Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Islandos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Islandos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{POV}}
 
Η '''γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου''' είναι όρος που αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του [[Πόντος|Πόντου]] που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των [[Νεότουρκοι|Νεότουρκων]] κατά την περίοδο [[1914]]-[[1923]] και που, σύμφωνα με την Ελληνική εθνική θέση, αποτελούν γενοκτονία. <ref name="dict">"Pontic Greeks, Genocide of.", Samuel Totten and Paul R. Bartrop, ''Dictionary of Genocide'', Greenwood Press, Vol.2, 337</ref>. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν ήταν η εκτόπιση<ref>{{cite journal|last=Kritikos|first=Giorgos|year=1999|title=Motives for Compulsory Population Exchange in the Aftermath of the Greek-Turkish War (1922-1923)|volume=13|issue=Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών|pages=209–224|url=http://epublishing.ekt.gr/el/11921/%CE%94%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CE%9A%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%A3%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%B4%CF%8E%CE%BD/12001}}</ref>, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις.<ref>{{cite web|url=http://www.bygeorgejournal.ca/?p=8312|title=10 Facts: Pontian Greek Genocide|date=10 Μαΐου 2016|publisher=By George Journal|accessdate=2 Ιουνίου 2016}}</ref>. Ο αριθμός των θυμάτων σύμφωνα με τις περισσότερες Ελληνικές, αλλά και κάποιες ξένες, πηγές υπολογίζεται σε πάνω από 300.000 (το Κεντρικό Συμβούλιο Ποντίων στη Μαύρη Βίβλο του κάνει αναφορά σε 353.000 θύματα)<ref>[http://www.pontos-news.gr/pontic-article/3515/i-genoktonia-ton-pontion «Η γενοκτονία των Ποντίων»], άρθρο στον ιστότοπο www.pontos-news.gr, με αριθμητικά στοιχεία από άλλες πηγές για τα θύματα.</ref>, αριθμός που υιοθετείται και από πλείστες ξένες πηγές<ref>[https://books.google.de/books?id=mh_kbQjMfgsC&pg=PA124&lpg=PA124&source=bl&ots=0s_LU7r1Tg&sig=ACfU3U0Ymusn0c4a8ag6p8tSoG9rmYjy1w&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwj61u-ukIvlAhVLr6QKHTRWDmIQ6AEwAXoECAkQAQ#v=onepage&q&f=false «"Starving Armenians": America and the Armenian Genocide, 1915-1930 and After»], βιβλίο του Αμερικανού καθηγητή ιστορίας του [[Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια|Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια]] (αγγλικά, η αναφορά σε 360.000 νεκρούς Έλληνες του Πόντου στη σελ. 124), έκδοση University of Virginia Press, 2004, ISBN10:0-8139-2267-4</ref><ref>[http://publications.gc.ca/collections/collection_2017/sen/Y3-421-93-eng.pdf «MOTION TO CALL UPON THE GOVERNMENT TO RECOGNIZE THE GENOCIDE OF THE PONTIC GREEKS AND DESIGNATE MAY 19TH AS A DAY OF REMEMBRANCE»], πρόταση στην καναδική γερουσία για αναγνώριση της Ποντιακής γενοκτονίας με αναφορά στα 353.000 θύματά της (σελ. 2263) με ιστορική ανάλυση και ευρεία πολύπλευρη τεκμηρίωση, από τη γερουσιαστή Pana Merchant, 14 Δεκεμβρίου 2016</ref><ref>[https://www.theguardian.com/commentisfree/2006/oct/31/comment.turkey «This was genocide, but Armenians were not its only victims»], άρθρο του Guardian από την Αμερικανή συγγραφέα Thea Halo (αγγλικά), 31 Οκτωβρίου 2006.</ref><ref>[https://books.google.de/books?id=RAtvBAAAQBAJ&pg=PA59&lpg=PA59&dq=353.000&source=bl&ots=U7ZWtN5lvx&sig=ACfU3U0iMmcZJ7Aiy9Wz1XAEougZxPvZ9g&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwi70f2RyIblAhX3AGMBHa33Dmc4FBDoATAAegQICRAB#v=onepage&q=353000&f=false «Encountering Genocide: Personal Accounts from Victims, Perpetrators, and Witnesses»], βιβλίο του Αυστραλού ιστορικού Paul R. Bartrop (αγγλικά), εκδοτικός οίκος ABC-CLIO, 2014, ISBN:978-1-61069-330-1, (αναφορά στον αριθμό των θυμάτων στη σελ. 59).</ref><ref>[https://mariannebrueckl.wordpress.com/2013/06/05/volkermord-darf-nie-vergessen-werden/ «Völkermord darf nie vergessen werden» (Μια γενοκτονία δεν πρέπει να ξεχνιέται ποτέ)], άρθρο της Γερμανίδας, εξειδικευμένης σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιογράφου Marianne Brückl με αφορμή εκδήλωση μνήμης Ελλήνων Ποντίων της Στουτγκάρδης, στην οποία συμμετείχαν και Τούρκοι ομιλητές (γερμανικά), 5 Ιουνίου 2013.</ref><ref>[https://www.academia.edu/28187366/Revenge_of_the_Imagist_Socialist_Poetry «Revenge of the Imagist Socialist Poetry»], άρθρο του Τούρκου συγγραφέα Serkan Engin στο www.academia.edu (αγγλικά)</ref><ref>[http://www.panarmenian.net/eng/society/news/22269/ «Greek community of Armenia commemorated victims of Pontic Greek Genocide»], άρθρο στο Panarmenian Network (αγγλικά), 19 Μαΐου 2007</ref>,. Υπάρχουν ωστόσο και παρότιάλλες μεμονωμένες πηγές θέλουνπου να κατεβάσουνκατεβάζουν τα θύματα σε περίπου 100 ως 150 χιλιάδες άτομα. <ref>{{cite book|title=The Making of the Greek Genocide: Contested Memories of the Ottoman Greek Catastrophe|first=Erik|last=Sjöberg|location=Νέα Υόρκη|publisher=Berghahn|year=2016|pages=46-47}}</ref> Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|ΕΣΣΔ]])<ref>{{Cite news|url=http://www.pontos-news.gr/pontic-article/3345/i-exodos-pros-ti-rosia|title=Η έξοδος προς τη Ρωσία|accessdate=2017-02-01}}</ref> και μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] το [[1922]], στην [[Ελλάδα]].
 
