Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όπως είναι φυσικό η συσσώρευση της γνώσης στην Βιβλιοθήκη είχε ως αποτέλεσμα και την άνθηση των επιστημών. Οι αλεξανδρινοί μαθηματικοί εργάστηκαν ιδιαίτερα πάνω στη [[γεωμετρία]], αλλά γνωρίζουμε πως έγιναν συγκεκριμένες έρευνες πάνω στη θεωρία των αριθμών. Άλλωστε οι [[αριθμοί]], από την εποχή του Πυθαγόρα και εντεύθεν, ήταν ένα θέμα που συνάρπαζε. Ο [[Ερατοσθένης ο ΒιβλιοθηκάριοςΚυρηναίος]] διευθυντής της Βιβλιοθήκης ασχολήθηκε με τους φυσικούς αριθμούς και λέγεται πως επινόησε το «''[[κόσκινο του Ερατοσθένη|σείστρο]]''», μια μέθοδο για την ανακάλυψη νέων [[πρώτος αριθμός|πρώτων αριθμών]]. Το ίδιο θέμα λέγεται πως μελέτησε και ο [[Ευκλείδης]]. Ο [[Εύδοξος ο Κνίδιος]], της Ακαδημίας του Πλάτωνα, έγινε γνωστός μια την ανάπτυξη μιας πρώιμης μεθόδου ολοκλήρωσης, για τη χρήση των αναλογιών στα προς επίλυση προβλήματα και τη χρήση τύπων για τη μέτρηση τρισδιάστατων σχημάτων. Ο [[Πάππος]], σοφός του [[4ος αιώνας|4ου αιώνα]], ήταν ένας από τους τελευταίους Έλληνες μαθηματικούς, ο οποίος επικεντρώθηκε στους μεγάλους αριθμούς και τη μέτρηση των ημικυκλίων (βλ. ''Χειρ. Βατικανού''). Επίσης, ήταν εκείνος που ουσιαστικά μετέφερε στο δυτικό κόσμο μετουσιωμένη την αστρολογία που μελέτησε από ανατολικές πηγές. Τέλος ο Θέων και η κόρη του [[Υπατία]] συνέχισαν τις σπουδές στα μαθηματικά, σχολιάζοντας έργα των προγενεστέρων τους, αλλά κανένα από τα έργα τους δε διασώθηκε.