζουν Μεσαίωνα, όπως στην περίπτωση πίστης στη [[μαγεία]]<ref>[http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=973409&lngDtrID=245 in.gr]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}, ''Στην πυρά σαν μάγισσα οδηγήθηκε νεαρή γυναίκα στην Παπούα Νέα Γουινέα'', 7 Ιανουαρίου 2009.</ref>.

Η νομοθεσία στη χώρα είναι ουσιαστικά το κοινό δίκαιο, που περιλαμβάνει τους αγγλικούς νόμους ως την ανεξαρτησία το 1975, και έπειτα τις αποφάσεις των δικαστηρίων της Παπούα Νέας Γουινέας. Τα δικαστήρια λειτουργούν και ελέγχονται από το Σύνταγμα. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που εφαρμόζεται και αυτοδικία<ref>[http://news.pathfinder.gr/world/news/436645.html ert.gr] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20080124122952/http://news.pathfinder.gr/world/news/436645.html |date=2008-01-24 }}, ''Λιθοβολήθηκε δικαστής ως υπαίτιος τροχαίου'', 22 Οκτωβρίου 2007.</ref>.

* [https://web.archive.org/web/20081203085551/http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=94966036 Άρθρο] - ''ΠΑΠΟΥΑ ΟΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟΥΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ Θάνατος στ' αρσενικά'', Ελευθεροτυπία, 2 Δεκεμβρίου 2008.