Μίνωας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο ''' Μίνωας''' στην [[ελληνική μυθολογία]] ήταν βασιλιάς της [[Κρήτη|Κρήτης]]. Το βασίλειο του Μίνωα περιελάμβανε ολόκληρη την Κρήτη, που είχε εκατό πόλεις, και τις [[Κυκλάδες]], που λέγονταν Μινωίδες. Πρωτεύουσα του μινωικού βασιλείου ήταν η [[Κνωσός]], που βρίσκεται 6 χλμ έξω από το [[Ηράκλειο Κρήτης]]. Εκεί ήταν τα περίφημα ανάκτορα του Μίνωα, που μέρος τους σώζεται ακόμα σήμερα. Τα ανάκτορα αυτά αποτελούσαν μια ολόκληρη σχεδόν πόλη, με ξενώνες, εξωτερικά λουτρά, ιερά, εργαστήρια βιοτεχνών για τη διακόσμηση και την περιποίηση των ανακτόρων, αποθήκες τροφίμων, αίθουσες των βασιλέων, αίθουσα του θρόνου, υπασπιστήρια, αίθουσες για δεξιώσεις και τελετές με αναρίθμητες σκάλες και βεράντες.
 
Από [[αρχιτεκτονική]] και καλλιτεχνική άποψη, τα ανάκτορα του Μίνωα στην Κνωσό είναι κάτι μοναδικό σ'σε όλο τον κόσμο, όπως μοναδικό είναι και το αρχαιολογικό ενδιαφέρον που προκαλούν. Τα χρόνια της μεγάλης ακμής του μινωικού πολιτισμού, πολλές φορές διακοπήκανδιακόπηκαν από εσωτερικές διαμάχες και από διάφορες εξωτερικές επιδρομές. Πάντα, όμως, επανακτούσε την αίγλη του. Έτσι, ο μινωικός πολιτισμός δεν είναι μόνο ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς του κόσμου. Είναι συγχρόνως και ένας από τους λαμπρότερους.
 
Δεν είναι ιστορικά εξακριβωμένο ποιος λαός κατέλυσε το ένδοξο βασίλειο του Μίνωα{{fact}}. Από όσα, όμως, πολύτιμα αντικείμενα κρητικής προελεύσεως βρεθήκανεβρέθηκαν στους θησαυρούς του [[Ατρέας|Ατρέως]], καθώς και από όσα αναφέρει ο [[Ηρόδοτος]] ότι του είπαν οι ίδιοι οι Κρήτες, προκύπτει ότι οι επιδρομείς ήταν [[Έλληνες]] και μάλιστα [[Αχαιοί]] της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]].
 
Το όνομα του Μίνωα εμπλέκεται σε πολλούς από τους μύθους της ελληνικής μυθολογίας. Από τοτον Μίνωα πήρε την ονομασία του ο [[Μινωικός πολιτισμός]], που αναπτύχθηκε στην Κρήτη από το [[3η χιλιετία π.Χ.|3000]] έως το [[2η χιλιετία π.Χ.|1450 π.Χ.]].
 
== Ο μύθος του Μίνωα ==
 
=== Καταγωγή και παιδικά χρόνια ===
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Μίνωας ήταν γιος του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και της [[Ευρώπη (μυθολογία)|Ευρώπης]]. Μετά την [[αρπαγή της Ευρώπης]] από τη [[Συρία]] ο Δίας τη μετέφερε στην Κρήτη. Εκεί απέκτησε μαζί της τρεις γιούς, τοτον Μίνωα, τοτον [[Ραδάμανθυς|Ραδάμανθυ]] και τοτον [[Σαρπηδόνας|Σαρπηδόνα]]. Ο Δίας ωστόσο, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έμεινε με την Ευρώπη και τους γιούς τους. Ωστόσο η Ευρώπη και τα τρία αγόρια βρήκαν άσυλο στη αυλή του βασιλιά της Κρήτης [[Αστέριος (βασιλιάς)|ΑστέριουΑστερίου]], ο οποίος τελικά παντρεύτηκε την Ευρώπη και ουσιαστικά υιοθέτησε τοτον Μίνωα και τα αδέρφια του.
 
