Θυλακίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 16 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Γραμμή 67:
Ο θυλακίνος μπορούσε να ανοίγει τις γνάθους του υπό ασυνήθιστη γωνία, που έφθανε τις 120 μοίρες.<ref name="APTTR">{{cite web|url=http://animal.discovery.com/news/afp/20031020/thylacine.html|archiveurl=https://web.archive.org/web/20121008035435/http://animal.discovery.com/news/afp/20031020/thylacine.html|archivedate=2012-10-08|title=Extinct Thylacine May Live Again|author=AFP|publisher=Discovery Channel|date=21 October 2003| accessdate =28 November 2007}}</ref> Η ικανότητα αυτή φαίνεται μερικώς στην βιντεοσκόπηση του [[Ντέιβιντ Φλέι]] (''David Fleay''), σε ένα άτομο σε αιχμαλωσία, το 1933. Τα σαγόνια του ήταν καλοσχηματισμένα αλλά αδύναμα, ενώ διέθετε 46 δόντια.<ref name="AM1" /><ref name="Jaws"/>
[[Αρχείο:Thylacine-footprint.png|thumb|Τα αποτυπώματα του θυλακίνου είναι αρκετά χαρακτηριστικά και ξεχωρίζουν από τα άλλα ντόπια και εισηγμένα είδη.]]
Τα αποτυπώματα του θυλακίνου μπορούσαν εύκολα να ξεχωρίσουν από άλλα γηγενή ή εισηγμένα είδη ζώων, μια και σε αντίθεση με τις αλεπούδες, γάτες, σκύλους, [[φασκωλόμυς|φασκωλόμυες]] (''γουόμπατ''), ή τους διαβόλους της Τασμανίας, οι θυλακίνοι διέθεταν στα μπροστινά πέλματα, πολύ μεγάλο πίσω «μαξιλαράκι» και τέσσερα διακριτά μπροστινά, σχεδόν σε ευθεία γραμμή.<ref name="tasparks">{{cite web|url=http://www.parks.tas.gov.au/wildlife/mammals/thylacin.html|title=Wildlife of Tasmania: Mammals of Tasmania: Thylacine, or Tasmanian tiger, ''Thylacinus cynocephalus'' |publisher=Parks and Wildlife Service, Tasmania|year=2006| accessdate =21 November 2006|archiveurl=https://web.archive.org/web/20080721024331/http://www.parks.tas.gov.au/wildlife/mammals/thylacin.html|archivedate=2008-07-21|url-status=dead}}</ref> Τα πίσω πόδια ήταν παρόμοια με τα μπροστινά αλλά διέθεταν τέσσερα δάχτυλα αντί για πέντε. Τα νύχια τους παρέμεναν εκτεθειμένα, ως μή-συσταλτά (δεν αποτραβιούντουσαν στο εσωτερικό του ποδιού).<ref name="ABRS" />
 
Οι αρχικές επιστημονικές έρευνες υπέθεσαν ότι, ο θυλακίνος διέθετε πολύ οξεία όσφρηση την οποία χρησιμοποιούσε για να ανιχνεύει τη λεία του,<ref name="tasparks" /> αλλά μετέπειτα ανάλυση της δομής του εγκεφάλου του αποκάλυψε πως οι ''οσφρητικοί βολβοί'' ήταν υποανεπτυγμένοι, έτσι είναι πιο πιθανό πως βασιζόταν στην όραση και την ακοή για το κυνήγι του.<ref name="ABRS" /> Μερικοί παρατηρητές περιέγραψαν πως ανέδιδε μια δυνατή και ξεχωριστή μυρωδιά, άλλοι περιέγραψαν μια ελαφριά, καθαρή, οσμή ζώου, και κάποιοι άλλοι ανέφεραν την απουσία οσμής. Είναι όμως πιθανό, πως ο θυλακίνος ανέδιδε οσμή όταν ένιωθε εξιταρισμένος, όπως κάνει και ο κοντινός συγγενής του, ο διάβολος της Τασμανίας.<ref name="P49">[[#Paddle|Paddle (2000)]], p. 49.</ref>