Απόλλων (διαστημικό πρόγραμμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''πρόγραμμα Απόλλων''' ([[αγγλικά|αγγλ]]. ''Apollo program'', γνωστό και σαν ''Project Apollo'') ήταν το τρίτο επανδρωμένο διαστημικό πρόγραμμα της [[NASA]]. Σκοπός του ήταν η επανδρωμένη εξερεύνηση της [[Σελήνη|Σελήνης]]. Ο στόχος αυτός εκπληρώθηκε όταν οι αστροναύτες [[Νηλ Άρμστρονγκ]] και Buzz Aldrin, μέλη του [[Απόλλων 11]], προσσελήνωσαν την σεληνάκατο τους στις 20 Ιουλίου 1969 και έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι στην ιστορία που περπάτησαν στην επιφάνεια της Σελήνης και ενός άλλου ουράνιου σώματος γενικότερα. Ακολούθησαν άλλες πέντε αποστολές ανθρώπων στην Σελήνη, με τελευταία το [[Απόλλων 17]] που πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο του 1972. Συνολικά 12 αστροναύτες περπάτησαν στο Φεγγάρι.

 

 

Τα επιτεύγματα αυτά ήταν αποτέλεσμα επίπονης και συστηματικής συλλογικής προσπάθειας: πριν την ιστορική πτήση του [[Απόλλων 11]] είχαν προηγηθεί μη επανδρωμένες αποστολές σε περιγήινη τροχιά ([[Απόλλων 4]], [[Απόλλων 5]], [[Απόλλων 6]]), επανδρωμένες αποστολές σε περιγήινη τροχιά ([[Απόλλων 7]] και [[Απόλλων 9]]), και επανδρωμένες αποστολές στη Σελήνη ([[Απόλλων 8]] και [[Απόλλων 10]]). Το όλο εγχείρημα είχε κινδύνους και ανάληψη ρίσκου: το τριμελές πλήρωμα του [[Απόλλων 1]] σκοτώθηκε σε ατύχημα σε δοκιμές στο έδαφος, ενώ το πλήρωμα του [[Απόλλων 13]] διεσώθη οριακά μετά από βλάβη που παρουσιάσθηκε κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους στην Σελήνη. Το πρόγραμμα βασίσθηκε εν πολλοίς στην τεχνογνωσία και στην εμπειρία που είχε συγκεντρωθεί από τα δύο προηγούμενα επανδρωμένα προγράμματα της NASA, τα Mercury και Gemini. Πολλοί από τους αστροναύτες προέρχονταν από τα προγράμματα αυτά. Η αποστολή θα ήταν αδύνατη χωρίς την δημιουργία μιας νέας σειράς πυραύλων πολύ μεγάλης μεταφορικής ικανότητας, της σειράς Saturn. Ο βαρύτερος εξ' αυτών ο Saturn V είναι ο ισχυρότερος πύραυλος μέχρι σήμερα, με την πιθανή εξαίρεση του Σοβιετικού "Ενέργεια" που ήταν όμως πολύ μεταγενέστερος.