Βρετανικό Χονγκ Κονγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Британский Гонконг" Ετικέτες: πολύ μικρό ΜετάφρασηΠεριεχόμενου ΜετάφρασηΠεριεχόμενου2 |
Δημιουργήθηκε από μετάφραση της σελίδας "Британский Гонконг" |
||
Γραμμή 1:
Το '''Βρετανικό Χονγκ Κονγκ''' ({{lang-en|British Hong Kong}}) - ήταν βρετανική αποικία του στέμματος και αργότερα [[Βρετανικά Υπερπόντια Εδάφη|εξαρτημένη περιοχή]] της Βρετανίας από το [[1841]] έως το [[1997]]. Η επικράτεια του ισοδυναμεί με την σημερινή επικράτεια του Χονγκ Κονγκ, μιας περιοχές της Κίνας με ειδικό καθεστώς.
== Ιστορία ==
Τα ευρήματα των ανασκαφών δείχνουν ότι στην περιοχή του σημερινού Χονγκ Κονγκ υπάρχει ανθρώπινη παρουσία από την [[Παλαιολιθική περίοδος|παλαιολιθική]] εποχή. Η περιοχή ενσωματώθηκε για πρώτη φορά σε [[Κίνα|κινεζικό κράτος]] κατά τη διάρκεια της βασιλείας της [[Δυναστεία Τσιν|δυναστείας Τσιν]]. Κατά την περίοδο των [[Δυναστεία Τανγκ|Δυναστειών Τανγκ]] και [[Δυναστεία Σονγκ|Σονγκ]] χρησίμευσε ως εμπορικό λιμάνι και ναυτική βάση. Ο πρώτος Ευρωπαίος επισκέπτης στην περιοχή είναι ο πορτογάλος Χόρχε Αλβάρες, το [[1513]] <ref>Porter, Jonathan. [1996] (1996). Macau, the Imaginary City: Culture and Society, 1557 to the Present. Westview Press. ISBN 0-8133-3749-6</ref> <ref>Edmonds. [2002] (2002) China and Europe ThSince 1978: A European Perspective. Cambridge University Press. ISBN 0-521-52403-2</ref> . Μετά το άνοιγμα ενός παραρτήματος της [[Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών|Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών]] στην [[Κουανγκτσόου|Καντώνα]], οι Βρετανοί άρχισαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην περιοχή.
Από τις αρχές του 19ου αιώνα, οι Κινέζοι ξεκίνησαν την εισαγωγή [[Όπιο|οπίου]] από την Βρετανία. Το 1839 η [[δυναστεία Τσινγκ]] απαγόρευσε την εισαγωγή οπίου και η [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανία]] ξεκίνησε τον [[Πρώτος Πόλεμος του Οπίου|πρώτο πόλεμο του οπίου]] κατά της Κίνας <ref name="Wiltshire">Wiltshire, Trea. [First published 1987] (republished & reduced 2003). Old Hong Kong. Central, Hong Kong: Text Form Asia books Ltd. Page 12. ISBN Volume 962-7283-61-4</ref> . Το νησί του Χονγκ Κονγκ έπεσε για πρώτη φορά υπό βρετανική κατοχή το [[1841]] και στο τέλος του πολέμου το [[1842]] πέρασε στην Βρετανία με την συνθήκη του Ναντσίνγκ . Ένα χρόνο αργότερα οι Βρετανοί ιδρύουν την πόλη Βικτόρια και παραχωρούν στο έδαφος το επίσημο καθεστώς της αποικίας του στέμματος (αντιστοιχεί στα σημερινά "υπερπόντια εδάφη"). Το [[1860|1860,]] μετά την ήττα της [[Κίνα|Κίνας]] στον δεύτερο πόλεμο του οπίου, τα εδάφη του Βρετανικού Χονγκ Κονγκ επεκτάθηκαν σύμφωνα με τη Συνθήκη του Πεκίνου. Το [[1898]] η [[Ηνωμένο Βασίλειο|Μεγάλη Βρετανία]] μισθώνει από την [[Κίνα]] για 99 χρόνια το παρακείμενο έδαφος στα βόρεια της χερσονήσου Καουλούν καθώς και το νησί Λαντάου.
Το Χονγκ Κονγκ δηλώθηκε ως [[Ελεύθερος λιμένας|ελεύθερο λιμάνι]] για να διευκολύνει τα συμφέροντα της [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Βρετανικής Αυτοκρατορίας]] στη [[Νοτιοανατολική Ασία]]. Το [[1910]] εγκαινιάστηκε ο σιδηροδρομικός σταθμός Καουλούν-Καντώνας, συνδέοντας το Χονγκ Κονγκ με τη [[Κουανγκτσόου]] και το Καουλούν. Στην αποικία οι Βρετανοί εισήγαγαν το δικό τους σύστημα εκπαίδευσης. Τον 19ο αιώνα, ο τοπικός κινεζικός πληθυσμός ήρθε σε μικρή επαφή με τους πλούσιους Ευρωπαίους αποίκους<ref name="Wiltshire">Wiltshire, Trea. [First published 1987] (republished & reduced 2003). Old Hong Kong. Central, Hong Kong: Text Form Asia books Ltd. Page 12. ISBN Volume 962-7283-61-4</ref> .
