Ήλιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ήλιος''' είναι ο [[αστέρας]] του [[Ηλιακό σύστημα|ηλιακού μας συστήματος]] και το λαμπρότερο σώμα του ουρανού. Είναι σχεδόν μια [[Τέλεια σφαίρα|τέλεια σφαίρα]] με διάμετρο 1,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα (109 φορές περισσότερομεγαλύτερη από τητης ΓηΓης), και η [[μάζα]] του (2×10³⁰ κιλά) αποτελεί το 99.86% της μάζας του ηλιακού συστήματος.

Η [[Φωτεινότητα|φωτεινότητά]] του είναι τέτοια, ώστε κατά την διάρκεια της ημέρας να μην επιτρέπει, λόγω της έντονης διάχυσης του φωτός, σε άλλα ουράνια σώματα να εμφανίζονται (με εξαίρεση τη [[Σελήνη]] και σπανιότερα την [[Αφροδίτη (πλανήτης)|Αφροδίτη]]). Ο Ήλιος είναι το κοντινότερο στη [[Γη]] [[Αστέρας|άστρο]], σε απόσταση 149,6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (1 [[αστρονομική μονάδα|ΑΜ]]). Ο Ήλιος είναι ένας κοινότατος [[Κίτρινος νάνος|κίτρινος αστέρας νάνος αστέρας]] που βρίσκεται στην [[κύρια ακολουθία]], με φασματικό τύπο G2V. ΟΗ [[φασματικόςεπιφανειακή τύποςτου G]]2θερμοκρασία, υποδεικνύειή ότιπιο σωστά η επιφανειακήενεργός θερμοκρασία του θερμοκρασίαΗλίου είναι περίπου 5.800 βαθμοί Κέλβιν η οποία προσδιορίζει και τον [[Φασματικός τύπος G|φασματικό τύπο G]]2. Η ισχύς του ή το [[Απόλυτο μέγεθος|απόλυτο μέγεθός]] του σε συνδυασμό με την θερμοκρασία του τον ταξινομεί στους νάνους αστέρες της [[Κύρια ακολουθία|κύριας ακολουθίας]]. Ο Ήλιος ακολουθεί μία τροχιά μέσα στον [[Γαλαξίας|Γαλαξία]] σε μία απόσταση 25.000 με 28.000 έτη φωτός από το κέντρο του, ολοκληρώνοντας μία περιφορά σε περίπου 226 εκατομμύρια έτη ([[κοσμικό έτος]]).

Η σημασία του Ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στη Γη είναι καίρια, καθώς δίνει όλη την ενέργεια στην Γη, ακόμη και για την δημιουργία του πετρελαίου και των ανθράκων, με εξαίρεση την πυρηνική. Με τη θεμελιώδη διαδικασία της [[φωτοσύνθεση]]ς προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των φυτών και από αυτά των ζωντανών οργανισμών, και διατηρεί την επιφανειακή [[θερμοκρασία]] της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα, καθώςΟ επίσηςήλιος καιμε την ενέργειά του προκαλεί και τα [[μετεωρολογικά φαινόμενα]]. Η σημασία του ήταν γνωστή από τα προϊστορικά χρόνια, με αποτέλεσμα ο Ήλιος να λατρεύεται ως θεότητα. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, κατά τον [[Όμηρος|Όμηρο]] και τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]], ήταν γιος του [[Τιτάνες|Τιτάνα]] [[Υπερίων (μυθολογία)|Υπερίωνα]]. Φοίβος, φωτοβόλος δηλαδή, ήταν η προσωνυμία του Ηλίου, η ίδια με του θεού Απόλλωνα. Κατά την εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, οι ηλιακές ιδιότητες αποδόθηκαν στον θεό [[Απόλλων]]α.