Φυλαχτό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Τα φυλαχτά είτε περιέχουν ιερά κειμήλια είτε σχηματίζονται από πλήθος υλικών που έχουν καταξιωθεί μέσω της παράδοσης, όπως για παράδειγμα, το "τίμιο ξύλο", "άγιο μύρο", "αγιασμός", κόκαλα ή δόντια ή δέρματα ζώων, (νυχτερίδας, φιδιών κ.λπ.), ξόρκια γραμμένα σε [[ύφασμα]] ή [[χαρτί]], ακόμη διάφορες ουσίες όπως π.χ. [[αλάτι]], [[λιβάνι]], [[ρόδι]], [[σκόρδο]], κωσταντινάτο, χρυσή λίρα, πέταλο, χάντρα μάτι, τμήμα υφάσματος αρχιερατικού μανδύα και άλλα που συμβολίζουν την γονιμότητα, την καλοτυχία και την ειρήνη όπως το δέντρο της ζωής, το περιστέρι, η νότα και το σπίτι.

 

Σε πολλά από τα παραπάνω στοιχεία είναι εύκολη η διάγνωση της συνειρμικής λογικής (αποτροπής ή προφύλαξης) που συνδέεται μ΄ αυτά όπως π.χ. τα δόντια ή το δέρμα του φιδιού, η χάντρα μάτι έναντι της [[βασκανία]]ς κ.λπ., ενώ ευνόητη καθίσταται και η προστατευτική ιδιότητα των λατρευτικών και ιερών αντικειμένων και μέσων (π.χ. το [[Άγιο Φως]]). Το πολύ μεγάλο όμως πλήθος τέτοιων μέσων ως φυλαχτών έχει τόσο πολύ διευρυνθεί που σε πολλές των περιπτώσεων καθίσταται πολύ δύσκολη η ερμηνεία τους και ίσως και παράδοξη ή αντιφατική. Μια τέτοια περίπτωση είναι η λαογραφική θεώρηση πως το σχοινί πνιγμένου φέρνει πλούσιο και καλό γάμο σ΄ εκείνη που το κρατάει.