=== Οικογένεια ===
Ο Μίνωας μεγαλώνοντας παντρεύτηκε την [[Πασιφάη]] και μαζί της απέκτησε τέσσερεις γιούς, τον [[Ανδρόγεως|Ανδρόγεω]], τοτον [[Δευκαλίων της Κρήτης|Δευκαλίωνα]], τοτον [[Γλαύκος του Μίνωα|Γλαύκο]] και τον [[Κατρέας|Κατρέα]] και τέσσερις κόρες, την [[Ακάλλη]] ή Ακαλλίδα, την [[Αριάδνη]], τη [[Φαίδρα]] και την [[Ξενοδίκη]].
 
=== Άνοδος στο θρόνο ===
Μετά το θάνατο του ΑστέριουΑστερίου ο Μίνωας διεκδίκησε τοτον θρόνο του. Προκειμένου να κάμψει τις αντιστάσεις των Κρητών, ισχυρίστηκε ότι οι θεοί του είχαν ήδη παραχωρήσει τη θέση αυτή. Για να αποδείξει μάλιστα του λόγου το αληθές είπε ακόμη, ότι οι θεοί θα του έστελναν ότι τους ζητούσε. Στη συνέχεια έκανε θυσία στον [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνα]] και του ζήτησε να βγει από τη θάλασσα ένας [[λευκό|λευκός]] [[ταύρος]]. Δεσμεύτηκε μάλιστα ότι θα θυσίαζε τον ταύρο. Συνεπαρμένος όμως από την ομορφιά του ζώου απέφυγε να τηρήσει την υπόσχεσή του. Θυσίασε μάλιστα έναν άλλο ταύρο στη θέση του, νομίζοντας ότι θα κατόρθωνε να ξεγελάσει τον θεό της θάλασσας.
 
=== Ο ταύρος της Κρήτης ===
Γραμμή 24:
 
=== Οι απιστίες του Μίνωα ===
Ο Μίνωας παρουσιάζεται σε αρκετούς μύθους σαν διεφθαρμένος άντραςάνδρας και καθόλου πιστός σύζυγος. Η συμπεριφορά του αυτή, όπως ήταν αναμενόμενο, ενοχλούσε την Πασιφάη, η οποία επιθυμούσε να τον εκδικηθεί. Λέγεται μάλιστα ότι του είχε δώσει ένα ποτό, που τον έκανε όταν έβλεπε άλλη γυναίκα να της ρίχνει στο στήθος άγρια ζώα, που την κατασπάρασσαν. Με βάση τον ίδιο μύθο, ο Μίνωας απαλλάχτηκε από το βάρος αυτό όταν ερωτεύτηκε την [[Πρόκρις|Πρόκριδα]], ερωμένη του [[Κέφαλος (μυθολογία)|ΚέφαλουΚεφάλου]]. Η Πρόκρις έδωσε στοστον Μίνωα το [[αντίδοτο]] κι έτσι εξουδετερώθηκαν οι δυσμενείς επιδράσεις.
 
=== Ο θάνατος του Ανδρόγεω ===
{{Κύριο|Ανδρόγεως}}
Μαύρη σελίδα στη βασιλεία του Μίνωα απετέλεσε ο θάνατος του γιου του Ανδρόγεω. Ο Ανδρόγεως είχε μεταβεί στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]] προκειμένου να λάβει μέρος στα [[Παναθήναια]]. Κατόρθωσε μάλιστα να νικήσει σε όλα τα αθλήματα, προκαλώντας έτσι τοτον φθόνο των Αθηναίων. Προκειμένου να απαλλαγούν από αυτόν, τον έστειλαν να εξοντώσει τον γνωστό ταύρο της Κρήτης, ο οποίος είχε πλέον καταλήξει στο [[Μαραθώνας|Μαραθώνα]]. Ο νεαρός απέτυχε και ο ταύρος τον θανάτωσε. Με βάση άλλη εκδοχή, οι Αθηναίοι έστειλαν τοτον νέο σε θανάσιμη ενέδρα.
 
Όταν ο Μίνωας πληροφορήθηκε το χαμό του γιου του βρισκόταν στην [[Πάρος|Πάρο]], όπου πραγματοποιούνταν θυσίες προς τιμή των [[Χάριτες|Χαρίτων]]. Η πρώτη του αντίδραση ήταν να αφαιρέσει το [[λουλούδι|λουλουδένιο]] στεφάνι, που φορούσε στο κεφάλι του και να διατάξει τους [[αυλητής|αυλητές]] να σταματήσουν να παίζουν. Ωστόσο συνέχισε μέχρι τέλους τη θυσία. Από τότε η συγκεκριμένη θυσία γινόταν χωρίς συνοδεία μουσικής. Στη συνέχεια ο Μίνωας εκστράτευσε εναντίον της Αθήνας προκειμένου να εκδικηθεί τον άδικο θάνατό του γιου του.
 
