Βικιπαίδεια

Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 47:
[[Αρχείο:Soviet Sector Germany.png|thumb|left|250px|Τα ανατολικά σύνορα της Γερμανίας (γραμμή Όντερ-Νάισε) καθώς και οι πρωσικές επαρχίες που δόθηκαν στην Πολωνία και Σοβιετική Ένωση.]]
 
Το 1945, υπήρχαν ήδη δύο Γερμανίες όπως πολύ εύστοχα είχε επισημάνει ο [[Ιωσήφ Στάλιν]] στο Βίλχελμ Πικ. Η μία ήταν η Γερμανία της Αντίστασης και η άλλη ήταν η Γερμανία του Ναζισμού ([[Εθνικοσοσιαλισμός]]). Η μία ήταν η Γερμανία της Ταξιαρχίας [[Έρνεστ Τέλμαν]] που τόσο γενναία είχε πολεμήσει κάτω από τον ήλιο της Ισπανίας και η άλλη ήταν η Γερμανία της λεγεώνας του Κόνδορα.
Πριν το τέλος του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου πολέμου]] η περιοχή που αργότερα θα γινόταν γνωστή ως Ανατολική Γερμανία βρισκόταν στο κέντρο του Γερμανικού κράτους με το όνομα "Mitteldeutschland" (Κεντρική Γερμανία). Στα ανατολικά των ποταμών [[Όντερ]] και [[Νάισε]] βρίσκονταν οι Πρωσικές επαρχίες της Πομερανίας, Ανατολικής Πρωσίας, Δυτικής Πρωσίας, Άνω Σιλεσίας και Κάτω Σιλεσίας καθώς και η ανατολική περιοχή Νόιμαρκ του Βραδεμβούργου. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι συμμαχικές δυνάμεις αποφάσισαν στη [[Διάσκεψη της Γιάλτας]] ότι τα μεταπολεμικά πολωνικά σύνορα θα μετακινούνταν δυτικότερα, στη γραμμή Όντερ - Νάισε, για να αντισταθμιστεί η απώλεια των ανατολικών πολωνικών εδαφών από τη Σοβιετική Ένωση. Με αυτόν τον τρόπο η Γερμανία έχασε τα περισσότερα από τα ανατολικά της εδάφη και η πρώην "Κεντρική Γερμανία" έγινε το [[de facto]] ανατολικό της σύνορο.
 
Η ίδρυση της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας ήταν το αποτέλεσμα αυτού του διχασμού, αλλά και το παιδί των μεταπολεμικών εξελίξεων και όχι κάτι το "αφύσικο", όπως έλεγε ο πολύς πράκτορας Σεβαρντνάτζε υπουργός εξωτερικών της ΕΣΣΔ το 1989.
=== Μεταπολεμικές Ζώνες ===
 
[[Αρχείο:Map-Germany-1947.svg|upright|left|250px|thumb|Oι ζώνες κατοχής και τα εδάφη που δόθηκαν στην Πολωνία και τη Σοβιετική Ένωση.]]▼
Η διαίρεση δεν επιδιώχθηκε από τους κομμουνιστές της Γερμανίας, ούτε από τη Σοβιετική Ένωση, που αγωνίζονταν μέχρι το 1949 να υπάρξει μία ενιαία, ανεξάρτητη και δημοκρατική Γερμανία, που αγωνίζονταν να εφαρμοσθεί η συμφωνία του Πότσδαμ. Στην ενιαία Γερμανία, θα υπήρχε αυστηρή τιμωρία για τους Ναζί εγκληματίες πολέμου και φυσικά μία δημοκρατική αγροτική μεταρρύθμιση, πραγμάτωση των θεμελιωδών δικαιωμάτων της νέας γενιάς, δημιουργία κεντρικής διοίκησης στο Βερολίνο.
 
Μέχρι το 1952 η πολιτική του ΕΣΚΓ, του Συνδέσμου των Ελεύθερων Γερμανικών συνδικάτων (FDGB), αλλά και της Σοβιετικής Ένωσης ήταν σε αυτήν την κατεύθυνση.
 
Αυτό δεν έγινε. Ο στόχος της οικοδόμησης μιας ενωμένης Γερμανίας έγινε μη δυνατός λόγω του Ψυχρού Πολέμου, της πολιτικής των κύκλων που είχαν συσπειρωθεί γύρω από τον [[Κόνραντ Αντενάουερ]] και της προτίμησης των Δυτικών ότι είναι καλύτερα να ελέγχουν εξ ολοκλήρου τη μισή Γερμανία, παρά κατά το ήμισι ολόκληρη.
 
