Ρενέ Ντεκάρτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Θεωρείται σταθμός στην ιστορία της φιλοσοφίας, καθώς φέρεται ως δάσκαλος και ταυτόχρονα θύμα του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]]. Αναφέρεται συχνά ως εκείνος που συνέλαβε την πιο ακραία μορφή [[σκεπτικισμός|σκεπτικισμού]]. Προσπάθησε και κατόρθωσε να απεγκλωβίσει τη [[φιλοσοφία]] από τον [[Σχολαστικισμός|σχολαστικισμό]], να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη στις νοητικές δυνάμεις του ανθρώπου και να απελευθερώσει το ανθρώπινο πνεύμα από την αυθεντία του παρελθόντος<ref name="molyvas">Μολύβας Γ., 2000, ''Φιλοσοφία στην Ευρώπη'', τ. Β΄, ΕΑΠ, Πάτρα, 33 και 36.</ref>. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες μορφές του ηπειρωτικού-ευρωπαϊκού [[ρασιοναλισμός|ορθολογισμού]]. Οι ιδέες του, όμως, έγιναν στόχος του [[Εμπειρισμός|εμπειρισμού]] που επικράτησε μακροπρόθεσμα. Αλλά και οι βασικές ιδέες του λειτούργησαν σε πείσμα των προθέσεών του. Θέτοντας τα όρια μεταξύ πνευματικού και υλικού κόσμου και αντιμετωπίζοντάς τον ως επαρκές και αυτόνομο αντικείμενο μελέτης, βοήθησε στην επικράτηση του [[Υλισμός|υλισμού]] έναντι της [[πνευματοκρατία]]ς. Υλιστές του 18ου αιώνα όπως ο [[Ντήτριχ Χόλμπαχ]] (''Dietriech von Holbach'', 1723–89) και ο εγκυκλοπαιδιστής [[Ντενί Ντιντερό]], χρησιμοποίησαν τη γεωμετρική αντίληψη του Θεού που αποσύρεται μετά τη δημιουργία. Συνδυάζοντας την άποψή του με τη μηχανιστική ερμηνεία του ζωικού βασιλείου, προώθησαν την υλιστική θεώρηση του κόσμου<ref>[[#Κονδύλης|Κονδύλης]], τ.1, σελ. 215 και [[#Gay|Gay]], σελίδες 146–150.</ref>.

Ο Καρτέσιος γεννήθηκε το 1596, στην Λα (Χ)άιγ αν Τουραίν (''La Haye en Touraine'', σήμερα μετονομασμένη σε [[Ντεκάρτ (πόλη)|Ντεκάρτ]]), της Γαλλίας. Όταν ήταν ενός έτους η μητέρα του πέθανε από [[φυματίωση]]. Ο πατέρας του, δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο είχε λίγο χρόνο να αφιερώσει στην οικογένειά του. Στην ηλικία των δέκα ετών, εισήλθε στο [[Κοινωνία του Ιησού|Ιησουϊτικό]] [[Κολλέγιο Ρουαγιάλ Ανρί-Λε-Γκραν]] στη [[Λα Φλες]]. Στη Λα Φλες ο Ντεκάρτ φέρεται ότι ήλθε σε επαφή με τον [[Ερμητισμός|ερμητικό]] [[Μυστικισμός|μυστικισμό]], όντας [[Ελευθεροτεκτονισμός|ελευθεροτέκτονας]], αλλά αργότερα εγκατέλειψε αυτές τις ενασχολήσεις χάριν της ορθολογικής έρευνας. Μετά την αποφοίτησή του μελέτησε στο [[πανεπιστήμιο]] του [[Πουατιέ]] όπου έλαβε το Μπακαλορεά του και ''Άδεια'' (εξασκήσεως επαγγέλματος) στη [[Νομική επιστήμη|Νομική]] το 1616, σύμφωνα με την επιθυμία του πατέρα του.