Μαρίνος Καλλιγάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1906 και μεγάλωσε στην οικία Καλλιγά επί της [[Πλατεία Συντάγματος|πλατείας Συντάγματος]]. Ήταν γιος του [[Γεώργιος Καλλιγάς|Γεώργιου Καλλιγά]], δικηγόρου, γιου του [[Παύλος Καλλιγάς|Παύλου Καλλιγά]] και γόνου της [[Οικογένεια Καλλιγά|οικογένειας Καλλιγά]]. Σπούδασε [[Νομική|νομικά]] στο [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστήμιο Αθηνών]], αποφοιτώντας το 1928 από τη [[Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών|Νομική Σχολή]]. Στη συνέχεια σπούδασε ιστορία της Βυζαντινής τέχνης στην [[Γερμανία]], από το 1930 έως το 1933. Ήταν διδάκτωρ [[Φιλοσοφία|Φιλοσοφίας]] του [[Πανεπιστήμιο του Βύρτσμπουργκ|Πανεπιστημίου Βύρτσμπουργκ]] με διατριβή ''"Die Hagia Sofia von Thessalonike"''. Διετέλεσε επιμελητής της έδρας της Ιστορίας της Τέχνης του [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο|Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου]] το 1941, έφορος αρχαιοτήτων το 1942, διευθυντής της [[Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου|Εθνικής Πινακοθήκης]] από το 1949 μέχρι το 1969 (Έπειτα από υπόδειξη του [[Χρήστος Καρούζος|Χρήστου Καρούζου]] στον τότε [[Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων|Υπουργό Παιδείας]] [[Κωνσταντίνος Τσάτσος|Κωνσταντίνο Τσάτσο]]),<ref name=":0">{{Cite book|title=Η θεωρία της «ελληνικότητας» του Μαρίνου Καλλιγά|last=Ματθιόπουλος|first=Ευγένιος|publisher=εκδόσεις Ιστορικά|year=2008|volume=25|location=Αθήνα|page=335-336, 337}}</ref> υφηγητής της [[Βυζαντινή αρχαιολογία|Βυζαντινής αρχαιολογίας]] στο [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης]] το 1946, Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας το 1951 και το 1957-1958. Διετέλεσε μέλος της [[Διεθνής Ένωση Βυζαντινών Μελετών|Διεθνούς Ένωσης Βυζαντινών Μελετών]], μέλος της [[Διεθνής Ένωση Κριτικών Τέχνης|Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης]], της [[Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία|Αρχαιολογικής Εταιρείας]], της Επιτροπής Εκθέσεων Εξωτερικού, της Επιτροπής για την [[Μπιενάλε της Βενετίας]], της Επιτροπής Τεχνοκριτικών του Υπουργείου Παιδείας, πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής Μουσείων (ICOM) και μέλος της διοικητικής επιτροπής του [[Μουσείο Μπενάκη|Μουσείου Μπενάκη]]. Έκανε ανασκαφές στον Ναό της [[Αγία Σοφία (Θεσσαλονίκη)|Αγίας Σοφίας]] στην [[Θεσσαλονίκη]] και δημοσίευσε μελέτη για τα ευρήματα. Από το 1941 δημοσιεύει τεχνοκριτικές στο «[[Το Βήμα|Ελεύθερον Βήμα]]» και στο περιοδικό ''«[[Ζυγός (περιοδικό)|Ζυγός]]»''.

 

 

==Κοινωνική και ιδεολογική ταυτότητα του Καλλιγά==