=== Στα Μέγαρα ===
Πρώτος σταθμός της εκστρατείας αυτής ήταν τα [[Μέγαρα]]. Εκεί βασίλευε ο [[Νίσος]], γιος του [[Πανδίονας|Πανδίονα]]. Ο Νίσος είχε στο κρανίο του μία τρίχα πορφυρού χρώματος, η οποία ήταν συνδεδεμένη με τη ζωή του. Η κόρη του [[Σκύλλα των Μεγάρων|Σκύλλα]] όμως ερωτεύτηκε το Μίνωα και έτσι έκοψε την τρίχα. Το αποτέλεσμα ήταν ο Νίσος να πεθάνει και τα Μέγαρα να καταληφθούν. Όταν όμως η Σκύλλα πήγε υπερήφανη για το κατόρθωμά της στοστον Μίνωα, εκείνος την τιμώρησε για την προδοσία της. Την έριξε στη θάλασσα ή σύμφωνα με άλλη εκδοχή την έδεσε στην [[πρύμνη]] του πλοίου του όταν σαλπάρισε προς την Αθήνα.
 
=== Η τιμωρία των Αθηναίων ===
Ο στρατός του Μίνωα ξεκίνησε την πολιορκία των Αθηνών, χωρίς όμως να μπορεί να κατορθώσει να την καταλάβει. Αυτό κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Μίνωας τότε ζήτησε βοήθεια από τον πατέρα του . Ο Δίας έστειλε στην Αθήνα [[επιδημία]] και [[Λοιμός|λοιμό]]. Οι Αθηναίοι απελπισμένοι από την κατάσταση στράφηκαν στο [[μαντείο των Δελφών]]. Η απάντηση του μαντείου ήταν να ικανοποιηθεί οποιοδήποτε αίτημα του Μίνωα. Εκείνος τότε επέβαλε στην Αθήνα ένα φόρο αίματος. Συγκεκριμένα οι Αθηναίοι έπρεπε να στέλνουν κάθε χρόνο εφτά νέους και εφτά νέες για τροφή του Μινώταυρου.
 
=== Θησέας και Αριάδνη ===
{{Κύριο|Θησέας}}
Την τιμωρία των Αθηναίων έμελλε να σταματήσει ο γιος του βασιλιά της Αθήνας [[Αιγέας|Αιγέα]], ο [[Θησέας]]. Ο Θησέας, αποφάσισε να πάει μαζί με τους νέους και τις νέες που θα θυσιαζόταν στην Κρήτη. Αν εξολόθρευε το [[Μινώταυρος|Μινώταυρο]] χρησιμοποιώντας μονάχα τα χέρια του, η υποχρέωση για θυσία θα σταματούσε.
 
Η κόρη του Μίνωα, η [[Αριάδνη]], ερωτεύτηκε αμέσως τοτον Θησέα. Του έδωσε ένα σπάγκο για να τον δέσει στην πόρτα του λαβυρίνθου και να τον ξετυλίγει μέχρι να φτάσει στο μέρος όπου κοιμόταν ο Μινώταυρος. Ο Θησέας σκότωσε το Μινώταυρο, αν και αμφισβητείται αν τον σκότωσε με τα χέρια ή με ένα ξίφος που του έδωσε η Αριάδνη. Έπειτα χρησιμοποίησε το σπάγκο για να βρει το δρόμο της επιστροφής προς την είσοδο του λαβυρίνθου.
 
Ο Θησέας και η Αριάδνη απέδρασαν από την Κρήτη, αλλά στοστον δρόμο για την Αθήνα ο Θησέας εγκατέλειψε την Αριάδνη σε ένα νησί. Ο θεός Διόνυσος την παντρεύτηκε αμέσως μετά την εγκατάλειψή της από τοτον Θησέα.
 