Η διεθνής βιβλιογραφία και τα κρατικά αρχεία πολλών χωρών εμπεριέχουν πλήθος μαρτυριών για τη γενοκτονία που διαπράχθηκε κατά των Ποντίων κατοίκων της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η γενοκτονία πραγματοποιήθηκε παράλληλα με γενοκτονίες εις βάρος και άλλων πληθυσμών, δηλαδή των Αρμενίων και των Ασσυρίων, με αποτέλεσμα ορισμένοι ερευνητές να θεωρήσουν τις επιμέρους διώξεις ως τμήματα μιας ενιαίας γενοκτονικής πολιτικής [[Γενοκτονία των Ελλήνων|εις βάρος των Ελλήνων]] ή γενικότερα των Χριστιανών της Μικράς Ασίας.{{Sfn | Jones |2010| pp = [https://books.google.com/books?id=BqdVudSuTRIC&pg=PA172 171–2] | ps =: ‘A resolution was placed before the IAGS membership to recognize the Greek and Assyrian/Chaldean components of the Ottoman genocide against Christians, alongside the Armenian strand of the genocide (which the IAGS has already formally acknowledged). The result, passed emphatically in December 2007 despite not inconsiderable opposition, was a resolution which I co-drafted, reading as follows:...’}}<ref name="IAGS resolution">{{cite web |title=Resolution |publisher=[[International Association of Genocide Scholars|IAGS]] |url=http://www.genocidescholars.org/sites/default/files/document%09%5Bcurrent-page%3A1%5D/documents/IAGS-Resolution-Assyrian%20and%20Greek%20Genocide.pdf |archive-url=https://web.archive.org/web/20140103234427/http://www.genocidescholars.org/sites/default/files/document%09%5Bcurrent-page%3A1%5D/documents/IAGS-Resolution-Assyrian%20and%20Greek%20Genocide.pdf |date=16 December 2007 |archive-date=3 January 2014 |dead-url=no}}.</ref> <ref>{{Citation | url = http://news.am/eng/news/16644.html | title = Genocide Resolution approved by Swedish Parliament | type = full text | newspaper = News | place = AM}}, containing both the IAGS and the Swedish resolutions.</ref><ref>{{Cite journal |last1=Schaller |first1=Dominik J |last2=Zimmerer |first2=Jürgen |year=2008 |title=Late Ottoman genocides: the dissolution of the Ottoman Empire and Young Turkish population and extermination policies – Introduction |journal=[[Journal of Genocide Research]] |volume=10 |issue=1 |doi = 10.1080/14623520801950820 |pages=7–14}}</ref><ref>{{Citation | last = Gaunt | first = David | url = https://books.google.com/books?id=4mug9LrpLKcC&printsec=frontcover&dq=Massacres,+Resistance,+Protectors&cd=1#v=onepage&q=&f=false | title = Massacres, Resistance, Protectors: Muslim-Christian Relations in Eastern Anatolia during World War I | place = Piscataway, [[New Jersey|NJ]] | publisher = Gorgias | year = 2006}}</ref>
Γραμμή 17:
Οι εκτοπίσεις συνεχίζονταν ακατάπαυστα και κατά την εποχή που τα ρωσικά στρατεύματα εισήλθαν στην Τραπεζούντα στις αρχές του 1916. Ιδιαίτερα με το πρόσχημα ότι οι Πόντιοι υποστήριζαν τις κινήσεις των Ρώσων μεγάλος αριθμός κατοίκων από τις περιοχές της [[Σινώπη]]ς και της [[Κερασούντα]]ς εκτοπίστηκαν στην ενδοχώρα της Μικράς Ασίας. Σημειώθηκαν επίσης και εξαναγκαστικοί εξισλαμισμοί γυναικών.<ref name=Baum166/>
 
