Ιάκωβος Β΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ιάκωβος Β΄''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: ''James II of England'' και [[Σκωτική Γαελική γλώσσα|γαελικά]]: ''Séamas II'', [[24 Οκτωβρίου]] [[1633]] – [[16 Σεπτεμβρίου]] [[1701]])<ref>Ένας ισχυρισμός που βρίσκεται σε πολλές πηγές, ότι ο Ιάκωβος Β΄ πέθανε στις 6 Σεπτεμβρίου 1701 (17 Σεπτεμβρίου 1701 σύμφωνα με το ([[Νέο Ημερολόγιο]]) μπορεί να προέρχεται από ένα λάθος υπολογισμού του ανώνυμου συγγραφέα του "An Exact Account of the Sickness and Death of the Late King James II, as also of the Proceedings at St. Germains thereupon, 1701, in a letter from an English gentleman in France to his friend in London" (Somers Tracts, ed. 1809–1815, XI, pp. 339–342) όπου αναφέρεται ότι: "Και την Παρασκευή της 17ης τρέχοντος, περίπου στις τρεις το απόγευμα, ο βασιλιάς πέθανε, την ημέρα που πάντα νήστευε στη μνήμη του πάθους του ευλογημένου Σωτήρα μας, την ημέρα που πάντα απολάμβανε να πεθάνει, και την ένατη Εβραϊκή ώρα, όταν ο Σωτήρας μας σταυρώθηκε." Καθώς η 17η Σεπτεμβρίου 1701 του Γρηγοριανού Ημερολογίου ήταν Σάββατο και ο συγγραφέας επιμένει ότι ο Ιάκωβος πέθανε Παρασκευή, "την ημέρα που πάντα ήθελε να πεθάνει", ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι ο συγγραφέας έκανε λάθος στην ημερομηνία, που αργότερα υιοθετήθηκε από διάφορες πηγές. Βλέπε "English Historical Documents 1660–1714", ed. by Andrew Browning (London and New York: Routledge, 2001), 136–138.</ref> ήταν [[Κατάλογος Άγγλων μοναρχών|βασιλιάς της Αγγλίας]] και ως '''Ιάκωβος Ζ΄'''<ref name="ReferenceA">{{London Gazette|issue=2009|page=1|date=16 February 1684}}</ref> [[Κατάλογος Σκώτων μοναρχών|βασιλιάς της Σκωτίας]], από τις 6 Φεβρουαρίου 1685 μέχρι τα τέλη του 1688, οπότε εκθρονίστηκε από την [[Ένδοξη Επανάσταση]]. Ήταν ο τελευταίος [[Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικός]] μονάρχης που βασίλευσε στα Βασίλεια της [[Βασίλειο της Αγγλίας|Αγγλίας]] και της [[Βασίλειο της Σκωτίας|Σκωτίας]].

Ως δεύτερος πρεσβύτερος γιος του [[Κάρολος Α' της Αγγλίας|Καρόλου Α']], ανέβηκε στον θρόνο μετά τον θάνατο του αδελφού του, [[Κάρολος Β' της Αγγλίας|Καρόλου Β']]. Αντιμετώπισε συνεχώς αυξανόμενη αντίσταση από πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες της Βρετανίας επειδή ήταν γαλλόφιλος και υπέρ του Ρωμαιοκαθολικισμού και επειδή απέβλεπε στην εδραίωση απόλυτης μοναρχίας. Όταν απέκτησε [[Ιάκωβος Φραγκίσκος Εδουάρδος Στιούαρτ|άρρενα διάδοχο]] ξέσπασε κρίση και διάφορες προσωπικότητες κάλεσαν το γαμπρό και ανιψιό του [[Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας|Γουλιέλμο Γ΄ της Οράγγης]] να πάρει το θρόνο, ο οποίος ήταν Κυβερνήτης των Ηνωμένων Επαρχιών των Κάτω Χωρών. Ήταν η λεγόμενη [[Ένδοξη Επανάσταση]] του 1688. Ο Ιάκωβος εγκατέλειψε την Αγγλία και συνεπώς θεωρήθηκε έκπτωτος<ref>Tο [[Κοινοβούλιο της Σκωτίας]] θεώρησε ότι ο Ιάκωβος είχε παραιτηθεί στις 11 Δεκεμβρίου 1688 και έτσι στις 11 Aπριλίου 1689 τον κήρυξε έκπτωτο.</ref>. Αντικαταστάθηκε από τον Γουλιέλμο της Οράγγης που έγινε βασιλιάς ως [[Γουλιέλμος Γ΄ της Αγγλίας|Γουλιέλμος Γ΄]], κυβερνώντας από κοινού με τη σύζυγο του, και κόρη του Ιακώβου, [[Μαρία Β΄ της Αγγλίας|Μαρία Β΄]]. Έτσι ο [[Γουλιέλμος και Μαρία|Γουλιέλμος με τη Μαρία]], αμφότεροι Προτεστάντες, έγιναν από κοινού μονάρχες το 1689. Ο Ιάκωβος έκανε μια σοβαρή προσπάθεια να ανακτήσει τους θρόνους του, όταν αποβιβάσθηκε στην Ιρλανδία το 1689 αλλά μετά την ήττα του από τις δυνάμεις του Γουλιέλμου στη [[Μάχη του Μπόυν]] το καλοκαίρι του 1690 επέστρεψε στη Γαλλία. Έζησε εκτός της Βρετανία το υπόλοιπο της ζωής του ως διεκδικητής του θρόνου, έχοντας σχηματίσει μια αυλή χρηματοδοτούμενη από τον εξάδελφο και σύμμαχο του, [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|βασιλιά Λουδοβίκο ΙΔ΄]].

Ο Ιάκωβος, δεύτερος επιζών γιος του [[Κάρολος Α΄ της Αγγλίας|Καρόλου Α΄]] και της [[Ενριέττα Μαρία της Γαλλίας|Ενριέττας Μαρίας της Γαλλίας]], γεννήθηκε στο [[Παλάτι του Αγίου Ιακώβου]] στο [[Λονδίνο]] στις 14 Oκτωβρίου 1633.<ref>Miller, 1</ref> Aργότερα το ίδιο έτος, ο Ιάκωβος βαπτίσθηκε από τον [[Ουίλλιαμ Λοντ]], τον [[Εκκλησία της Αγγλίας|Αγγλικανό]] [[Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ|Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπουρυ]].<ref name=callow31>Callow, 31</ref> Ο Ιάκωβος εκπαιδεύθηκεεκπαιδεύτηκε από δασκάλους, μαζί με τον αδελφό του, τον μελλοντικό [[Κάρολος Β΄ της Αγγλίας|βασιλιά Κάρολο Β΄]], και τους δύο γιους του [[Τζωρτζ Βίλλιερς, 1ος δούκας του Μπάκιγχαμ|δούκα του Μπάκιγχαμ]], του [[Τζωρτζ Βίλλιερς, 2ος δούκας του Μπάκιγχαμ|Τζωρτζ]] και Φράνσις Βίλλιερς.<ref>Callow, 34</ref> Σε ηλικία τριών ετών, ο Ιάκωβος διορίσθηκε [[Ναυαρχείο|Λόρδος Αρχιναύαρχος]]· η θέση ήταν αρχικά τιμητική, αλλά θα γινόταν ένα ουσιαστικό αξίωμα μετά την Παλινόρθωση, όταν ο Ιάκωβος ενηλικιώθηκε.<ref>Miller, 10; Callow, 101</ref>