Τιβέριος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
ορθογραφικό |
||
Γραμμή 6:
Γεννημένος στη [[Διοίκηση Θράκης|Θράκη]], o Tιβέριος διορίστηκε στο αξίωμα του "Νοταρίου", όπου λίγο μετά το 552 συστήθηκε από τον [[Πατριάρχης Ευτύχιος|Πατριάρχη Ευτύχιο]] στον μελλοντικό Αυτοκράτορα [[Ιουστίνος Β΄|Ιουστίνο Β΄]], με τον οποίο έγιναν στενοί φίλοι. Ήταν αξιωματικός και είχε πολεμήσει εναντίον των [[Λομβαρδοί|Λομβαρδών]] στην Ιταλική Χερσόνησο. Υπό την προστασία του Ιουστίνου Β΄ ο Τιβέριος προήχθη στη θέση του "κόμη των Εξκουβιτόρων", που διατήρησε από το 565 ως το 574. Παραβρέθηκε κατά την Αυτοκρατορική ενθρόνιση του Ιουστίνου Β΄ στις 14 Νοεμβρίου 565 και παρακολούθησε επίσης την ορκωμοσία του Αυτοκράτορα ως [[Ύπατος|Ύπατου]] την 1 Ιανουαρίου 566.
Ο Ιουστίνος Β΄ σταμάτησε να κάνει προς τους [[Άβαροι|Αβάρους]] πληρωμές, που είχαν συμφωνηθεί από τον προκάτοχό του [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανό Α΄]]. Το 569 διόρισε τον Τιβέριο στην θέσιν του ''magister utriusque militiae'' με εντολήν να ασχοληθεί με τους Αβάρους και τα αιτήματά τους. Ο Τιβέριος συμφώνησε με τους Αβάρους να εγκατασταθούν σε Ρωμαϊκά εδάφη στα Βαλκάνια με αντάλλαγμα την παραλαβή ομήρω από διάφορους αρχηγούς τους. Ο Ιουστίνος όμως παραβίασε την συμφωνία αυτή, επιμένοντας να πάρει ομήρους από την οικογένεια του ίδιου του Χαν των Αβάρων. Ο όρος αυτός απορρίφθηκε από τους Αβάρους, έτσι ο Τιβέριος κινητοποιήθηκε για πόλεμο. Το 570 ενίκησε ένα στρατό των Αβάρων στην [[Θράκη]] και επέστρεψε στην [[Κωνσταντινούπολιν|Κωνσταντινούπολη]]. Ενώ όμως προσπάθησε να δώσει συνέχεια στην νίκη αυτή, στα τέλη του 570 ή στις αρχές του 571, ο Τιβέριος ηττήθηκε σε μια μάχη που ακολούθησε, όπου παρ' ολίγο γλύτωσε τον θάνατο, καθώς ο στρατός του υποχωρούσε από το πεδίο της μάχης. Συμφωνώντας σε μιαν ανακωχή, ο Τιβέριος παρείχε συνοδεία στους Αβάρους απεσταλμένους δια να συζητήσουν τους όρους μιας συνθήκης με τον Ιουστίνο Β΄. Κατά την επιστροφήν τους οι Άβαροι απεσταλμένοι δέχθηκαν επίθεση και ληστεύτηκαν από τοπικούς φυλάρχους, γεγονός που τους εξανάγκασε να απευθύνουν έκκληση προς τον Τιβέριον δια βοήθεια. Αυτός εντόπισε την ομάδα, που είχε διαπράξει την ληστείαν και τους επέστρεψε τα κλοπιμαία.
Το 574 Ιουστίνος Β΄ αρρώστησε ψυχικά, αναγκάζοντας την αυτοκράτειρα [[Σοφία (αυτοκράτειρα)|Σοφία]] να στραφεί προς τον Τιβέριον για να διευθύνει την αυτοκρατορία, που πολεμούσε τους [[Αυτοκρατορία των Σασσανιδών|Πέρσες]] στην Ανατολήν και ήταν απασχολημένος με την εσωτερική επιδημία της [[Πανώλη|πανώλης]]. Για να πάρουν μια ανάπαυλα, ο Τιβέριος και η Σοφία συμφώνησαν μία μονοετή συνθήκη με τους Πέρσες, με αντάλλαγμα 45.000 [[Σόλιδος|σόλιδους]]. Στις 7 Δεκεμβρίου 574 ο Ιουστίνος Β΄, σε μια από τις στιγμές διαύγειάς του, ανακήρυξε τον Τιβέριον ''[[Καίσαρας|Καίσαρα]]'' και τον υιοθέτησε ως υιό του. Ο Τιβέριος πρόσθεσε στο όνομά του το όνομα ''Κωνσταντίνος''. Αν και το αξίωμά του ήταν τώρα επίσημο, ήταν ακόμη υπαγόμενος στον Ιουστίνο. Η Σοφία ήταν αποφασισμένη να παραμείνει στην εξουσία και διατήρησε τον Τιβέριο υπό το στενό έλεγχό της μέχρι τον θάνατο του Ιουστίνου το 578.
Γραμμή 20:
==Βασιλεία ως ''Αύγουστος'' (578–582)==
[[
Στις 26 Σεπτεμβρίου 578 ο Τιβέριος ανακηρύχθηκε Αύγουστος από τον καταρρέοντα Ιουστίνο Β΄. Χρησιμοποίησε το γεγονός ως ευκαιρία για να χαρίσει 7.200 κιλά χρυσού, πρακτική που συνέχισε κάθε χρόνο τα τέσσερα χρόνια της βασιλείας του.
| |||