Κλαρινέτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''κλαρινέτο''' (ή '''ευθύαυλος''') είναι [[πνευστά μουσικά όργανα|πνευστό]] [[μουσικό όργανο]]. Στη σημερινή του μορφή εμφανίστηκε τον 19ο αιώνα. Το κλαρινέτο κατέχει σήμερα βασική θέση στη [[συμφωνική ορχήστρα]], και ανήκει στην κατηγορία των [[Ξύλινα πνευστά της συμφωνικής ορχήστρας|ξύλινων πνευστών]]. Πολύ σύνηθες είναι το κλαρινέτο και ως μέλος [[ορχήστρα|ορχηστρών]] της [[τζαζ]]. Στην [[Ελλάδα]], όπου επεκράτησε η ονομασία '''κλαρίνο''', αλλά και σε πολλές χώρες των [[Βαλκάνια|Βαλκανίων]], αποτελεί ένα από τα βασικά όργανα της [[παραδοσιακή μουσική|παραδοσιακής μουσικής]].

== Ιστορία ==

Το κλαρινέτο προήλθε από μετεξέλιξη παλαιότερων παρόμοιων οργάνων. Η βιβλιογραφία αναφέρει ως πρόγονο του κλαρινέτου το γαλλικό πνευστό όργανο ''[[σαλυμώ]]'' (γαλλ. ''chalumeau'', ετυμολογούμενο από την ελληνική λέξη «κάλαμος»), στο οποίο σταδιακά προστέθηκαν μια σειρά κλειδιά. Βασικό σταθμό αποτελεί η προσθήκη από τον Γερμανό [[Γιόχαν Κρίστοφ Ντέννερ]] του κλειδιού δίπλα στην πίσω οπή του οργάνου (στα Ελληνικά λέγεται και «ψυχή»). Ήδη από την αρχή του 19ου αιώνα, το κλαρινέτο, έχοντας μια μορφή πολύ κοντινή στη σημερινή, έχει βρει τη θέση του στη συμφωνική ορχήστρα. Το [[1839]], ο Γάλλος [[Υάκινθος Κλοζέ]] αναδιέταξε τα κλειδιά, φέρνοντας το κλαρινέτο στη μορφή που είναι σήμερα γενικά γνωστό.