Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο των συντεχνιών της [[Αθήνα]]ς και του [[Πειραιάς|Πειραιά]], που πραγματοποιήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου, έκανε πρόδηλη πλέον την υποστήριξη του λαού στις θέσεις του Συνδέσμου, ενώ η υποστήριξη που βρήκε το Κίνημα προκάλεσε την έντονη ανησυχία των πολιτικών κομμάτων, του [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Θρόνου]] και των Ξένων Δυνάμεων. Από την έλευση του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ το 1863 μέχρι το 1909, για 46 χρόνια, δεν υπήρξε καμία ανάμιξη του στρατού στη πολιτική.
Κατά τους επόμενους μήνες η πολιτική ζωή βασίζστηκεβασίστηκε σε εύθραυστες ισορροπίες με εμφανείς τους κινδύνους της εκτροπής είτε προς την εμφύλια αναμέτρηση είτε προς την επιβολή στρατιωτικού καθεστώτος. Εξάλλου, ο χαρακτήρας του Συνδέσμου δεν ήταν σαφής ιδεολογικά και πολιτικά ενώ η παρέμβασή του ήταν αποτέλεσμα δυσαρέσκειας απέναντι στα παλιά κόμματα και στα Ανάκτορα.<ref name=":1">{{Cite web|url = http://www.ime.gr/chronos/13/gr/domestic_policy/facts/02.html|title = Το Κίνημα στο Γουδί το 1909}}</ref> Η κατάσταση ήταν μάλλον αδιέξοδη και πλέον έγινε κοινή συνείδηση η ανάγκη για ομαλή διέξοδο από την πολιτική κρίση. Αυτή τη χρονική περίοδο σημαντικό ρόλο θα παίξει ο επαναστάτης του [[Επανάσταση του Θερίσου|Θερίσου]], [[Ελευθέριος Βενιζέλος]] ο οποίος κατέφθασε στον Πειραιά με συμβιβαστικές διαθέσεις. Αν και αρνήθηκε να σχηματίσει κυβέρνηση, παρ' όλα αυτά συμβούλεψε την προκήρυξη εκλογών για την ανάδειξη αναθεωρητικής Βουλής για την πραγματοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.<ref>{{Cite book|title = Ιστορία του Ελληνικού 'Εθνους, Τόμος 24|last = Παπαρρηγόπουλος|first = Κ.|publisher = National Geographic|year = 2010|isbn = 978-960-6883-77-4|location = Αθήνα|pages = 94-98}}</ref>
