Ελληνοϊταλικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην συνέχεια οι Ιταλοί, θέλοντας να πετύχουν μια νίκη στο αλβανικό μέτωπο πριν την αναμενόμενη πλέον γερμανική εμπλοκή, συγκέντρωσαν τις δυνάμεις τους για μια νέα επίθεση με την κωδική ονομασία «Primavera» (Άνοιξη). Συγκέντρωσαν δεκαεπτά μεραρχίες έναντι των δεκατριών ελληνικών και υπό την επίβλεψη του Μουσολίνι προσωπικά, επιτέθηκαν στο στενό της Κλεισούρας. Η επίθεση διήρκεσε από τις [[9 Μαρτίου|9]] ως τις [[20 Μαρτίου]], αλλά απέτυχε να απωθήσει τους Έλληνες, κερδίζοντας περιορισμένες μόνο περιοχές βόρεια της Χειμάρρας και μικρές εκτάσεις περί το [[Μπεράτι]]<ref>Buell, Hal. ''World War II Album & Chronicle'' σελ. 76</ref>. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης ο αριθμός των Ελλήνων τραυματιών ήταν, κατά μέσον όρο, 1.000 την ημέρα<ref>{{Cite book|title=Η Υγειονομική Υπηρεσία του Στρατού κατά τον Πόλεμο 1940-41|first=Γεώργιος, Αρχίατρος|last=Παπαγεωργίου|publisher=Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, Γενικό Επιτελείο Στρατού|isbn=|year=1983|location=Αθήνα|page=128|quote=}}</ref> Έκτοτε και μέχρι τη γερμανική επίθεση στις [[6 Απριλίου]], οι επιχειρήσεις αποκλιμακώθηκαν. Η σημαντικότερη μάχη της "εαρινής επίθεσης" ήταν η μάχη του υψώματος 731, εναντίον του οποίου επιτέθηκαν μονἀδες της μεραρχίας Μπάρι. Το ύψωμα παρέμεινε απόρθητο, χαρακτηρισμένο από τότε ως Ιερά Ζώνη γιά τους Ιταλούς λόγω των βαρύτατων απωλειών τους<ref>{{Cite book|title=Ο Ελληνοιταλικός Πόλεμος 1940-1941|first=Περικλής, Συνταγματάρχης Πεζικού|last=Ελευθεριάδης|publisher=Διεύθυνση Ιστορίας, Γενικό Επιτελείο Στρατού|isbn=|year=1966(ανατὐπωση 2012)|location=Αθήνα|page=144|quote=}}</ref>