[[FileΑρχείο:Pontian Greek Soldiers.JPG|thumb|Πόντιοι αντάρτες.]]
Οι διώξεις προκάλεσαν τη δημιουργία θυλάκων αντίστασης από τους Πόντιους. Τελικά οι διώξεις εντάθηκαν με την έκδοση διατάγματος, τον Δεκέμβριο του 1916, που προέβλεπε την εξορία όλων των ανδρών από 18 ως 40 ετών και τη μεταφορά των γυναικόπαιδων στο εσωτερικό της Μικράς Ασίας. Η εφαρμογή αυτού του μέτρου ξεκίνησε από την [[Άνω Αμισός|Άνω Αμισό]] και στην [[Μπάφρα]].<ref name="ie102" /> Στην επαρχία [[Αμάσεια]]ς 72.375 Έλληνες, από τους συνολικά 136,768, εκτοπίστηκαν, από τους οποίους το 70% πέθανε από τις κακουχίες.<ref>Hofmann, 2003, σελ. 202</ref> Πολλοί Πόντιοι θέλησαν να αντισταθούν οργανώνοντας, στις ορεινές εκτάσεις του Πόντου, αντάρτικα εναντίον του τακτικού στρατού, όπως στη [[Σάντα]].<ref name="ie102" />
 
Γραμμή 28:
Ύστερα από την συνθηκολόγηση της Ρωσίας και την απόσυρση του ρωσικού στρατού από την περιοχή, εντάθηκαν οι διώξεις στην περιοχή.<ref name=Baum166/> Με την άφιξη του Κεμάλ Ατατούρκ, τον Μάιο του 1919, στην περιοχή και την έξαρση του κινήματός του εντάθηκε η δράση ατάκτων ομάδων (τσετών) κατά των χριστιανικών πληθυσμών.<ref name=Baum166/>
 
[[FileΑρχείο:Topal Osman Agha.jpg|thumb|O [[Τοπάλ Οσμάν]].]]
Στις 29 Μαϊου ο Κεμάλ ανέθεσε στον τσέτη [[Τοπάλ Οσμάν]] την επιχείρηση για τη διενέργεια μαζικών επιχειρήσεων κατά του τοπικού πληθυσμού. Σε αυτό το πλαίσιο, πραγματοποιήθηκαν οι σφαγές και οι εκτοπίσεις των Ελλήνων στη [[Σαμψούντα]] και σε 394 χωριά της περιοχής, κατοικημένα από ελληνικούς πληθυσμούς. Σχετικές αναφορές έχουν καταγραφεί από το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, καθώς και από τον Αμερικανό πρέσβη Χένρυ Μοργκεντάου.<ref name=Baum166/>
 
Γραμμή 49:
</blockquote>
 
[[FileΑρχείο:Pontian memorial plaque.jpg|thumb|Αναμνηστική πλάκα της Ποντιακής Αδελφότητας [[Νότια Αυστραλία|Νοτίου Αυστραλίας]] για τους εξολοθρευθέντες Ποντίους στην [[Αδελαΐδα]] της [[Αυστραλία]]ς.]]
Η γενοκτονία των Ποντίων είναι αναγνωρισμένη ως τέτοια επισήμως από τέσσερα κράτη, την Ελλάδα με νόμο του 1994 (N. 2193/1994), τη [[Σουηδία]] με υπερψήφιση στο Σουηδικό κοινοβούλιο στις 11 Μαρτίου 2010, την Αρμενία τον Μάρτιο του 2015, μαζί με τη [[γενοκτονία των Ασσυρίων]] και την Ολλανδία, μαζί με τη γενοκτονία των Αρμενίων και Ασσυρίων, στις 9 Απριλίου 2015<ref>{{Cite web|url = http://www.aina.org/news/20150410044601.htm|title = Dutch Parliament Recognizes Assyrian, Greek and Armenian Genocide|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref>.