Τσάκωνες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 2 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 5:
Σύμφωνα με το [[χρονικό της Μονεμβασίας]] οι Τσάκωνες προέρχονταν από πληθυσμούς της [[Λακωνία]]ς που κατέφυγαν στα ορεινά του Πάρνωνα κατά τη διάρκεια των Αβαρο-Σλαβικών επιδρομών στην Πελοπόννησο στα τέλη του 6ου αιώνα.<ref>[http://lithoksou.net/monemvasia.html Δ. Λιθοξόου - Το χρονικό της Μονεμβασίας]</ref> Σύμφωνα με το ίδιο κείμενο στην προέλευσή τους οφείλεται και το όνομα Τσάκωνες το οποίο αποτελεί παραφθορά του Λάκωνες. Έδρα της ορεινής τους κοινότητας έγινε ο [[Πραστός]], ενώ το πρώτο χωριό των Τσακώνων για το οποίο εμφανίζονται αναφορές στα τέλη του 13ου αιώνα είναι η [[Καστάνιτσα Αρκαδίας|Καστάνιτσα]].<ref>[http://www.kastanitsa.gr/el/our-village/kastanitsas-history Ιστορία της Καστάνιτσας]</ref> Οι Τσάκωνες ήταν κυρίως [[Κτηνοτροφία|κτηνοτρόφοι]] και χτίστες. Ως χτίστες μάλιστα απέκτησαν μεγάλη φήμη και έγιναν περιζήτητοι ακόμα και μακριά από τον τόπο τους.
Έδωσαν το παρόν στην [[Ελληνική επανάσταση του 1821|επανάσταση του 1821]], κατά τη διάρκεια της οποίας κάηκε από τα στρατεύματα του [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]] η πρωτεύουσά τους, ο Πραστός, το 1826. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας πολλοί Τσάκωνες μετακινήθηκαν στις κοντινές παραθαλάσσιες περιοχές με αποτέλεσμα νέα πρωτεύουσά τους να γίνει το [[Λεωνίδιο]]. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας τα Τσακωνοχώρια μοιράστηκαν αρχικά μεταξύ των δήμων [[δήμος Λιμναίων|Λιμναίων]], [[δήμος Βρασιών|Βρασιών]] και [[δήμος Σιταίνης|Σιταίνης]] ενώ μετά το 1840 μεταξύ των δήμων Λιμναίων (που είχε έδρα το Λεωνίδιο) και Βρασιών (που είχε έδρα τον Πραστό).<ref>
Η τοπική διάλεκτος δεν στηρίχθηκε από την ελληνική πολιτεία και ο αριθμός των ομιλητών της άρχισε να φθίνει. Σήμερα υπάρχουν λίγοι κυρίως ηλικιωμένοι ομιλητές της Τσακώνικης διαλέκτου. Αν και οι κάτοικοι των Τσακωνοχωρίων είναι 8.122, σύμφωνα με την απογραφή του 2001, οι ομιλητές της διαλέκτου υπολογίζονται σε λιγότερους από 2.500. Οι περισσότεροι είναι ομιλητές του νότιου ιδιώματος της διαλέκτου και συναντώνται κυρίως στον [[Τυρός|Τυρό]], τα [[Πέρα Μέλανα Αρκαδίας|Πέρα Μελανά]], τα [[Σαπουνακαίικα Αρκαδίας|Σαπουνακαίικα]] και την [[Βασκίνα Αρκαδίας|Βασκίνα]].<ref name="ethnostsakones"/>
| |||