Γιόγκα Σούτρα του Πατάντζαλι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Η Ινδική ορθόδοξη παράδοση θεωρεί ότι οι ''Γιόγκα Σούτρας'' είναι ένα από τα τέσσερα θεμελιώδη κείμενα της κλασικής φιλοσοφίας της γιόγκα.{{sfn|Whicher|1998|p=49}}<ref name=stuartsarbacker195>Stuart Sarbacker (2011), Yoga Powers (Editor: Knut A. Jacobsen), Brill, {{ISBN|978-9004212145}}, page 195</ref> Αν και η οικειοποίηση του έργου του Πατάντζαλι (ή η υπεξαίρεσή του) και η επιρροή του σε μεταγενέστερα έργα συστηματοποίησης της γιόγκας έχει αμφισβητηθεί από τον Ντέιβιντ Γκόρντον Γουάιτ,{{sfn|White|2014|p=xvi-xvii}} ωστόσο έχει επιβεβαιωθεί από τον Τζέιμς Μάλινσον και άλλους μελετητές.{{sfn|Mallinson|Singleton|2017|p=xxxvi note 34}}
 
Οι μελετητές της εποχής μας, όπως ο Φίλιπ Α. Μάας και ο Μάλινσον θεωρούν το ''Μπάσγια: Σχόλιασχόλια στις Σούτρες'' ως το μόνο έργο του Πατάνταζαλι{{sfn|Mallinson|Singleton|2017|pp=xi, xvi–xvii}}, ενώ τις ''Σούτρες'' ως περίληψή του σε άλλα έργα της γιόγκα. Τα δύο κείμενα θεωρούνται ενιαίο έργο, το ''Πατάντζαλα-γιόγκα-σάστρα''.{{sfn|Mallinson|Singleton|2017|pp=xi, xvi–xvii}}
 
==Παραπομπές==