Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{POV}}

 

 

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για αυτές τις πράξεις των Νεότουρκων ήταν η εκτόπιση<ref>{{cite journal|last=Kritikos|first=Giorgos|year=1999|title=Motives for Compulsory Population Exchange in the Aftermath of the Greek-Turkish War (1922-1923)|volume=13|issue=Δελτίο Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών|pages=209–224|url=http://epublishing.ekt.gr/el/11921/%CE%94%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CE%9A%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%A3%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%B4%CF%8E%CE%BD/12001}}</ref>, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις.<ref>{{cite web|url=http://www.bygeorgejournal.ca/?p=8312|title=10 Facts: Pontian Greek Genocide|date=10 Μαΐου 2016|publisher=By George Journal|accessdate=2 Ιουνίου 2016}}</ref>. Ο αριθμός των θυμάτων σύμφωνα με τις περισσότερες Ελληνικές, αλλά και κάποιες ξένες, πηγές υπολογίζεται σε πάνω από 300.000 (το Κεντρικό Συμβούλιο Ποντίων στη Μαύρη Βίβλο του κάνει αναφορά σε 353.000 θύματα)<ref>[http://www.pontos-news.gr/pontic-article/3515/i-genoktonia-ton-pontion «Η γενοκτονία των Ποντίων»], άρθρο στον ιστότοπο www.pontos-news.gr, με αριθμητικά στοιχεία από άλλες πηγές για τα θύματα.</ref> <ref>[https://books.google.de/books?id=mh_kbQjMfgsC&pg=PA124&lpg=PA124&source=bl&ots=0s_LU7r1Tg&sig=ACfU3U0Ymusn0c4a8ag6p8tSoG9rmYjy1w&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwj61u-ukIvlAhVLr6QKHTRWDmIQ6AEwAXoECAkQAQ#v=onepage&q&f=false «"Starving Armenians": America and the Armenian Genocide, 1915-1930 and After»], βιβλίο του Αμερικανού καθηγητή ιστορίας του [[Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια|Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια]] (αγγλικά, η αναφορά σε 360.000 νεκρούς Έλληνες του Πόντου στη σελ. 124), έκδοση University of Virginia Press, 2004, ISBN10:0-8139-2267-4</ref><ref>[http://publications.gc.ca/collections/collection_2017/sen/Y3-421-93-eng.pdf «MOTION TO CALL UPON THE GOVERNMENT TO RECOGNIZE THE GENOCIDE OF THE PONTIC GREEKS AND DESIGNATE MAY 19TH AS A DAY OF REMEMBRANCE»], πρόταση στην καναδική γερουσία για αναγνώριση της Ποντιακής γενοκτονίας με αναφορά στα 353.000 θύματά της (σελ. 2263) με ιστορική ανάλυση και ευρεία πολύπλευρη τεκμηρίωση, από τη γερουσιαστή Pana Merchant, 14 Δεκεμβρίου 2016</ref><ref>[https://www.theguardian.com/commentisfree/2006/oct/31/comment.turkey «This was genocide, but Armenians were not its only victims»], άρθρο του Guardian από την Αμερικανή συγγραφέα Thea Halo (αγγλικά), 31 Οκτωβρίου 2006.</ref><ref>[https://books.google.de/books?id=RAtvBAAAQBAJ&pg=PA59&lpg=PA59&dq=353.000&source=bl&ots=U7ZWtN5lvx&sig=ACfU3U0iMmcZJ7Aiy9Wz1XAEougZxPvZ9g&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwi70f2RyIblAhX3AGMBHa33Dmc4FBDoATAAegQICRAB#v=onepage&q=353000&f=false «Encountering Genocide: Personal Accounts from Victims, Perpetrators, and Witnesses»], βιβλίο του Αυστραλού ιστορικού Paul R. Bartrop (αγγλικά), εκδοτικός οίκος ABC-CLIO, 2014, ISBN:978-1-61069-330-1, (αναφορά στον αριθμό των θυμάτων στη σελ. 59).</ref><ref>[https://mariannebrueckl.wordpress.com/2013/06/05/volkermord-darf-nie-vergessen-werden/ «Völkermord darf nie vergessen werden» (Μια γενοκτονία δεν πρέπει να ξεχνιέται ποτέ)], άρθρο της Γερμανίδας, εξειδικευμένης σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοσιογράφου Marianne Brückl με αφορμή εκδήλωση μνήμης Ελλήνων Ποντίων της Στουτγκάρδης, στην οποία συμμετείχαν και Τούρκοι ομιλητές (γερμανικά), 5 Ιουνίου 2013.</ref><ref>[https://www.academia.edu/28187366/Revenge_of_the_Imagist_Socialist_Poetry «Revenge of the Imagist Socialist Poetry»], άρθρο του Τούρκου συγγραφέα Serkan Engin στο www.academia.edu (αγγλικά)</ref><ref>[http://www.panarmenian.net/eng/society/news/22269/ «Greek community of Armenia commemorated victims of Pontic Greek Genocide»], άρθρο στο Panarmenian Network (αγγλικά), 19 Μαΐου 2007</ref>. Υπάρχουν ωστόσο και άλλες μεμονωμένες πηγές που κατεβάζουν τα θύματα σε περίπου 100 ως 150 χιλιάδες άτομα <ref>{{cite book|title=The Making of the Greek Genocide: Contested Memories of the Ottoman Greek Catastrophe|first=Erik|last=Sjöberg|location=Νέα Υόρκη|publisher=Berghahn|year=2016|pages=46-47}}</ref> Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|ΕΣΣΔ]])<ref>{{Cite news|url=http://www.pontos-news.gr/pontic-article/3345/i-exodos-pros-ti-rosia|title=Η έξοδος προς τη Ρωσία|accessdate=2017-02-01}}</ref> και μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] το [[1922]], στην [[Ελλάδα]].