Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 31:
[[Αρχείο:Michel Sittow 002.jpg|thumb|left|upright|Η Αικατερίνη της Αραγωνίας ως νεαρή χήρα, από τον αυλικό ζωγράφο του [[Ερρίκος Ζ΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Ζ΄]], Μίκαελ Σίττοβ, περίπου το 1502.]]
 
Το ζήτημα που είχε κοσμογονικές συνέπειες στην πολιτική και θρησκευτική ιστορία της Αγγλίας και του δυτικού κόσμου, ήταν το πρόβλημα του διαδόχου του Βασιλιά. Ο Ερρίκος είχε παντρευτεί το 1509, σε ηλικία 18 ετών, την [[Αικατερίνη της Αραγoνίας|Αικατερίνη της Αραγωνίας]], χήρα του αδελφού του [[Αρθούρος της Ουαλίας|Αρθούρου, πρίγκηπα της Ουαλίας]], ο οποίος είχε πεθάνει το 1502. Από το γάμο αυτό επέζησε μόνο μία κόρη, η [[Μαρία Α΄ της Αγγλίας|Μαρία]]. Ο Ερρίκος επιθυμούσε διακαώς αρσενικό διάδοχο και αποφάσισε να διαζευχθεί την Αικατερίνη, ισχυριζόμενος ότι ο γάμος με τη χήρα του αδελφού απαγορευόταν από τη Βίβλο. Είχε άλλωστε βρει αντικαταστάτρια, την ερωμένη του [[Άννα Μπολέυν]]. Αλλά το διαζύγιο χρειαζόταν παπική έγκριση, ο δε Πάπας [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|Κλήμης Ζ΄]] ήταν αιχμάλωτος του Αυτοκράτορα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄]], η Αικατερίνη ήταν θεία του Αυτοκράτορα και η παπική έγκριση δεν δόθηκε.
 
Ο Ουόλσεϋ, ο οποίος θεωρήθηκε υπεύθυνος της αποτυχίας (τον βάρυναν άλλωστε και οικονομικές αποτυχίες), κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία, πρόλαβε όμως και πέθανε ενώ οδηγείτο στο Λονδίνο (1530). Τον διαδέχθηκε στο αξίωμα του καγκελάριου ο [[Τόμας Μορ]], ο οποίος δεν ενέκρινε το διαζύγιο. Η εκτέλεση των σχεδίων του Βασιλιά ανατέθηκε στον [[Τόμας Κρόμγουελ]].
Γραμμή 37:
Το Μάρτιο του 1532 η Βουλή των Κοινοτήτων ανακήρυξε τον Ερρίκο ως τη «μόνη κεφαλή, ανώτατο άρχοντα, προστάτη και υπερασπιστή» της Εκκλησίας. Ο Τόμας Μορ παραιτήθηκε αμέσως. Τον Ιανουάριο του 1533 έγινε ο γάμος με την Άννα Μπολέυν, το Μάιο κηρύχθηκε άκυρος ο πρώτος γάμος του Ερρίκου και το Σεπτέμβριο γεννήθηκε η [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας|Ελισάβετ]].
 
Ο Πάπας για τηντη στάση του αυτή τον αφόρισε και ο Ερρίκος ανταπάντησεαπάντησε με δήμευση της εκκλησιαστικής περιουσίας, κατάργηση της δεκάτης του Πάπα επί των εκκλησιαστικών εσόδων, απαγόρευση των εφέσεων στη Ρώμη και κατάργηση του δικαιώματος του Πάπα να ορίζει τους επισκόπους της Αγγλίας.
 
Η περίοδος της εξουσίας του Κρόμγουελ είναι συνδεδεμένη με την αιματηρή αυταρχικότητα του Ερρίκου. Ο Τόμας Μορ, που αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει ως κεφαλή της Εκκλησίας, αποκεφαλίστηκε. Άλλα πενήντα άτομα αποκεφαλίστηκαν με το αιτιολογικό της εσχάτης προδοσίας, είτε γιατί όντως συνωμοτούσαν κατά κάποιον τρόπο, είτε γιατί είχαν βασιλική καταγωγή και αποτελούσαν κίνδυνο για τη δυναστεία των Τυδώρ.
 
