Ανταρτικό Φλώρινας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''Ανταρτικό''' (ήπαλαιότερη καιονομασία Αντάρτικο'''Ζέλοβο''' <ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/170806 Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Ζέλοβο]</ref>, {{Lang-mk|Желево}}) είναι ορεινό χωριό του νομού [[νομός Φλώρινας|Φλώρινας]]. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.060<ref name=Prespes/> μέτρων στις πλαγιές του όρους [[Βαρνούντας|Βαρνούντα]] και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς του νομού Φλώρινας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της απογραφής του 2011, ο πληθυσμός του οικισμού ανέρχεται στους 84 κατοίκους<ref name=eeta>[http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf Απογραφή 2011, σ. 51409.]</ref>.

Το χωριό ιδρύθηκε γύρω στα [[1800]]<ref name=ecity/> από οικογένειες [[Ήπειρος|Ηπειρωτών]], καθώς και [[ΈλληνεςΣλάβοι|ΕλλήνωνΣλάβων]] από την περιοχή της [[Δίβρη (Βόρεια Μακεδονία)|Δίβρης]] ([[Βόρεια Μακεδονία]])<ref>{{Cite web |url=http://www.florina.gr/el/%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%9F%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82/%CE%98%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CE%A0%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7 |title=Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας, Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, Τοπογραφία του Νομού Φλώρινας, Κοινότητες Πρεσπών |accessdate=2012-09-29 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20121017111435/http://www.florina.gr/el/%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%9F%CE%B4%CE%B7%CE%B3%CF%8C%CF%82/%CE%98%CE%AD%CF%83%CE%B7-%CE%A0%CF%81%CF%8C%CF%83%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7 |archivedate=2012-10-17 |url-status=dead }}</ref>. Κατά τη διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα το Ανταρτικό αποτέλεσε προπύργιο των ελληνικών δυνάμεων ένεκα της επικράτησης της πατριαρχικής παράταξης, η οποία παρά τις απώλειες που είχε υποστεί στις αρχές του 20ού αιώνα με την προσχώρηση αρκετών κατοίκων στη βουλγαρική Εξαρχία, εξακολουθούσε να έχει τον έλεγχο. Η επικράτηση της πατριαρχικής παράταξης, έκανε το Ανταρτικό στόχο των κομιτατζήδικων ένοπλων σωμάτων που ήταν εγκατεστημένα στο γειτονικό Τρίγωνο. Για την προστασία του χωριού, έδρασε κατά τα τέλη του [[1904]] στην ευρύτερη περιοχή το αντάρτικο σώμα των [[Ευθύμιος Καούδης|Καούδη]] - [[Παύλος Κύρου|Κύρου]]<ref>Βασίλης Κ. Γούναρης (επιμ.), ''Φθινόπωρο του 1904 στη Μακεδονία - Το ανέκδοτο ημερολόγιο του Μακεδονομάχου Ευθυμίου Καούδη,'' Μουσείο Μακεδονικού Αγών, Θεσσαλονίκη 1992, σ. 11, 30.</ref>. Στις 29 Νοεμβρίου του 1904, στο χωριό ξέσπασε μάχη μεταξύ μακεδονομάχων και κομιτατζήδων, η οποία διακόπηκε με την επέμβαση του οθωμανικού στρατού<ref>Παύλου Λ. Τσάμη, ''Μακεδονικός Αγών'', ΕΜΣ, θεσσαλονίκη 1975, σ. 206 - 211.</ref>. Τον Νοέμβριο του [[1906]], σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια σύγκρουσης με οθωμανικές δυνάμεις σε τοποθεσία κοντά στο Ανταρτικό, ο οπλαρχηγός [[Δημήτριος Νταλίπης]]<ref>''Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι'', επιστημονική επιμέλεια Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σ. 76.</ref>. Την ίδια εποχή, ο οικισμός διέθετε σχολείο αρρένων με τέσσερις τάξεις και 95 μαθητές καθώς και παρθεναγωγείο με 60 μαθήτριες<ref>Βασίλης Κ. Γούναρης (επιμ.), 1992, σ. 35.</ref>. Κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχής]], περίπου 100 κάτοικοι του χωριού εξοπλίστηκαν από την δοσιλογική οργάνωση του Βουλγαρικού Κομιτάτου<ref>Ραϋμόνδος Αλβανός, ''Κοινωνικές συγκρούσεις και πολιτικές συμπεριφορές στην περιοχή της Καστοριάς (1922-1949)'', Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Διδακτορική Διατριβή, Θεσσαλονίκη 2005, σελ. 279.</ref>. Από την περιόδο του Εμφυλίου και έπειτα, μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού εγκατέλειψε το Ανταρτικό<ref name=Prespes/>.