Αμπελόκηποι (συνοικία της Αθήνας): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πριν από την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|ελληνική επανάσταση]], στις αρχές του 19ου αιώνα, οι Αμπελόκηποι ήταν χωριό λίγα χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Αθήνας. Το χωριό Αμπελόκηποι σημειώνεται στους χάρτες αυτής της περιόδου. Στα τέλη του 19ου αιώνα, το χωριό παρέμεινε εκτός των ορίων του οικισμού των Αθηνών, <ref>{{cite web|title=Η Αθήνα τον 19ο αιώνα: Από επαρχιακή πόλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πρωτεύουσα του Ελληνικού Βασιλείου|url=http://www.eie.gr/archaeologia/gr/chapter_more_9.aspx|publisher=eie.gr|accessdate=16 April 2015}}</ref> μέχρι και το 1881, όταν άρχισαν να θεωρούνται συνοικία των Αθηνών και παράλληλα άρχισαν να κατασκευάζονται κάποιες κατοικίες πλούσιων Αθηναίων σε αυτήν την περιοχή. Οι πιο γνωστές ήταν η [[Έπαυλη Θων|έπαυλη Θων]] η οποία ανήκε στο [[Νικόλαος Θων|Νικόλαο Θων]], ανώτερο αυλικό της Βασιλικής Χορηγίας του [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεωργίου του Α’]]. Η έπαυλη βρισκόταν στη συμβολή Κηφισίας και Αλεξάνδρας και επιβίωσε μέχρι και τα [[Δεκεμβριανά]], όποτε και καταστράφηκε για να αντικατασταθεί στη συνέχεια από μαγαζιά. Μέσα σ’ αυτή την έκταση θεμελιώθηκε, το 1887, και ο μικρός ναός του Αγίου Νικολάου, που εγκαινιάστηκε το 1895 και είναι το μόνο κομμάτι του κτήματος που σώζεται μέχρι σήμερα. Γνωστή έπαυλη εκείνης της περιόδου ήταν επίσης η [[Βίλα Μαργαρίτα|βίλα Μαργαρίτα]], η οποία βρισκόταν στη συμβολή της [[Λεωφόρος Μεσογείων|Λεωφόρου Μεσογείων]] με τη [[Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας|Βασιλίσσης Σοφίας]] και χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Διέθετε 32 δωμάτια ενώ ήταν ιδιαίτερα χαρακτηριστικοί ο κωνικός τρούλος και οι πυργίσκοι με τις πολεμίστρες. Τελικά η βίλα κατεδαφίστηκε το 1972 παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων. Στην τοποθεσία της σήμερα βρίσκονται γραφεία της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας]].

 

 

=== Μεσοπολεμικά χρόνια ===