Γεωργιανή Ορθόδοξη Εκκλησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 13:
| δικτυακός τόπος = [http://patriarchate.ge Επίσημη ιστοσελίδα]
}}
Η κατά τον 1ον αιώνα από τον [[Απόστολος Ανδρέας|Αποστόλο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο]] ιδρυθείσα Εκκλησία της Γεωργίας (Ιβηρίας) αναδείχθηκε σε ολόκλήρο τόν χριστιανισμό κατά τον 4ον αιώνα κατόπιν ιεραποστολικής δράσης της Ισαποστόλου [[Αγία Νίνα|Αγίας Νίνας]] εκ της [[Καππαδοκία|Καππαδοκίας]]. Στη συνέχεια, τον 5ον αιώνα αναγνωρίσθηκε [[αυτοκεφαλία|αυτοκέφαλη]] από το [[Πατριαρχείο Αντιοχείας]], στη δικαιοδοσία τοῦ οποίου ανήκε κανονικώς. Το 1811 στερήθηκε αυτού του ιστορικού προνομίου, καταργηθείσα αντικανονικώς από τον τότε αυτοκράτορα της [[ΡωσσίαΡωσία|ΡωσσίαςΡωσίας]]. Μόνον το 1917 κατέστη δυνατή η αποκατάσταση της ιστορικής ανεξαρτησίας της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Γεωργίας. Χάρη, δέ, στην πρωτοβουλία του αοιδίμου [[Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος|Οικουμενικού Πατριάρχη Δημητρίου]] τό ζήτημα της κανονικότητος της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Γεωργίας επαναθεωρήθηκε από την [[Ιερά Σύνοδος|Ιερά Σύνοδο]] του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολεως|Οικουμενικού Πατριαρχείου]] καί στις 30 Μαρτίου 1990, με Πατριαρχική καί Συνοδική Απόφαση, η Εκκλησία της Γεωργίας (Ιβηρίας) ανακηρύχθηκε αυτοκέφαλη, εκδοθέντος του σχετικού Συνοδικού Τόμου.