Ελληνική Επανάσταση του 1821: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 335:
Στο [[Ιόνιο πέλαγος|Ιόνιο]] και στον [[Κορινθιακός κόλπος|Κορινθιακό κόλπο]] η μοίρα του ελληνικού στόλου με διοικητή τον [[Φρανκ Άστιγξ]], είχε έντονη δραστηριότητα. Τον Σεπτέμβρη του 1827 ο Άστιγξ είχε εμπλακεί σε [[Ναυμαχία της Αγκάλης|ναυμαχία στον κόλπο της Ιτέας]] και με το πλεονέκτημα που του παρείχε το ατμόπλοιο [[Καρτερία (Ατμόπλοιο)|Καρτερία]], το πρώτο ατμόπλοιο που χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε πολεμικές επιχειρήσεις, βύθισε τουρκική ναυαρχίδα και άλλα εχθρικά πλοία. Τον Νοέμβριο του 1827 άρχισε επιχειρήσεις στη λιμνοθάλασσα του [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]] και του [[Αιτωλικό|Αιτωλικού]] υποστηρίζοντας τις χερσαίες επιχειρήσεις που πραγματοποιούσε ο [[Ρίτσαρντ Τσωρτς]]. Αφού κατέλαβε τις νησίδες [[Βασιλάδι Αιτωλοακαρνανίας|Βασιλάδι]] και [[Ντολμάς Αιτωλοακαρνανίας|Ντολμά]] προχώρησε σε αποκλεισμό του Αιτωλικού, άλλα σε μία απόπειρα προσέγγισης του οικισμού, τον Μάιο του 1828, τραυματίστηκε θανάσιμα.<ref>{{Cite web |url=http://www.itea.gov.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=150&Itemid=195&limit=1&limitstart=2 |title=Δήμος Ιτέας, Φρανκ Άμπνεϋ Άστιγξ |accessdate=2012-08-02 |archiveurl=https://archive.today/20120802213122/http://www.itea.gov.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=150&Itemid=195&limit=1&limitstart=2 |archivedate=2012-08-02 |url-status=dead }}</ref>
 
Ενώ στη θάλασσα υπήρξε έντονη δραστηριότητα στις αρχές του 1828, στη στεριά επικρατούσε στασιμότητα. Στην Πελοπόννησο ο [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]] εξακολουθούσε να ελέγχει το δυτικό τμήμα της χερσονήσου. Τον Φεβρουάριο του 1828 πραγματοποίησε εκστρατεία κατά της [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τριπολιτσάς]] καταστρέφοντας ολοσχερώς την πόλη. Στη διάσκεψη του Λονδίνου τον Ιούλιο του 1828 αποφασίστηκε να αποσταλεί γαλλικό εκστρατευτικό σώμα στην Ελλάδα, ενώ παράλληλα οι Άγγλοι ήρθαν σε συμφωνία με τον Μωχάμετ Άλη στην [[Αλεξάνδρεια]] για την αποχώρηση του αιγυπτιακού στρατού από την Πελοπόννησο. Η [[Εκστρατεία του Μωριά|γαλλική εκστρατευτική αποστολή]] υπό την αρχηγία του [[Νικόλαος - Ιωσήφ Μαιζών|Νικολάου - Ιωσήφ Μαιζώνος]] αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο στα τέλη Αυγούστου και λίγες ημέρες αργότερα άρχισε η αποχώρηση των στρατευμάτων του Ιμπραήμ. Οι Αιγύπτιοι που είχαν έρθει αρχικά στην Ελλάδα υπολογίζονταν σε 40.000, ο στραατηγόςστρατηγός ΜαιζόνΜαιζών υπολόγισε 21.000 αυτούς που αποχώρησαν. Οι Γάλλοι στη συνέχεια κατέλαβαν αμαχητί τα κάστρα της [[Μεθώνη Μεσσηνίας|Μεθώνης]], της [[Κορώνη Μεσσηνίας|Κορώνης]], του [[Πύλος|Νεοκάστρου]] και της [[Πάτρα]]ς και μόνο στο [[κάστρο του Ρίου]] συνάντησαν κάποια αντίσταση που τους στοίχισε 25 άντρες. Μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου δεν απέμενε κανένα κάστρο της Πελοποννήσου στην κυριαρχία των Οθωμανών.
 
Το 1828 ο Πατριάρχης συνέταξε ένα σχέδιο για την επιστροφή στην κατάσταση όπως είχε πριν την επανάσταση: οι επαναστάτες θα ζητούσαν συγχώρεση από το Σουλτάνο και σε αντάλλαγμα θα τους δινόταν χάρη για τις πράξεις τους και θα εξαιρούνταν από την καταβολή του οφειλόμενου φόρου για τα προηγούμενα χρόνια, ενώ αφηνόταν να εννοηθεί ότι θα διατηρούσαν τις περιουσίες τους. Οι επαναστάτες, ωστόσο, δεν επιθυμούσαν να υπαχθούν και πάλι στην οθωμανική εξουσία, ενώ οι Οθωμανοί δε δέχτηκαν εξωτερική διαμεσολάβηση.<ref>{{harvnb|Erdem|2005|p=72-3}}</ref>