Συμφωνία της Βάρκιζας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Την αντιπροσωπεία του ΕΑΜ αποτελούσαν ο επικεφαλής [[Γιώργης Σιάντος|Γεώργιος Σιάντος]] [γ.γ. ΚΚΕ], [[Ηλίας Τσιριμώκος]] [γ.γ. Ε.Λ.Δ.], [[Δημήτρης Παρτσαλίδης]] [γ. Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ] και ο στρατηγός [[Στέφανος Σαράφης]] ως στρατιωτικός σύμβουλος, ενώ η κυβερνητική αντιπροσωπεία απαρτιζόταν από τον επικεφαλής [[Ιωάννης Σοφιανόπουλος|Ιωάννη Σοφιανόπουλο]], υπουργό Εξωτερικών, [[Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1945|Περικλή Ράλλη]] (υπουργό Εσωτερικών), Ιωάννη Μακρόπουλο (υπουργό Γεωργίας) και τον συνταγματάρχη [[Παυσανίας Κατσώτας|Παυσανία Κατσώτα]] ως στρατιωτικό σύμβουλο. Οι συνομιλίες άρχισαν στις 23:00 της [[2 Φεβρουαρίου]] του 1945 στην έπαυλη Κανελλόπουλου<ref>Φύλλο εφημερίδας "''Έθνος''" της 3/2/1945, σελ. 2: "''Διαπιστούται διάθεσις ταχέως τερματισμού της ανωμαλίας''"</ref> και στην πρώτη συνεδρίαση πήραν μέρος εκ μέρους της κυβερνητικής πλευράς οι Σοφιανόπουλος, Μακρόπουλος, Ράλλης με παρατηρητή το διευθυντή του πολιτικού γραφείου του αντιβασιλέα, Γεωργάκη και εμπειρογνώμονες τον αντισυνταγματάρχη Παυλόπουλο και τον ταγματάρχη Παπαθανασίου. Τους ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ εκπροσώπησαν, αντίστοιχα οι Τσιριμώκος, Σιάντος, Παρτσαλίδης, με εμπειρογνώμονα το Σαράφη και δυο αξιωματικούς του ΕΛΑΣ<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=3&db=2&da=1945 Φύλλο εφημερίδας "''Ελευθερία''" της [[3 Φεβρουαρίου]] 1945, σελ. 1]</ref>. Μετά τις αρχικές τυπικές προσφωνήσεις, προέκυψε διαφωνία μεταξύ των δυο μερών για το κρίσιμο ζήτημα της [[Αμνηστία|αμνηστίας]] και η σύσκεψη διακόπηκε προσωρινά<ref>Εφημερίδα "''Έθνος''", φύλλο της [[5 Φεβρουαρίου]] 1945, σελ. 2: "''Η απάντησις του κ. Σιάντου προκέλεσεν την διακοπήν των συζητήσεων με τον ΕΛΑΣ''"</ref>, για να επαναρχίσει στις [[6 Φεβρουαρίου]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=6&db=2&da=1945 Φύλλο εφημερίδας "''Ελευθερία''" της [[6 Φεβρουαρίου]] 1945, σελ. 1]</ref> <ref>Φύλλο εφημερίδας "''Έθνος''" της 6/2/1945, σελ. 2: "''ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ: Επανήρχισαν σήμερον αι συζητήσεις με τον ΕΛΑΣ. Επικρατεί γενικώς, αισιοδοξία δια την επίτευξιν συμφωνίας''"</ref>. Το ΕΑΜ απέσυρε την αρχική του αξίωση να συμμετάσχει στην κυβέρνηση, ενώ συζητήθηκαν τα θέματα των δοσιλόγων, της συγκρότησης εθνικού στρατού και σωμάτων ασφαλείας, των ομήρων, της διενέργειας εκλογών και δημοψηφίσματος (το οποίο λόγω συνθηκών θα μετατίθετο χρονικά τουλάχιστο για ένα 6μηνο) και του αφοπλισμού του ΕΛΑΣ. Στις [[8 Φεβρουαρίου]] ανακοινώθηκε ότι ένα σχέδιο αφοπλισμού του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ είχε ήδη καταρτισθεί από τους εμπειρογνώμονες της κυβερνητικής πλευράς (Εφ. "''Έθνος''", φύλλο 8/2/1945, σελ. 2: "''Κατηρτίσθη το σχέδιον αφοπλισμού των ανταρτικών σωμάτων του ΕΛΑΣ''") ενώ από τις αστικές εφημερίδες εκφράζονταν επιφυλάξεις για την "''υποχωρητική στάση προς το ΕΑΜ που προκαλεί δυσφορίαν''" Ο ΕΛΑΣ ζήτησε την άρση του στρατιωτικού νόμου αμέσως μετά την υπογραφή της συμφωνίας, αλλά η κυβέρνηση αρνήθηκε, επιθυμόνταςεπιθυμώντας να τον τερματίσει μετά τον πλήρη αφοπλισμό των αριστερών ανταρτών.<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=64&dc=10&db=2&da=1945 Εφημερίδα "''Ελευθερία''", φύλλο της [[10 Φεβρουαρίου]] 1945, σελ. 2]</ref>