=== Δαίδαλος και Ίκαρος ===
Γραμμή 53:
 
=== Το τέλος του Μίνωα ===
Μετά τη δραπέτευση του Δαίδαλου ο Μίνωας τον αναζήτησε προκειμένου να μην αποκτήσει άλλος τα μοναδικά έργα, που του είχε κατασκευάσει στην Κρήτη. Διέδιδε ότι αναζητούσε έναέναν τεχνίτη, ο οποίος να μπορεί να περάσει μία [[κλωστή]] μέσα από ένα [[όστρακο (ζωολογία)|όστρακο]] που είχε σχήμα [[Κοχλίας (αποσαφήνιση)|κοχλία]]. Προσδοκούσε ότι μόνο ο Δαίδαλος μπορούσε να το κατορθώσει. Τελικά τον εντόπισε στη [[Σικελία]], όπου είχε καταφύγει στην αυλή του βασιλιά της [[Καμικός|Καμικού]], [[Κώκαλος|Κώκαλου]]. Ο [[Κώκαλος]] έδωσε το όστρακο στο Δαίδαλο, ο οποίος κατάφερε να περάσει την κλωστή σε αυτό αφού έδεσε στην άκρη της ένα [[μυρμήγκι]] ή μία [[μέλισσα]].
 
Μόλις είδε την κλωστή περασμένη, ο Μίνωας ζήτησε από τον Κόκαλο να του παραδώσει το Δαίδαλο, γιατί μόνο αυτός θα μπορούσε να το επιτύχει. Ο Κόκαλος προσποιήθηκε ότι θα ενδώσει στο αίτημα του, όμως του ζήτησε πρώτα να συμμετάσχει σε ένα [[συμπόσιο]] που θα διοργάνωνε. Πριν το συμπόσιο ο Μίνωας θα έπρεπε να λουστεί. Οι κόρες του Κόκαλου του έριξαν καυτό νερό με αποτέλεσμα ο Μίνωας να βρει φρικτό θάνατο.
 
== Νομοθετικό έργο και επικοινωνία με το Δία ==
Σύμφωνα με τον [[Πλάτωνας|Πλάτωνα]], ο Μίνωας ήταν πολύ σοφός και με αξιόλογο [[νομοθεσία|νομοθετικό έργο]]. Επιπλέον ο [[Όμηρος]] του πλέκει το εγκώμιο, κάτι που - σύμφωνα πάντα με τον Πλάτωνα - δεν συνήθιζε. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι ο Μίνωας έπαιρνε τους νόμους από τον ίδιο τον Δία κάθε εννιά χρόνια σε σπηλιά της Δίκτης, στο περίφημο Δικταίον Άντρον.
 
=== Κριτής στον Άδη ===
Η διοίκηση του Μίνωα θεωρήθηκε ανθρωπιστική και δίκαιη και γι' αυτόαυτόν τοτον λόγο, σύμφωνα με τοτον μύθο, ορίστηκε ως ένας από τους κριτές του [[Άδης|Άδη]] μαζί με τον αδερφόαδελφό του [[Ραδάμανθυς|Ραδάμανθυ]] και τον [[Αιακός|Αιακό]]. Ο Μίνωας όμως λάμβανε τις τελικές αποφάσεις.
 
== Αντικρουόμενες απόψεις ==
Για την προσωπικότητα του Μίνωα υπάρχει μία σύγκρουση απόψεων. Κάποιοι μύθοι τον περιγράφουν σαν ένα διεφθαρμένο βασιλιά και άλλοι του αποδίδουν σημαντικό έργο, όπως για παράδειγμα τη νομοθεσία. Πιθανολογείται ότι τα υπερβολικά και δυσφημιστικά στοιχεία ενσωματώθηκαν προκειμένου να τονωθεί το πατριωτικό φρόνημα των Αθηναίων.
 
== Ο Μίνωας στην Αιγυπτιακή μυθολογία ==
Σύμφωνα με τον Αιγύπτιο ιερέα και συγγραφέα [[Μανέθων]]α, ο Μίνωας βασίλεψε στην Αίγυπτο πριν τον [[Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα|κατακλυσμό]]. Ο Μίνωας μαζί με τους επτά επόμενους βασιλείς - απογόνους του βασίλεψαν 253 έτη, η ηγεμονία τους ήταν μετά τη βασιλεία των θεών σε αυτή των ημίθεων. <ref>''Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Μανέθωνος Αιγυπτιακά'', Εκδόσεις Γεωργιάδης, Γ΄έκδοσις, Αθήνα 1996, ISBN 960-316-059-8</ref>
 
==Δείτε επίσης==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μίνωας"