Βυζαντινή Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Μεσοβυζαντινή περίοδος: Επιμέλεια~~~~ |
||
Γραμμή 110:
Στη λεγόμενη ''«Μεσοβυζαντινή περίοδο»'', κατά τον 6ο και 7ο αιώνα, οι εγκαταστάσεις των εχθρών στα βυζαντινά εδάφη αλλάζουν και πάλι τη γεωγραφική όψη της αυτοκρατορίας. Οι [[Λογγοβάρδοι]] εισβάλλουν και εγκαθίστανται στη βόρεια [[Ιταλία]] και οι [[Σλάβοι]] στη βορειοδυτική και βόρεια βαλκανική περιοχή. Το κράτος υφίσταται πολύ βαριές εδαφικές απώλειες και το έτος [[642]], με την αποχώρηση του βυζαντινού στόλου από την [[Αλεξάνδρεια]], οριστικοποιείται η απώλεια των πέρα από τη [[Μικρά Ασία]] ανατολικών επαρχιών, της ελληνιστικής Ανατολής, κάτω από την πίεση της κατακτητικής ορμής των [[Άραβες|Αράβων]] που αποσπούν τη [[Συρία]], την [[Παλαιστίνη (ιστορική περιοχή)|Παλαιστίνη]], την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και τις βορειοαφρικανικές περιοχές της αυτοκρατορίας.
Οι αμφίρροποι αγώνες του 8ου και του 9ου αιώνα έφεραν ελάχιστες μόνο αλλαγές στην εδαφική όψη του κράτους, όμως επί [[Μακεδονική δυναστεία|Μακεδονικής δυναστείας]], στα χρόνια των τελευταίων Μακεδόνων, η αυτοκρατορία πέτυχε σημαντικές επεκτάσεις και στην ανατολή και στην δύση. Πρώτα ο αυτοκράτορας [[Νικηφόρος Β´ Φωκάς]] (963-969 μ.Χ) που κατέλαβε την Κρήτη και την Κύπρο. Έπειτα ο [[Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής]] ([[969]]-[[976]]), που κατάφερε να απωθήσει τους Ρως του Κιέβου μέχρι τον Δούναβη και με τα στρατεύματα του κατάφερε να νικήσει τους Άραβες κατακτώντας τα Ιεροσόλυμα και την Μεσοποταμία, ενώ ετοίμαζε να διαλύσει το Αραβικό Χαλιφάτο δολοφονήθηκε και έτσι οι Άραβες κατάφεραν να ανακτήσουν την Μεσοποταμία και τα Ιεροσόλυμα ([[977]]). Τον Τσιμισκή διαδέχτηκε ο περίφημος [[Βασίλειος Β´|Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος]] ([[976]]-[[1025]]) ο οποίος κατάφερε να νικήσει τους επαναστάτες Βάρδα Σκληρό και Φωκά και κυνήγησε όλους όσους ήθελαν να τον εκθρονίσουν και δήμευσε τεράστια ποσά. Το ετήσιο εισόδημα της αυτοκρατορίας επί Βασιλείου Β ήταν 100 τόνοι χρυσού, αφού ο ιστορικός Μιχαήλ Ψελλός αναφέρει πως οι Βυζαντινοί, για να χωρέσουν το χρυσό έσκαψαν μεγαλύτερες στοές στο θησαυροφυλάκιο. Έτσι αμέσως ασχολήθηκε με τα εξωτερικά θέματα·αν και ηττήθηκε από τους Βούλγαρους στην αρχή, εξ αιτίας της προδοσίας του στρατηγού Κοντοστέφανου, ο οποίος μετά εκτελέστηκε, κατάφερε να νικήσει τους Γερμανούς (Αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία) στην μάχη του Μπάρι ([[987]]) και της Ρώμης ([[989]]) και έτσι τα Παπικά Κράτη έγιναν
=== Υστεροβυζαντινή περίοδος ===
Γραμμή 118:
Περιορισμένη εδαφικά, η αυτοκρατορία γνώρισε μια σύντομη ανάκαμψη υπό τη δυναστεία των [[Δυναστεία Κομνηνών|Κομνηνών]] (1081-1203)<ref name="OSTROGORSKY">{{Cite book|title=ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ|first=GEORGE|last=OSTROGORSKY|isbn=|year=|location=|page=}}</ref> οι οποίοι αντιμετώπισαν τον ερχομό των [[Σταυροφορίες|Σταυροφοριών]]. Η ανάμιξη των δυνάμεων της [[Δ' Σταυροφορία]]ς στις έριδες μελών της [[Οίκος Αγγέλων|δυναστείας των Αγγέλων]] οδήγησε στην άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους το [[1204]].
Τα εδάφη της αυτοκρατορίας διαμοιράστηκαν ανάμεσα στις σταυροφορικές δυνάμεις, η Κωνσταντινούπολη ήταν πλέον η έδρα μιας [[Λατινική Αυτοκρατορία|λατινικής αυτοκρατορίας]] και ιδρύθηκαν πολλά λατινικά κρατίδια. Η βυζαντινή εξουσία, όμως, συνεχίστηκε να ασκείται σε τρία κράτη: την [[αυτοκρατορία της Τραπεζούντας]], το [[δεσποτάτο της Ηπείρου]] και την [[αυτοκρατορία της Νίκαιας]]. Τα δύο τελευταία βρίσκονταν σε ανταγωνισμό μεταξύ τους εν όψει της ανακατάληψης της [[Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]]. Το [[1261]] ο στρατηγός της αυτοκρατορίας της Νίκαιας Αλέξανδρος Στρατηγόπουλος βρήκε αφύλαχτη και ανακατέλαβε την Κωνσταντινούπολη εν ονόματι του [[Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγου]]. Έτσι, η ενότητα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας χάθηκε και η ισχύς του Βυζαντινού κράτους δεν επανήλθε ποτέ στα επίπεδα της περιόδου των [[Δυναστεία των Κομνηνών|Κομνηνών]].
[[Αρχείο:Byzantine imperial flag, 14th century.svg|thumb|right|150px|Το λεγόμενο «βασιλικό φλάμουλο» επί Παλαιολόγων, στα μέσα του 14ου αιώνος, όπως περιγράφεται από τον [[Γεώργιος Κωδινός|ψευδο-Κωδινό]] και τον ισπανικό άτλαντα ''Conoscimento de todos los reinos''.<ref>Γεώργιος Κωδινός, ''Περί των Οφφικίων'', Bonn Ed. 1839, σελ. [http://books.google.com/books?id=nTUbAAAAIAAJ&pg=PA28#v=onepage&q&f=false 28]</ref><ref>{{cite web | title =Other Byzantine flags shown in the "Book of All Kingdoms" (14th century) | url=http://flagspot.net/flags/gr_byz.html#oth | publisher=Flags of the World | accessdate=2010-08-07}}</ref>]]
Γραμμή 152:
==Πολεοδομική οργάνωση==
{{κύριο|Βυζαντινή πόλη}}
Ως πολεοδομική οργάνωση στην βυζαντινή αυτοκρατορία εννοείται η διαμόρφωση της
== Πολιτισμός ==
| |||