Γραμμή Μαζινό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* Χρήση της ως βάσης εξόρμησηςβάση εξαπόλυσης αντεπιθέσεως.

Όμως το σχέδιο θα επανέλθει. Το 1930 η Γερουσία ψηφίζει το ''Νόμο Μαζινό'', που δίνει στο εγκαταλελειμμένο σχέδιο τη δυνατότητα να προχωρήσει στην κατασκευή οχυρωματικών έργων με κονδύλιο 2,9 εκατ. γαλλικών φράγκων, "κατά μήκος της γερμανικής και ιταλικής μεθορίου". Η πίστωση αυτή αντιπροσώπευε το 5% ή 6% των συνολικών ετησίων στρατιωτικών δαπανών και χαρακτηρίστηκαν "αστείες" μπροστά στις δαπάνες που θα απαιτούσε η μηχανοποίηση του στρατεύματος. Το μισό περίπου του κονδυλίου προοριζόταν για την ενίσχυση των οχυρώσεων της Λωρραίνης, ενώ μόνο 50 εκατ. φράγκα προορίζονταν για οχυρώσεις στη βόρεια Γαλλία. Η Επιτροπή Οργάνωσης Οχυρωμάτων (γαλλ. ''CORF''), δημιουργημένη ήδη από το 1927, επιφορτίζεται με την επιλογή των θέσεων και των σχεδίων των οχυρώσεων, ενώ η επίβλεψη ανατέθηκε στο Γαλλικό Μηχανικό.<ref>[http://thetunnel.free.fr/maginot/history.html Le Tunnel]</ref>. Στην πραγματικότητα, ήδη από το 1929 υπάρχει η σκέψη δημιουργίας μιας συνεχούς γραμμής πυρός από την πόλη [[Μαλμεντύ]] μέχρι την Ελβετική μεθόριο. Το σχέδιο είναι πολύ φιλόδοξο και πρόθεση είναι να αποτελείται από ισχυρές οχυρώσεις που θα στεγάζουν πυροβόλα ανά τέσσερα μίλια, γεγονός που θα σταματούσε οποιαδήποτε εχθρική επιβουλήεισβολή. Ανάμεσα στιςστα οχυρώσεις πυροβολικούπυροβολεία θα υπήρχαν μικρότερεςοχυρώσεις επανδρωμένες από το Πεζικό και εξοπλισμένες με ανάλογα όπλα (πολυβόλα και, πυροβόλα μικρού διαμετρήματος, κυρίωςκαι [[όλμος|όλμους]]). Την ενότητα της γραμμής θα διασφαλίζουν πολυβολεία. Το όλο σύστημα θα ενισχυθεί με δίκτυα τάφρων, καταφυγίων, αντιαρματικών εμποδίων κτλ. Όλες οι εγκαταστάσεις εφοδιασμού, διοίκησης και ενδιαίτησης θα βρίσκονται βαθιά υπόστό το έδαφος. Θα ξεπροβάλουν από αυτό μόνο καταφύγια, πολυβολεία ή πυροβολεία κατασκευασμένα από ενισχυμένο σκυρόδεμα. Πίσω από τη γραμμή θα βρίσκονται υπόγεια καταφύγια από μπετόν για την κάλυψη των μονάδων πεζικού που θα υπερασπίζεται το χώρο μεταξύ των οχυρών. Η κατασκευή αυτή ήταν που τελικά πραγματοποιήθηκε, κατά πολλούς ιστορικούς οφειλόμενηοφειλόταν στη ''μανία του μπετόν'' που είχε καταλάβει εκείνη την εποχή τη Γαλλία. Η κατασκευή αυτή τελικάκαι έδωσε την απατηλή εντύπωση ότι αυτό ακριβώς ήταν το υπέρτατο αμυντικό όπλο κατά των δυνάμεων που θα επιβουλεύονταν και πάλι την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.