Μαντείο των Δελφών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προσθ. συνδ.
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 3:
 
== Ίδρυση ==
Στην ίδια περιοχή ενδέχεται να προϋπήρχε λατρευτικό κέντρο, στο οποίο τιμούσαν τη [[Γαία (μυθολογία)|θεά Γη]] ήδη από τη [[μυκηναϊκή εποχή]]. Οι ανασκαφές στο ιερό της Αθηνάς Προναίας έχουν αποκαλύψει μυκηναϊκά ειδώλια τα οποία έχουν κατά καιρούς συσχετιστεί με τη λατρεία αυτή.<ref>Ενδεικτικό είναι ειδώλιο καθιστό σε τριποδικό κάθισμα, που έχει θεωρηθεί από αρκετούς μελετητές ως προάγγελος της Πυθίας </ref>. Η ίδρυση του μαντείου θεωρείται ότι οφειλόταν στην ύπαρξη ενός χάσματος, από το οποίο έβγαιναν αέρια, τα οποία, εισπνεόμενα, έκανε να περνούν οι άνθρωποι σε μια κατάσταση [[έκσταση]]ς. Σύμφωνα με τον μύθο, μάλιστα, την ιδιότητα αυτή ανακάλυψε ένα κατσίκιγίδι, το οποίο πλησίασε στο χάσμα και άρχισε στη συνέχεια να συμπεριφέρεται περίεργα. Ο βοσκός, παρατηρώντας το, πλησίασε κι αυτός και στη συνέχεια άρχισε να προφέρει ακατάληπτα λόγια. Σύμφωνα με μια νεώτερη έρευνα η ύπαρξη χάσματος αμφισβητείται ενώ υποστηρίζεται ότι η συμπεριφορά της κατσίκας και όλη η μαντική διαδικασία της Πυθίας βασιζόταν στις φαρμοκολογικές ιδιότητες των φύλλων [[Πικροδάφνη|ροδοδάφνης]] (Nerium oleander)<ref>{{Cite journal|title=A Bittersweet Story: The True Nature of the Laurel of the Oracle of Delphi|url=https://muse.jhu.edu/content/crossref/journals/perspectives_in_biology_and_medicine/v057/57.3.harissis.html|journal=Perspectives in Biology and Medicine|date=2014|issn=1529-8795|pages=351–360|volume=57|issue=3|doi=10.1353/pbm.2014.0032|language=en|first=Haralampos V.|last=Harissis}}</ref>. Σύμφωνα με τη μυθολογία, φύλακας της Κασταλίας πηγής, που επίσης συνδεόταν με τη χρησμοδοτική ικανότητα του μαντείου, ήταν ο δράκος Πύθωνας, τον οποίο σκότωσε ο Απόλλων με το τόξο και τα βέλη του. Αυτή η πράξη σήμανε την ήττα των προηγούμενων λατρειών. Έκτοτε η λατρεία του Απόλλωνα κυριάρχησε. Η μεταστροφή αυτή τοποθετείται στην Υπομυκηναϊκή ή πρώιμη [[Γεωμετρική περίοδος|Γεωμετρική περίοδο]]<ref>{{Cite journal|title=Pindar's Paean 8 and the birth of the myth of the first temples of Delphi|url=https://journals.co.za/content/journal/10520/EJC-180cc33eb1|journal=Acta Classica : Proceedings of the Classical Association of South Africa|date=2019|issn=0065-1141|pages=78–123|volume=62|issue=1|doi=10.15731/AClass.062.05|language=en|first=Haralampos|last=Harissis}}</ref>. Στην [[Ιλιάδα]] αναφέρεται ήδη σαν ένας πλούσιος και ιερός χώρος.
 
==Η μαντική τέχνη και η μετάβαση από τις Θρίες στην Πυθία==
Με την έναρξη της λειτουργίας του ιερού του Απόλλωνα στους Δελφούς εξαπλώθηκε η φήμη πως ο θεός Απόλλωνας κατοικούσε μέσα στο ιερό του φυτό, τη δάφνη, και πως μέσα από το θρόισμα των φύλλων του φυτού προφήτευε δίνοντας χρησμούς για τα μελλούμενα. Σύμφωνα με την παράδοση και τη μυθολογία, τη μαντική τέχνη φαίνεται πως δίδαξαν στον θεό Απόλλωνα οι [[Θρίες]], τρεις φτερωτές νύμφες και κόρες του Δία, όταν ο θεός έτυχε να βόσκει τα βόδια του στον [[Παρνασσός|Παρνασσό]]. Είναι πιθανόν οι Θρίες να διατηρούσαν κληρομαντείο στην περιοχή του Παρνασσού, που δεν αποκλείεται να αποτέλεσε μια πρώτη μορφή κατά μίμηση του οποίου φτιάχτηκε και ιδρύθηκε το Μαντείο των Δελφών. Σε αυτό το μαντείο χρησιμοποιούνταν η κλήρωση στη διαδικασία της χρησμοδοσίας. Οι κλήροι ρίχνονταν σε ένα δοχείο, από όπου επιλέγονταν ένας ή περισσότεροι και τα συμπεράσματα προέκυπταν από το σχήμα και το χρώμα τους, το οποίο φαίνεται να είχε ιδιαίτερη σημασία.