Φωσφόρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 84:
 
Πρώτη παρασκευή φωσφόρου ήταν η αποτέφρωση οστών. Ο λαμβανόμενος οστεάνθρακας χρησιμοποιείτο ως αποχρωστικό μέσο στη βιομηχανία σακχάρεως. Η τέφρα αυτή των οστών που περιείχε 80% φωσφορικό ασβέστιο και μικρότερα ποσά ανθρακικού και φθοριούχου ασβεστίου, προσβαλλόταν από πυκνό και θερμό θειικό οξύ και το δε ελευθερούμενο φωσφορικό οξύ θερμαινόταν σε κλειστά αποστακτικά κεράτια σε ανάμιξη με κωκ οπότε και σχηματιζόταν φώσφορος, ο οποίος και αποσταζόταν.<br />
Σήμερα όμως ο φώσφορος παρασκευάζεται κατά μέθοδο που ανακαλύφθηκε το [[1829]] από τον [[Φρήντριχ Βέλερ]] (''Friedrich Wöhler'') με άμεση αναγωγή του φωσφορικού ασβεστίου υπό άνθρακα με την παρουσία και διοξειδίου του πυριτίου, με την επίδραση του οποίου ελευθερώνεται πεντοξείδιο του φωσφόρου το οποίο στη συνέχεια ανάγεται υπό άνθρακα σε φωσφόρο.
:::::::'''Ca<sub>3</sub>(PO<sub>4</sub>)<sub>2</sub> + 3SiO<sub>2</sub> = 3CaSiO<sub>3</sub> + P<sub>2</sub>O<sub>5</sub>'''
:::::::::'''P<sub>2</sub>O<sub>5</sub> +5C = 2P + 5CO'''
Γραμμή 97:
Ο λευκός φώσφορος είναι σώμα λευκό που μοιάζει με το κερί. Εκτεθειμένος στον Ήλιο καθίσταται κίτρινος. Λαμβάνεται κατά τη συνήθη παρασκευή του φωσφόρου. Διακρίνεται σε δύο τύπους: '''α''' και '''β'''.
:1. <u>Λευκός φώσφορος '''α'''</u>: [[Ειδικό βάρος]]: 1,83 [[Σημείο τήξης]]: 44,1, [[Σημείο ζέσεως]]: 287° C περίπου (σε απουσία αέρος ή οξυγόνου). Είναι σώμα μαλακό που μπορεί εύκολα να κοπεί με μαχαίρι. Σε θερμοκρασίες κατώτερες των 5° C γίνεται στιλπνός και κρυσταλλικός. Διαλύεται ελάχιστα στο νερό (ενα προς 300.000 μέρη νερού), πολύ όμως εύκολα σε οργανικούς [[διαλύτης|διαλύτες]] και ιδίως σε διθειάνθρακα σε αναλογία 9:1, μέχρι ακόμη και σε ελαιόλαδο. Από την εξάτμιση των διθειανθρακικών διαλυμάτων του "φωσφόρου α" λαμβάνεται αυτός σε [[κρύσταλλος|κρυσταλλική μορφή]] (ρομβικά δεκάεδρα).
:2. <u>Λευκός φώσφορος '''β'''</u>: Ο ''τύπου β'' λαμβάνεται δια ψύξεως του ''α τύπου'' στους -77° C ή με άσκηση επ΄αυτού [[πίεση|πίεσης]] 12.000 [[ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]] όπου και [[κρύσταλλος|κρυσταλλοποιείται]] στο εξαγωγικό σύστημα.
 
=== Ερυθρός φωσφόρος ===
 
Ο ερυθρός φωσφόρος είναι ένα ερυθροϊώδες μικροκρυσταλλικό στερεό με [[Ειδικό βάρος]]: 2,1, [[Σημείο τήξεως]] 500-600° C. Λαμβάνεται με [[πύρωση]] του λευκού για λίγες ώρες στους 240° C σε αδρανή ατμόσφαιρα (αζώτου). Το σημείο μετατροπής του είναι μεταξύ 230-250° C ενώ σε μεγαλύτερη θερμοκρασία το φαινόμενο αυτό γίνεται αντιστρεπτό. Ατμοί ερυθρού φωσφόρου αν ψυχθούν αποθέτουν λευκό φώσφορο. Η αντίδραση μετατροπής του λευκού σε ερυθρό είναι εξώθερμη παρουσιάζοντας έκλυση 3,7 χιλιοθερμίδες ανά [[γραμμομόριο]].
 
=== Πορφυρός φωσφόρος ===
 
Ο πορφυρός φωσφόρος λαμβάνεται υπό μορφή άμορφης πορφυράς σκόνης με [[Ειδικό βάρος]]: 1,87, δια βρασμού διαλύματος 10% λευκού φωσφόρου σε τριβρωμίδιο του φωσφόρου επί 10 ώρες περίπου, ή διά θερμάνσεως του τριβρωμιδίου με υδράργυρο στους 240° C. Είναι περισσότερος δραστικός από τον ερυθρό, διαφέρει δε από το λευκό στο ότι οξειδώνεται βραδύτερα στον αέρα και δεν παρουσιάζει τοξικές ιδιότητες. Διαλύεται στα [[αλκάλια]] με έκλυση [[φωσφίνη]]ς. Στο μόριο του πορφυρού φωσφόρου αποδίδεται ο τύπος '''Ρ<sub>2</sub>'''.
 
=== Μεταλλικός φωσφόρος ===
 
Ο Μεταλλικός φωσφόρος ή μέλας φωσφόρος είναι η τέταρτη αλλοτροπική μορφή του φωσφόρου που όπως ο λευκός έτσι και ο μεταλλικός εμφανίζεται υπό δύο μορφές '''α''' και '''β''' μεταλλικός φωσφόρος.
:1. <u>Μεταλλικός φωσφόρος '''α'''</u>: Ο τύπου α μεταλλικός λαμβάνεται με θέρμανση του ερυθρού στους 530° C ή με διάλυση λευκού φωσφόρου σε μόλυβδο στους 400° C μέσα σε κλειστό σωλήνα και μετά την κρυστάλλωση του μίγματος διάλυσης του μολύβδου σε αραιό νιτρικό οξύ. Είναι σώμα κρυσταλλικό σε μονοκλινικούς ή ρομβοεδρικούς κρυστάλλους με [[Ειδικό βάρος]]: 2,32. Κατά την εξάχνωσή του δεν οξειδώνεται. Είναι ηλεκτρομονωτικό.
:2. <u>Μεταλλικός φωσφόρος '''β'''</u>: Ο τύπου β μεταλλικός λαμβάνεται από τον λευκό φωσφόρο με θέρμανση στους 200° C και υπό πίεση 12.000 atm. Είναι σώμα κρυσταλλικό με [[Ειδικό βάρος]]: 2,7 και [[Σημείο τήξεως]] 587,5° C. Παρουσιάζει λίαν σταθερή μορφή και δεν αναφλέγεται στον αέρα ακόμη και αν θερμανθεί στους 400° C. Είναι καλός αγωγός του ηλεκτρισμού.
 
== Εφαρμογές ==