Ελληνοϊταλικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 19:
|απώλειες 2= 13.325 νεκροί <br /> 42.485 τραυματίες <br /> 1.237 αγνοούμενοι <br /> 1.531 αιχμάλωτοι <br /> 52 αεροσκάφη
}}
Ο '''Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940-41''' (στην Ελλάδα αναφέρεται και ως ''Πόλεμος του '40'' ή ''Έπος του '40'') ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ [[Ελλάδα|Ελλάδας]] και συνασπισμού [[Φασιστική Ιταλία|Ιταλίας]] και [[Αλβανιας]], η οποία διήρκεσε από τις [[28 Οκτωβρίου]] [[1940]] μέχρι τις [[31 Μαΐου]] [[1941]], όταν και ολοκληρώθηκε η κατάληψη της χώρας από τις Γερμανικές δυνάμεις, οι οποίες [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|επιτέθηκαν στην Ελλάδα]] στις [[6 Απριλίου]] [[1941]]. Τη στιγμή της γερμανικής εισβολής, ο Ελληνικός στρατός είχε προελάσει στα αλβανικά εδάφη, ως αποτέλεσμα της μέχρι τότε αποτελεσματικής αντιμετώπισης των Ιταλο-Αλβανικών δυνάμεων. Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Η άρνηση της Ελλάδας εορτάζεται στην [[Επέτειος του Όχι|Επέτειο του Όχι]].
Ο πόλεμος αυτός ήταν προϊόν της επεκτατικής πολιτικής του [[Φασισμός|φασιστικού καθεστώτος]] του [[Μπενίτο Μουσολίνι]] που είχε εγκαθιδρύσει στην [[Ιταλία]] και που άρχισε να εκδηλώνεται με την έναρξη του [[Β' Π.Π.]] και ειδικότερα μετά τη συνομολόγηση του [[Χαλύβδινο Σύμφωνο|Χαλύβδινου Συμφώνου]]. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφου Χίτλερ]], θέλησε να αποδείξει στους [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανούς]] συμμάχους του [[Άξονας Βερολίνου - Ρώμης|Άξονα]] ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την [[Αλβανία]] από την άνοιξη του [[1939]], καθώς και πολλές [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανικές]] βάσεις στην [[Αφρική]], όπως τη [[Σομαλιλάνδη]], το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της [[Εθνικοσοσιαλισμός|ναζιστικής]] Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα [[Βαλκάνια]], που ένιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η [[Ρουμανία]] είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.
| |||