Βικιπαίδεια

Μάχη της Κρήτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
→‎Συμμαχικές Δυνάμεις: Αναλυτική παρουσίαση~~~~
→‎Συμμαχικές Δυνάμεις: Επιμέλεια κειμένου~~~~
Γραμμή 53:
 
=== Συμμαχικές Δυνάμεις ===
Τον Μάιο του 1941 η άμυνα αποτελείτο από περίπου 11.551 Έλληνες: τρία τάγματα της V Μεραρχίας του Ελληνικού Στρατού, (τα οποία είχαν μείνει πίσω όταν η υπόλοιπη μονάδα είχε μεταφερθεί στην ηπειρωτική Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την γερμανικήιταλική εισβολή), την Κρητική Χωροφυλακή (μια δύναμη με μέγεθος2.500 τάγματος)άνδρες, τη Φρουρά Ηρακλείου (τάγμα άμυνας που αποτελούνταν κυρίως από προσωπικό για μεταφορές και διοικητική μέριμνα) και υπολείμματα της 12ης και 20ης μεραρχιών ελληνικού στρατού ( που είχαν καταφύγει στην Κρήτη και είχαν οργανωθεί υπό βρετανική διοίκηση)<ref>{{Cite book|title=Η Υγειονομική Υπηρεσία Στρατού κατά τον Πόλεμο 1940-41|first=Γεώργιος, Αρχίατρος|last=Παπαγεωργίου|publisher=Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού|isbn=|year=1983|location=Αθήνα|page=157|quote=}}</ref>.
 
Υπήρχαν, ακόμη, μαθητές της Σχολής Οπλιτών Χωροφυλακής, οι μαθητές [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων|της Σχολής]] Ευελπίδων, τμήμα Οπλιτών της Αεροπορίας και οκτώ τάγματα νεοσυλλέκτων που είχαν μεταφερθεί στο νησί από την Πελοπόννησο<ref>Θεοχάρη Δετοράκη, ''Ιστορία της Κρήτης'', Αθήνα 1986, σελ. 469.</ref>. Αυτές οι δυνάμεις ήταν ήδη οργανωμένες σε αριθμημένα συντάγματα εκπαιδευομένων νεοσυλλέκτων και αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί η υπάρχουσα διαμόρφωση για την οργάνωση των ελληνικών μονάδων, ενισχύοντάς τιςτες με έμπειρους άνδρες που έφθαναν από την ηπειρωτική χώρα.
 
ΤοΤα στρατιωτικό απόσπασμαστρατεύματα της Βρετανικής Κοινοπολιτείας αποτελούνταν από την αρχική βρετανική φρουρά και 25.000 ακόμα στρατιώτες που είχαν διαφύγει από την ηπειρωτική χώρα. Αυτοί ήταν ένα μείγμαμίγμα από ακέραιες μονάδες κάτω από την κανονική τους διοίκηση, και μονάδες συγκροτημένες επί τόπου από στρατιώτες κάθε όπλου,εθνικότητας και ειδικότητας. Οι περισσότεροι από αυτούς δενδιέφυγαν είχαναπό βαρύτην ηπειρωτική Ελλάδα με τον ατομικό τους μόνον εξοπλισμό, μερικοί ούτε καν αυτόν.
 
Οι μονάδες-κλειδιά που υπεράσπιζαν το νησί ήταν η 2η Νεοζηλανδική Μεραρχία (εκτός από την 6η ταξιαρχία και την διοίκηση του τμήματος, που είχε σταλεί στην Αίγυπτο), η αυστραλιανή 19η ταξιαρχία και η βρετανική 14η ταξιαρχία πεζικού. Στην Νεοζηλανδική Μεραρχία,δίπλα στα εννέα της τάγματα, εντάχθηκαν τά 1ο,2ο,  6ο και 8ο Ελληνικά Συντάγματα.  και το Έμπεδο Χανίων,στήν 19η Αυστραλιανή Ταξιαρχία με τα δύο της τάγματα εντάχθηκαν τα 4ο,5ο Συντάγματα του Ελληνικού Στρατού,τό Έμπεδο Ρεθύμνου και τό Τάγμα Οπλιτών της Σχολής Χωροφυλακής.Τέλος στα 3 Βρετανικά ,ένα Αυστραλιανό καί ένα Σκωτσέζικο τάγματα της 14ης Βρετανικής Ταξιαρχίας εντάχθηκαν τα 3ο,7ο Συντάγματα του Ελληνικού Στρατού και το Έμπεδο Ηρακλείου<ref>{{Cite book|title=Η Μάχη της Κρήτης|first=Χρήστος|last=Γκιών|publisher=Διελυθυνση Ιστορίας Στρατού, Γενικό Επιτελείο Στρατού|isbn=|year=1967/ανατύπωση1993|location=Αθήνα|page=28|quote=}}</ref>.
 
Οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν στη διάθεση τους 16 άρματα μάχης τύπου ''Cruiser Mk I''. Υπήρχαν ακόμα περίπου 20 μοίρες με πυροβόλα διαφόρων διαμετρημάτων, κυρίως βαρέα, πεδινά και αντιαεροπορικά. Πολλά από τά πεδινά ήταν ιταλικά που είχαν περιέλθει σε ελληνικά χέρια και δεν διέθεταν στόχαστρα βομβαρδισμού.
Γραμμή 65:
Στις 30 Απριλίου ο Νεοζηλανδός στρατηγός [[Μπέρναρντ Φράιμπεργκ]] διορίστηκε διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στην Κρήτη.
 
Η κατοχή του νησιού παρείχε στο βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό άριστα λιμάνια για την ανατολική Μεσόγειο. Από την Κρήτη, μπορούσανη νασυμμαχική βομβαρδίσουναεροπορία μπορούσενα βομβαρδίση τις πετρελαιοπηγές του [[Πλοέστι|Πλοϊέστι]] στην Ρουμανία. Επιπλέον, με την Κρήτη σε συμμαχικά χέρια, η νότιο-ανατολική θέση των δυνάμεων του Άξονα δεν θα ήταν ποτέ ασφαλής, κάτι που θα ήταν ζωτικής σημασίας πριν ξεκινήσει η επιχείρηση [[Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος|Μπαρμπαρόσσα]], δηλαδή η εισβολή στην Σοβιετική Ένωση στις 22 Ιουνίου 1941. Οι Γερμανοί πραγματοποίησαν επιχειρήσεις με συνεχείς βομβαρδισμούς του νησιού, κάτι που τελικά ανάγκασε τη βρετανική Βασιλική Αεροπορία να μεταφέρει τα αεροσκάφη της στην [[Αλεξάνδρεια]], δίνοντας έτσι στην Γερμανική Αεροπορία ([[Luftwaffe]]) την αεροπορική υπεροχή. Παρόλα αυτά το νησί παρέμενε απειλή και θα έπρεπε τελικά να κατακτηθεί.
 
=== Δυνάμεις του Άξονα ===
Γραμμή 72:
Αυτή θα ήταν η πρώτη πραγματική μεγάλης κλίμακας αεροπορική εισβολή, παρόλο που οι Γερμανοί είχαν χρησιμοποιήσει αλεξιπτωτιστές και ανεμοπλάνα σε επιθέσεις (αλλά σε πολύ μικρότερη κλίμακα) στην εισβολή στη Γαλλία και στις Κάτω Χώρες, στη [[Νορβηγία]] αλλά και στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, Γερμανοί αλεξιπτωτιστές είχαν σταλεί να καταλάβουν την γέφυρα της διώρυγας της Κορίνθου που οι Βρετανοί Βασιλικοί Μηχανικοί (σκαπανείς) ετοιμάζονταν να ανατινάξουν. Γερμανοί μηχανικοί προσγειώθηκαν με ανεμοπλάνα κοντά στη γέφυρα, ενώ πεζικό αλεξιπτωτιστών ασκούσε πίεση στις περιμετρικές δυνάμεις άμυνας. Η γέφυρα υπέστη ζημιές κατά τη διάρκεια της σύρραξης, κάτι που καθυστέρησε την Γερμανική προέλαση και έδωσε στους Συμμάχους χρόνο να μεταφέρουν 18.000 στρατιώτες στην Κρήτη και 23.000 ακόμα στην Αίγυπτο, με κόστος όμως την απώλεια ενός μεγάλου τμήματος του βαρέως οπλισμού.
 
Υπήρχε η πρόθεση να χρησιμοποιηθούν Fallschirmjäger (Γερμανοί αλεξιπτωτιστές της [[Luftwaffe|γερμανικής αεροπορίας]]) για να καταληφθούν θέσεις-κλειδιά του νησιού, συμπεριλαμβανομένων και αεροδρομίων τα οποία μετέπειτα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για μεταφορά προμηθειών και πολεμοφοδίων από αέρος. Για την πραγματοποίηση της επίθεσης, το 11ο Αερομεταφερόμενο Σώμα (XI Fliegerkorps) θα έπρεπε να διαθέσει την 7η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία, η οποία και θα έρριπτε τους άνδρες της με αλεξίπτωτα και ανεμοπλάνα, ακολουθούμενη από την 22η Μεραρχία Αεραπόβασης, όταν τα αεροδρόμια θα ήταν ασφαλή. Η επίθεση ήταν αρχικά προγραμματισμένη για τις 16 Μαΐου, αναβλήθηκε, όμως, για τις 20 και η 5η "Ορεινή" Μεραρχία αντικατέστησε την 22η Μεραρχία.
 
== Στρατηγικό σχέδιο, τακτικές, πληροφορίες, όπλα και εξοπλισμός ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μάχη_της_Κρήτης"