Γιάννης Νεγρεπόντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γιάννης Νεγρεπόντης''' (πραγματικό ονοματεπώνυμο: '''Ιωάννης Ξυνοτρούλιας''', [[Λάρισα]], [[8 Αυγούστου]] [[1930]] – [[Αθήνα]], [[22 Σεπτεμβρίου]] [[1991]]) ήταν σημαντικός [[Έλληνες|Έλληνας]] [[ποιητής]], [[πεζογράφος]] και [[στιχουργός]].

Γεννήθηκε στις [[8 Αυγούστου]] του [[1930]] στη [[Λάρισα]]. Εκεί έζησε μέχρι τα 8 του χρόνια και μετά ήρθε μαζί με όλη την οικογένειά του στην [[Αθήνα]]. Σπούδασε αρχαιολογία στη φιλοσοφική σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθήνας|Πανεπιστημίου Αθηνών]] (λόγω πολιτικών φρονημάτων δεν αξιοποίησε ποτέ επαγγελματικά το πτυχίο που πήρε) καθώς και στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, με δασκάλους τον [[Δημήτρης Ροντήρης|Ροντήρη]], τον [[Αιμίλιος Βεάκης|Βεάκη]], τον Σιδέρη (αλλά ούτε κι αυτές τις σπουδές αξιοποίησε επαγγελματικά). Συνεργάστηκε με περιοδικά και εφημερίδες όπως και με την [[Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση|ΕΡΑ]]. Μετά το 1967 ασχολήθηκε με τη συγγραφή στίχων για τραγούδια.

Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1949 δημοσιεύοντας διήγημά του στο περιοδικό Ελληνική Δημιουργία, που εξέδιδε ο Σπύρος Μελάς, με το ψευδώνυμο [[Γιάννη Νικολάου]]. Αργότερα άρχισε να δημοσιεύει στο περιοδικό Επιθεώρηση Τέχνης με το ψευδώνυμο [[Τζων]]. Μέρος του αρχείου του βρίσκεται στο ΕΛΙΑ. Η πρώτη του ποιητική συλλογή έρχεται αργότερα, το 1958. Είναι το «Πρόσωπα και χώρος», όπου υπογράφει με το ψευδώνυμο Νεγρεπόντης, με το οποίο καθιερώνεται. Υπήρξε αριστερός, την 21η Απριλίου 1967, συλλαμβάνεται και εξορίζεται για τρία χρόνια, στη [[Γυάρος|Γυάρο]] και τη [[Λέρος|Λέρο]].

Καταπιάστηκε και διακρίθηκε σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου: ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, τραγούδι, κριτική, δοκίμιο, χρονογράφημα, σάτιρα, ευθυμογράφημα, παιδικά, ραδιοφωνικό σχόλιο. Τραγούδια του έχουν μελοποιήσει οι [[Μίκης Θεοδωράκης]], [[Χρήστος Λεοντής]], [[Λίνος Κόκκοτος]] και άλλοι. Από τους πρωτοπόρους της «πολιτιστικής επανάστασης» της δεκαετίας του '60, έγινε ευρύτερα γνωστός και αγαπητός με τα τραγούδια του «Το ακορντεόν» (που τελειώνει με το σύνθημα «δεν θα περάσει ο φασισμός») και «3ος παγκόσμιος» που μελοποίησε ο [[Μάνος Λοΐζος]]. Ο ίδιος μελοποίησε τα αντιρατσιστικά «Νέγρικα», που τραγούδησε η [[Μαρία Φαραντούρη]]. Ήταν τα τραγούδια που έγιναν αρχικά γνωστά από τις μπουάτ και πέρασαν και τραγουδήθηκαν -απαγορευμένα πια- από στόμα σε στόμα, στα χρόνια της δικτατορίας.

Η ικανότητα του Νεγρεπόντη να περνάει μηνύματα, χωρίς να είναι κραυγαλέος και ευκαιριακός, καταφάνηκεφάνηκε και στα κατοπινά χρόνια με τα «Μικροαστικά» και τα «Μαθήματα πολιτικής οικονομίας» -πολυτραγουδισμένα επίσης- που έντυσε μουσικάσυνέθεσε ο [[Λουκιανός Κηλαηδόνης]]. Τα «Μικροαστικά» γνώρισαν επιτυχία και ως σατιρικό θεατρικό έργο. Ένα ακόμη ποιητικό έργο, το «Φυλάττειν Θερμοπύλας», που έγραψε εξόριστος στη δικτατορία, έχει μελοποιήσει στο μεγαλύτερο μέρος τους, υπό μορφή ορατορίου, ο [[Χρήστος Λεοντής]]. Πέθανε στις 04.00 τα ξημερώματα της Κυριακής [[22 Σεπτεμβρίου]] του [[1991]] στο '''[[Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών''']] όπου νοσηλευόταν χτυπημένος από θανατηφόρολόγω [[Καρκίνος|καρκίνοκαρκίνου]] σε ηλικία μόλις 61 ετών και 2 μέρες μετά κηδεύτηκε στο [[Α΄ Νεκροταφείο]] της Αθήνας.

===Στην εξορίαΕξορία===

Την 21η Απριλίου 1967 ο Γιάννης Νεγρεπόντης, που ιδεολογικά ανήκε στην [[Αριστερά (πολιτική)|Αριστερά]], .<ref>{{Cite web|title = Ένα ποιητικό σύμβολο των '70s – τα «Μικροαστικά» του Γιάννη Νεγρεπόντη|url = http://www.lifo.gr/team/music/56251|website = LiFO|accessdate = 2016-01-24}}</ref><ref>{{Cite web|title = Γιάννης Νεγρεπόντης - Λογοτέχνης, ποιητής, στιχουργός και κυρίως αγωνιστής - Αντιφωνίες|url = http://www.antifonies.gr/%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BD%CE%B5%CE%B3%CF%81%CE%B5%CF%80%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82/|website = Αντιφωνίες|accessdate = 2016-01-24|language = el-GR}}</ref><ref>{{Cite web|title = Βιβλία του συγγραφέα 'Γιάννης Νεγρεπόντης' {{!}} Skroutz.gr|url = https://www.skroutz.gr/books/a.10104.%CE%9D%CE%B5%CE%B3%CF%81%CE%B5%CF%80%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%93%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82.html|website = www.skroutz.gr|accessdate = 2016-01-24}}</ref>συλλαμβάνεται Συλλαμβάνεται και παραμένει εξόριστος στη Γυάρο και τη Λέρο (Παρθένι) τρία χρόνια. Εκεί γράφει το «Φυλάττειν Θερμοπύλας», που βγάζει έξω παράνομα και μοιράζει σε φίλους, πριν κυκλοφορήσει σε βιβλίο, η γυναίκα του Αργυρώ. Το ίδιο κυκλοφόρησε και στα γερμανικά, σε μια θαυμάσια έκδοση με χαρακτικά του μεγάλου [[Κρις Χάμπερ]].

Ελευθεροτυπία* [https://web.archive.org/web/20110831211801/http://archive.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=30.09.2006,id=30534932 Γιάννης Νεγρεπόντης] στην [[Ελευθεροτυπία (εφημερίδα)|''Ελευθεροτυπία'']]