[[ImageΑρχείο:Hans_HolbeinHans Holbein,_the_Younger_ the Younger -_Sir_Thomas_More_ Sir Thomas More -_Google_Art_Project Google Art Project.jpg|thumb|left| [[Χανς Χολμπάιν ο νεότερος]]: [[Τόμας Μορ]], Νέα Υόρκη, Frick Collection]]
 
Η Άννα Μπολέυν δεν είχε δώσει στον Ερρίκο τον άρρενα διάδοχο που ποθούσε. Το 1536 αποκεφαλίστηκε κατηγορούμενη άδικα για προδοσία και μοιχεία. Μαζί της εκτελέστηκαν συγγενείς της και μέλη της Αυλής. Λίγο νωρίτερα είχε πεθάνει η Αικατερίνη της Αραγωνίας, ακλόνητη στις απόψεις της για τα δικαιώματά της ως μόνη βασίλισσα. Ο Ερρίκος παντρεύτηκε την [[Τζέην Σέυμουρ]], η οποία τού έδωσε τον πολυπόθητο γιο, τον [[Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο]] (1537), αλλά πέθανε στη γέννα. Ύστερα ο Ερρίκος παντρεύτηκε την [[Άννα φον Κλεβ]], αδελφή του δούκα της Κλεβ, για να έχει ερείσματα κατά του Γερμανού Αυτοκράτορα. Τελικά όμως δεν του άρεσε και τη χώρισε. Η αποτυχία αυτή έδωσε στους πολυάριθμους εχθρούς του Κρόμγουελ την ευκαιρία να στρέψουν τον Βασιλιά εναντίον του. Τον Ιούλιο του 1540 ο Κρόμγουελ αποκεφαλίστηκε και αμέσως ο Ερρίκος παντρεύτηκε και πάλι, αυτή τη φορά την εικοσάχρονη [[Αικατερίνη Χάουαρντ]]. Πολύ γρήγορα (1542) κατέληξε και αυτή στο ικρίωμα για προδοσία λόγω μοιχείας ενόσω ήταν βασίλισσα, αλλά και για την προηγούμενη έκλυτη ζωή της. Τέλος, ο Ερρίκος παντρεύτηκε την [[Αικατερίνη Παρ]] (Catherine Parr), ηπου οποίαήταν κατόρθωσεδύο ναφορές τονχήρα ημερέψεικαι κάπωςπιστή καιπροτεστάντης. ναΕκείνη επιζήσειπροσπάθησε μάλισταυπογείως τουαπό φοβερούτη συζύγουθέση της, παρότιως ήταν προτεστάντηςβασίλισσα και προσπάθησε υπογείωςαντιβασιλέας να κάνει μεταρρυθμίσεις στην καθολική Αγγλία. Παρότι για τις κινήσεις της αυτές κατηγορήθηκε στον Ερρίκο, κατόρθωσε να τον ημερέψει κάπως και να επιζήσει μάλιστα του φοβερού συζύγου της.
 
[[Αρχείο:Enrique VIII de Inglaterra, por Hans Holbein el Joven.jpg|thumb|200px|''Ο Βασιλιάς της Αγγλίας, Ερρίκος Η΄ Τυδώρ (1491-1547), πορτραίτο από τον [[Χανς Χολμπάιν ο νεότερος|Χανς Χολμπάιν τον νεότερο]].'']]
 
ΠαράΠαρόλο το ότιπου ήταν στα πρόθυρα της σωματικής κατάρρευσης, ο Ερρίκος συμμάχησε με τον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]] κατά του Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας σ'έναν καταστρεπτικό από οικονομικής απόψεωςάποψης πόλεμο. Η παράφορη ενεργητικότηταενεργητικότητά του Ερρίκου ήταν τόση, που συνέχισε τον πόλεμο επί δύο χρόνια μετά την υπογραφή ειρήνης από το Γερμανό Αυτοκράτορα και στοίχισε την απώλεια της ευκαιρίας υποταγής της Σκωτίας, λόγω ωμών χειρισμών. Πέθανε τον Ιανουάριο του 1547.
 
Ο Ερρίκος χαρακτηρίστηκε από τους ιστορικούς ως «δεσπότης υπό το μανδύα του νόμου», γιατί όλες του οι πράξεις ήταν σύμφωνες με το γράμμα του νόμου. Με το Κοινοβούλιο είχε άριστες σχέσεις και αυτό του οφείλει αυτό την ανάπτυξή του. Κατόρθωσε να κάνει σεβαστή την Αγγλία στο εξωτερικό και να μεγαλώσει το βασίλειό του ενώνοντας την Ουαλία με την Αγγλία και ανακηρυσσόμενος βασιλιάς της Ιρλανδίας. Το μεγάλο του κατόρθωμα ήταν η απεξάρτηση από τη Ρώμη, ενώ πίστευε πάντοτε στα βασικά δόγματα της θρησκείας με τα οποία είχε ανατραφεί.
 
ΤονΣύμφωνα με την επιθυμία του, τον διαδέχτηκαν στο θρόνο με τη σειρά τα τέκνα του [[Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδος ΣΤ΄]], [[Μαρία Α΄ της Αγγλίας|Μαρία Α΄]] και [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας|Ελισάβετ Α΄]].
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==