Μαγνητική επιδεκτικότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η μαγνητική επιδεκτικότητα είναι μια αδιάστατη σταθερά αναλογικότητας που δείχνει τον βαθμό [[μαγνήτιση]]ς ενός υλικού ως απόκριση σε ένα εφαρμοζόμενο [[μαγνητικό πεδίο]]. Ένας σχετικός όρος είναι '''μαγνητισιμότητα (magnetizability)''', η αναλογία μεταξύ [[μαγνητική ροπή|μαγνητικής ροπής]] και [[μαγνητικό πεδίο|πυκνότητας μαγνητικής ροής]].<ref>{{cite encyclopedia |year=1997 |title =magnetizability, ξ |encyclopedia=IUPAC Compendium of Chemical Terminology—The Gold Book |publisher=[[International Union of Pure and Applied Chemistry]] |edition=2nd |url=http://goldbook.iupac.org/search.py?search_text=magnetizability |accessdate=2016-08-24 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160304070609/http://goldbook.iupac.org/search.py?search_text=magnetizability |archivedate=2016-03-04 |url-status=dead }}</ref> Μια στενά σχετική παράμετρος είναι η [[μαγνητική διαπερατότητα]], που εκφράζει τη συνολική μαγνήτιση του υλικού και του όγκου.

*[https://web.archive.org/web/20160304030119/http://www.cond-mat.de/events/correl14/manuscripts/pavarini.pdf Linear Response Functions ] in Eva Pavarini, Erik Koch, Dieter Vollhardt, and Alexander Lichtenstein (eds.): DMFT at 25: Infinite Dimensions, Verlag des Forschungszentrum Jülich, 2014 ISBN 978-3-89336-953-9