Έτσι δημιουργήθηκαν δύο Γερμανίες, με διαφορετικά κοινωνικοπολιτικά συστήματα.
 
Είναι δικαίωμα αναφαίρετο για κάθε χώρα να ορίζει τη συνοριακή της τάξη.
 
Πάντα με γνώμονα την ασφάλεια την δική της και των συμμάχων της. '''(Στην ευρωπαϊκή σύμβαση του 1970 - 71 ρητά διατυπώνεται η αρχή της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας όλων των ευρωπαϊκών κρατών. Η ΟΔΓ, υπογράφοντας αυτήν τη σύμβαση (όπως και πολλές άλλες μετά) ήξερε για ποια σύνορα μιλούσε).''' Στις αρχές του Αυγούστου του 1961, η λαϊκή Βουλή της ΓΛΔ αποφασίζει τον έλεγχο των συνόρων. Στις 3 - 5 Αυγούστου 1961, σε σύσκεψη ανωτέρων εκπροσώπων των χωρών του Συμφώνου της Βαρσοβίας, αποφασίσθηκε λόγω της πολιτικής όξυνσης και της κορύφωσης του Ψυχρού Πολέμου, μετά από ένα εξαιρετικά αναλυτικό και πολύπλευρο σκεπτικό, ο έλεγχος των συνόρων. Η ΓΛΔ, έλαβε την υποχρέωση απέναντι στο λαό της και στους συμμάχους της να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και αυτό έπραξε στις 13 Αυγούστου του 1961.
 
'''[[Τείχος του Βερολίνου]] στήθηκε και ορθώθηκε χωρίς όπως αναφέρεται να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός.''' Και προκάλεσε την ανακούφιση πολλών, τόσο ανατολικών όσο και δυτικών, γιατί εξασφάλισε την ειρήνη.
 
Διατάξεις για τη χρήση όπλων υπήρξαν όπως υπάρχουν παντού. Και στο στρατό αλλά και στους συνοριακούς φρουρούς της Δυτικής Γερμανίας. '''Διαταγή "για ρίξιμο στο ψαχνό" δεν υπήρξε ποτέ" και δε βρέθηκε ποτέ.''' Η ΓΛΔ διαφύλαξε τα σύνορά της. Ήταν αναγνωρισμένο, κράτος δικαίου, μέλος του [[ΟΗΕ]] από την δεκαετία του 1970 και προσπάθησε να εφαρμόσει το μέτρο της συνοριακής ασφάλειας, όχι σε εσωγερμανικά σύνορα, αλλά σε αυτά της κρατικής της υπόστασης. Ωστόσο υπάρχουν κατάλοιπα της ναζιστικής Γερμανίας τα οποία χρησιμοποιούν την πρακτική της φίμωσης και της βίας των Ες-Ες. Χρησιμοποιώντας δήθεν την αντικειμενικότητα απ'την οποία απέχουν όπως και από τη γνώση.
 
▲Μεταπολεμικές Ζώνες[[Αρχείο:Map-Germany-1947.svg|upright|left|250px|thumb|Oι ζώνες κατοχής και τα εδάφη που δόθηκαν στην Πολωνία και τη Σοβιετική Ένωση.]]
 
Οι συζητήσεις στη [[Γιάλτα]] και το [[Πότσδαμ|Πότσνταμ]] καθόρισαν επίσης τη σχεδιαζόμενη κατοχή και διαχείριση της μεταπολεμικής Γερμανίας υπό το Συμμαχικό Συμβούλιο Ελέγχου, αποτελούμενο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, [[Ηνωμένο Βασίλειο]], [[Γαλλία]] και [[Σοβιετική Ένωση]]. Κατά τη [[Διάσκεψη του Πότσδαμ]] το καλοκαίρι του [[1945]], μετά το τέλος των μαχών στην [[Ευρώπη]], η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι [[ΗΠΑ|Ηνωμένες Πολιτείες]] και η Σοβιετική Ένωση αποφάσισαν να χωρίσουν τη [[Γερμανία]] σε [[Συμμαχική κατοχή της Γερμανίας|τέσσερις ζώνες κατοχής]]. Κάθε χώρα θα είχε τον έλεγχο ενός τμήματος της Γερμανίας μέχρι να αποκατασταθεί η σταθερότητα στη χώρα.<ref>{{Cite news|url=http://www.kathimerini.gr/465990/article/epikairothta/kosmos/h-diairesh-ths-germanias|title=Η διαίρεση της Γερμανίας, Του Δημητρη Κ. Αποστολοπουλου* {{!}} Kathimerini|language=el|accessdate=2018-02-06}}</ref>
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Λαοκρατική_Δημοκρατία_της_Γερμανίας"