Κατά τη διάρκεια του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], στις 8 Δεκεμβρίου 1941 η [[Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας|Ιαπωνική Αυτοκρατορία]] επιτέθηκε στο Χονγκ Κονγκ και στις 25 Δεκεμβρίου το κατέλαβε, μετά την ήττα των βρετανοκαναδικών δυνάμεων που υπερασπίζονταν την αποικία. Κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής του Χονγκ Κονγκ, υπήρξαν συνηθισμένες ελλείψεις τροφίμων. Υπήρχε υπερπληθωρισμός και αναγκαστική ανταλλαγή χαρτονομισμάτων με στρατιωτικά τραπεζογραμμάτια. Ο πληθυσμός του Χονγκ Κονγκ ήταν 1.6 εκατομμύρια άτομα πριν τον πόλεμο, ωστόσο μέσα σε τέσσερα χρόνια μειώθηκε στις 600 χιλιάδες. Στις 15 Αυγούστου 1945, η Ιαπωνία παραδόθηκε και η [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανία]] ανέκτησε τη [[κυριαρχία]] της στο Χονγκ Κονγκ.
[[Αρχείο:Hongkong_Central_1955.jpg|δεξιά|μικρογραφία|200x200εσ| Κεντρική Περιφέρεια, 1955 ]]
Μετά [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]], στην Κίνα ξέσπασε [[Κινέζικος Εμφύλιος Πόλεμος|εμφύλιος πόλεμος]] και χιλιάδες άτομα εγκατέλειψαν την χώρα. Αυτό είχε θετική επίδραση στον πληθυσμό του Χονγκ Κονγκ, συμβάλλοντας στην ταχεία ανάκαμψη του πληθυσμού του. Μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας το [[1949]], εισήλθε μια μεγαλύτερη ροή μεταναστών που φοβούνταν διώξεις από το [[Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας|Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα]] <ref name="Wiltshire">Wiltshire, Trea. [First published 1987] (republished & reduced 2003). Old Hong Kong. Central, Hong Kong: Text Form Asia books Ltd. Page 12. ISBN Volume 962-7283-61-4</ref> . Πολλές εταιρείες μετέφεραν τα γραφεία τους από τη [[Σαγκάη]] και το [[Κουανγκτσόου]] στο Χονγκ Κονγκ . Η κομμουνιστική κυβέρνηση ακολουθούσε μια ολοένα και πιο απομονωτική πολιτική. Χάρη στο καθεστώς της ως βρετανική εξάρτηση, το Χονγκ Κονγκ παρέμεινε το μοναδικό κανάλι επικοινωνίας της [[Κίνα|Κίνας]] με τη [[Δυτικός Κόσμος|Δύση]] . Μετά την είσοδο της [[Κίνα|Κίνας]] στον [[Πόλεμος της Κορέας|πόλεμο της Κορέας]], ο [[Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών|ΟΗΕ]] επέβαλε [[εμπάργκο]] στο εμπόριο με τη [[Κίνα|ΛΔΚ]] <ref>Wang Yong-hua, ''[http://www.ceps.com.tw/ec/ecjnlarticleView.aspx?atliid=324751&issueiid=25237&jnliid=2518 On Embargo of Hong Kong in 1950—1954] {{Wayback|url=http://www.ceps.com.tw/ec/ecjnlarticleView.aspx?atliid=324751&issueiid=25237&jnliid=2518|date=20111015144230}}'', Journal of Yanan University Social Science Edition, 2006.</ref> .
Λόγω της πληθυσμιακής αύξησης και του χαμηλού κόστους εργασίας, η παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και άλλων βιομηχανιών αυξήθηκαν ταχύτατα. Μαζί με την [[Βιομηχανοποίηση|εκβιομηχάνιση]], οι εξαγωγές προς τις ξένες αγορές έγιναν η κύρια κινητήρια δύναμη της [[Οικονομία|οικονομίας]]. Χάρη στην ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής, το βιοτικό επίπεδο αυξήθηκε σταθερά. Το [[1967]] το Χονγκ Κονγκ βυθίστηκε στο χάος λόγω ταραχών <ref name="Wiltshire">Wiltshire, Trea. [First published 1987] (republished & reduced 2003). Old Hong Kong. Central, Hong Kong: Text Form Asia books Ltd. Page 12. ISBN Volume 962-7283-61-4</ref> . Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν από [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερούς]], εμπνευσμένοι από την [[Πολιτιστική Επανάσταση]] που ξεκίνησε στην ηπειρωτική χώρα. Η εργατική απεργία μετατράπηκε σε βίαιη εξέγερση κατά της αποικιακής κυβέρνησης, η οποία διήρκεσε μέχρι το τέλος του έτους.
