Ιταλοκρατία στα Δωδεκάνησα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 11:
 
=== Βαλκανικοί πόλεμοι===
Με το ξέσπασμα του [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικού Πολέμουπολέμου]], στις 9 Οκτωβρίου 1912, η Οθωμανική αυτοκρατορία βρέθηκε να πολεμά σε πολλά μέτωπα. Σε μια προσπάθεια να περιοριστούν τα μέτωπα αυτά, οι Οθωμανοί και οι Ιταλοί υπέγραψαν, στις 18 Οκτωβρίου 1912, τη [[συνθήκη του Ουσύ (1912)|συνθήκη του Ουσύ]] <ref name="Σημ.Ουσύ" group="Σημ."/>, σύμφωνα με την οποία, οι μεν Οθωμανοί αναγνώριζαν την ιταλική κυριαρχία στην περιοχή της Τριπολίτιδας, οι δε Ιταλοί υπόσχονταν την επιστροφή των κατεχόμενων νησιών υπό οθωμανικό έλεγχο. Συνέχισαν όμως την κατοχή των νησιών ως ενέχυρο για την εφαρμογή της συμφωνίας από την πλευρά των Οθωμανών.
 
Έτσι λοιπόν, πέντε μήνες μετά την υποδοχή των «ελευθερωτών» στα νησιά, η συνθήκη του Ουσύ διέψευσε τις προσδοκίες που καλλιέργησαν αρχικά οι Ιταλοί. Οι νησιώτες αντέδρασαν με αλλεπάλληλα τοπικά ψηφίσματα που υποστήριζαν το όραμα της ένωσης με την Ελλάδα. Ενδεικτικό του υψηλού εθνικού φρονήματος των αλύτρωτων νησιωτών, είναι πως κατά τη διάρκεια των [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικών πολέμων]], πολλοί νησιώτες συμμετείχαν ως εθελοντές στις πολεμικές επιχειρήσεις του ελληνικού στρατού, ενώ κάποιοι επιφανείς πολίτες, όπως ο [[Ιωάννης Καζούλλης]], χρηματοδοτούσαν την εκστρατεία. Οι Ιταλοί από την πλευρά τους σκλήρυναν τη στάση τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι απαγόρευσαν την ύψωση της ελληνικής σημαίας, ενώ το 1913 παρεμπόδισαν την κατάδυση του Τιμίου Σταυρού κατά των εορτασμό των [[Θεοφάνια|Θεοφανίων]]. Η [[Διάσκεψη του Λονδίνου (1912-1913)|Συνδιάσκεψη Ειρήνης του 1913]], που είχε σκοπό τον τερματισμό του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, έδωσε την ευκαιρία στους νησιώτες να υποβάλουν νέα ψηφίσματα διαμαρτυρίας για τη συνέχιση της Ιταλικής Κατοχής.