Αρβέρνοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Gaul,
Οι '''Αρβέρνοι''' (λατινικά: Arverni, αρχ.ελληνικά Ἀρουέρνοι) ήταν μια κελτική φυλή της [[Γαλατία|Γαλατίας]] που ζούσαν στη γαλλική περιοχή [[Ωβέρνη]], το όνομα της οποίας προέρχεται από τους Αρβέρνους. Ήταν μία από τις πιο ισχυρές φυλές στην αρχαία Γαλατία και αντιτάχθηκαν επανειλημμένα στους Ρωμαίους. Ένα από τα σημαντικότερα οχυρά τους ήταν η Ζεργόβια, κοντά στην σημερινή κοινότητα [[Κλερμόν-Φεράν|Κλερμόν Φεράν]].
Γραμμή 5:
== Πρώιμη ιστορία ==
[[Αρχείο:
Οι Αρβέρνοι είχαν την ισχυρότερη φυλετική ηγεμονία στη Γαλατία κατά τον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ. υπό τους βασιλείς τους, τον Λουέρνιο και τον γιο του Μπιτούιτο. Ζούσαν στην περιοχή της [[Ωβέρνη|Ωβέρνης]] από τον 7ο αιώνα π.Χ. και η εξουσία τους βασιζόταν στην τέχνη της μεταλλουργίας και κατασκευής όπλων που κατείχαν, στην πλούσια γεωργία και κτηνοτροφία, την εξόρυξη μετάλλων -χρυσού, αργύρου και χαλκού, το εμπόριο που είχαν αναπτύξει, τον έλεγχο των δρόμων και τη στρατιωτική κυριαρχία πάνω στους γείτονές τους.
Γραμμή 17:
== Ο Γαλατικός πόλεμος ==
Οι Αρβέρνοι αργότερα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον [[Γαλατικός Πόλεμος|Γαλατικό Πόλεμο]] του [[Ιούλιος Καίσαρ|Ιουλίου Καίσαρα]] από το 58 π.Χ. έως το 51 π.Χ. Αρχικά οι Αρβέρνοι ευγενείς προσπάθησαν να αποφύγουν να αναμετρηθούν με τον Καίσαρα κατά τις πρώτες επιδρομές του. Εκτέλεσαν τον ηγέτη τους Κελτίλο γιατί προσπάθησε να κυριαρχήσει σε όλους τους Γαλάτες.<ref>Ιούλιος Καίσαρ, Απομνημονεύματα περί του Γαλατικού πολέμου, βιβλ. 7, κεφ.4</ref> Το 52 π.Χ., ο γιος του Κελτίλου, ο [[Βερκιγγετόριξ]], συσπείρωσε τους υποστηρικτές του για να πολεμήσει τους Ρωμαίους, αλλά εκδιώχθηκε από την πόλη του, την Ζεργκόβια, από τους ευγενείς, μεταξύ των οποίων και ο θείος του Γκομπανίτιο. Στη συνέχεια, συγκέντρωσε έναν μεγάλο στρατό στη χώρα και επέστρεψε στην πόλη του, από όπου εκδίωξε τους αντιπάλους του και ανακηρύχθηκε βασιλιάς. Με τον τρόπο αυτό, ο Βερκιγγετόριξ σφυρηλάτησε μια συμμαχία με τουλάχιστον 15 γαλλικές φυλές, παίρνοντας ομήρους, κατά τη συνήθεια της εποχής, για να εξασφαλίσει τη συμμαχία τους.
[[Αρχείο:Siege-alesia-vercingetorix-jules-cesar.jpg|εναλλ.=|μικρογραφία|320x320εσ|Ο Βερκιγγετόριξ παραδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα, πίνακας του Lionel Royer, 1899]]
Στη συνέχεια, οδήγησε τους συνασπισμένους Γαλάτες και κέρδισε τη [[μάχη της Ζεγκόβια]] εναντίον του Ιούλιου Καίσαρα και το ιππικό του απεδείχθη αποτελεσματικότατο στην καταδίωξη των ρωμαϊκών στρατευμάτων. Αφού ο Ιούλιος Καίσαρας έσωσε τις μισές από τις λεγεώνες του και έλαβε τροφοδοσία από άλλους Γαλάτες, πήγε πιο βόρεια για να ανασυγκροτηθεί.
Οι Γαλάτες νικήθηκαν από τους Ρωμαίους στη [[μάχη της
== Μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση ==
Μετά τον [[Γαλατικός Πόλεμος|Γαλατικό πόλεμο]], ο Καίσαρ επέδειξε διπλωματική πολιτική, οι στρατιώτες των Αρβέρνων έλαβαν χάρη και η γερουσία τους αποκαταστάθηκε στην εξουσία. Οι Αρβέρνοι και η πλειοψηφία των άλλων γαλατικών φυλών εντάχθηκαν στη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκή αυτοκρατορία]], αλλά διατήρησαν πλήρη δικαιώματα και τους τοπικούς νόμους. Κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορικής περιόδου, αποτελούσαν τους κατοίκους μιας γαλατο-ρωμαϊκής πολιτείας που έφερε το όνομά τους (Civitas Arvenorum) και συνδέονταν με τη ρωμαϊκή επαρχία Ακουιτανική Γαλατία.
Σύμφωνα με τον [[Γρηγόριος Τουρώνης|Γρηγόριο της Τουρ]] και το βιβλίο του Historia Francorum (Ιστορία των Φράγκων), η γερουσία των Αρβέρνων εξακολουθούσε να κυβερνά τον 6ο αιώνα και διαδραμάτισε σημαντικό πολιτικό ρόλο στη δημιουργία του εκκολαπτόμενου [[Φραγκία|φραγκικού κράτους]].
| |||