Το [[1974]] δημιουργήθηκε η Ανεξάρτητη Επιτροπή για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς, η οποία κατόρθωσε να ελαχιστοποιήσει τη [[διαφθορά]] στα κρατικά όργανα. Μετά την έναρξη των μεταρρυθμίσεων στην Κίνα το [[1978]], το Χονγκ Κονγκ έγινε η κύρια πηγή ξένων επενδύσεων στην [[Κίνα]] . Ένα χρόνο αργότερα, κοντά στα βόρεια σύνορα του Χονγκ Κονγκ, σχηματίστηκε η πρώτη ειδική οικονομική ζώνη στο [[Σεντσέν]] της [[Κίνα|Κίνας]] στο έδαφος της [[Κουανγκτούνγκ|επαρχίας Γκουανγκντόνγκ]]. Ύστερα η κλωστοϋφαντουργία και η μεταποίηση υποχώρησαν σταδιακά, ενώ νέοι ακμάζοντες τομείς της τοπικής οικονομίας έγιναν τα [[χρηματοοικονομικά]] και ο τραπεζικός τομέας. Μετά το τέλος του [[Πόλεμος του Βιετνάμ|πολέμου]] του [[Πόλεμος του Βιετνάμ|Βιετνάμ]] το 1975, οι αρχές του Χονγκ Κονγκ χρειάστηκαν 25 χρόνια για να λύσουν το πρόβλημα της επιστροφής των Βιετναμέζων προσφύγων.
Καθώς η 99ετής μίσθωση έφτανε προς το τέλος της, η [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανική]] κυβέρνηση άρχισε να συζητά την παράδοση του Χονγκ Κονγκ στη [[Κίνα|ΛΔΚ]] από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το 1984[[1984|,]] οι δύο χώρες υπέγραψαν την Κοινή Σινοβρετανική Διακήρυξη, σύμφωνα με την οποία η μεταφορά του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα επρόκειτο να πραγματοποιηθεί το 1997 <ref name="Wiltshire">Wiltshire, Trea. [First published 1987] (republished & reduced 2003). Old Hong Kong. Central, Hong Kong: Text Form Asia books Ltd. Page 12. ISBN Volume 962-7283-61-4</ref> . Η δήλωση ανέφερε ότι το Χονγκ Κονγκ θα αποκτήσει το καθεστώς της ειδικής διοικητικής περιοχής εντός της [[Κίνα|ΛΔΚ]], η οποία θα του επιτρέψει να διατηρήσει τη νομοθεσία του και υψηλό βαθμό αυτονομίας για τουλάχιστον 50 χρόνια μετά τη μεταφορά του στην Κίνα. Πολλοί κάτοικοι του Χονγκ Κονγκ δεν ήταν βέβαιοι ότι αυτές οι υποσχέσεις θα εκπληρώνονταν. Σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση των ανησυχιών αυτών έπαιξε και η [[Διαδηλώσεις της Πλατείας Τιενανμέν|καταστολή της φοιτητικής διαδήλωσης στο Πεκίνο]] το [[1989]] .
[[Αρχείο:Hong_Kong_1978.jpg|δεξιά|μικρογραφία|200x200εσ| Άποψη του Χονγκ Κονγκ και της Καουλούν από τον όρο Βικτόρια, 1978 ]]
Το [[1990]] εγκρίθηκε ο βασικός νόμος [[1990|του]] Χονγκ Κονγκ, ο οποίος θα επκλήρωνε τον ρόλο του [[Σύνταγμα|συντάγματος]] μετά τη μεταφορά του Χονγκ Κονγκ στην Κίνα. Παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις του [[Πεκίνο|Πεκίνου]], ο τελευταίος κυβερνήτης του Χονγκ Κονγκ, ο Κρις Πάτεν, μεταρρύθμισε τη διαδικασία εκλογής του Νομοθετικού Συμβουλίου του Χονγκ Κονγκ, [[Δημοκρατία|εκδημοκρατίζοντάς]] το. Η μεταβίβαση της κυριαρχίας του Χονγκ Κονγκ ολοκληρώθηκε τα μεσάνυχτα της [[1 Ιουλίου|1ης Ιουλίου]] [[1997]] και συνοδεύτηκε από τελετή για τη μεταφορά του Χονγκ Κονγκ στο Κονγκρέσο και Εκθεσιακό Κέντρο του Χονγκ Κονγκ. Ο Ντονγκ Τσιανχουά ήταν ο πρώτος διοικητής της πλέον κινεζικής περιοχής.
== Παραπομπές ==
| |||