Κάψας Αρκαδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ulrichstill (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Επιμέλεια
Γραμμή 4:
| όνομα = Κάψια
| χάρτης =
| Μέγεθος εικόνας =
| διαμέρισμα =
| περιφέρεια =
| νομός =Νομός Αρκαδίας
| δήμος = [[Δήμος Μαντινείας]]
| πληθυσμός =
| έτος απογραφής = 2001
| υψόμετρο =
| έκταση =
| ιστοσελίδα =
| ταχυδρομικός κωδικός =
| τηλεφωνικός κωδικός=
| πρώην όνομα =
}}
Γραμμή 22:
==Προέλευση του χωριού==
 
Το σημερινό χωριό Κάψια κατά την αρχαιότητα άνηκε στον μαντινειακό δήμο Ελισφάσιον. Αναφέρει σχετικά ο Τάσος Αθ. Γριτσόπουλος:《 Ο πέμπτος μαντινειακός δήμος ευρίσκετο εις το έσχατον άκρο με τας ακάρπους γαίας,(...) με ποιμενικόν λαόν ασχολούμενον κατά τα ακραία σημεία των Σιμιάδων και του Κάψια,(...) ήτο η μεθόριος χώρα των Ελισφασίων.<ref name=":0">{{Cite book|title=Ιστορία της Τριπολιτσάς|first=Τάσος|last=Γριτσόπουλος|isbnpublisher=Ένωση Τριπολιτών Αττικής|year=1972|location=Αθήνα|page=50}}</ref>
 
Η αρχική γεωγραφική θέση του Κάψια ήταν πλησίον του σπηλαίου Κάψια και ονομαζόταν Παλαιοχώρι. Το Παλαιοχώρι, οικισμός που ακόμη είναι εμφανή τα ερείπιά του, κυρίως κεραμίδια και πελεκημένες πέτρες, εικάζεται ότι κάηκε και για το λόγο αυτό οι κάτοικοί του εξαναγκάστηκαν να μετοικήσουν στην σημερινή τοποθεσία, εις ανάμνηση της καταστροφής μετονομάσθηκε σε Κάψια. Σε κοντινή απόσταση από τη θέση Παλαιοχώρι, σχεδόν δίπλα από το εξωκκλήσι Παναγιά υπάρχουν απομεινάρια παλαιού νεκροταφείου.
 
Τον 4ο αιώνα π.Χ οι καλές σχέσεις Μαντινείας με το Άργος βοήθησαν την επέκταση του αργολικού αμυντικού συστήματος και θεωρήθηκε απαραίτητη η ύπαρξη φυλακίων σε στρατηγικής σημασίας θέσεις. Στο Κάψια δημιουργήθηκε το φυλάκιο βορειοδυτικά του Αγιολιά, το οποίο επόπτευε ολόκληρη την πεδιάδα και τις κορυφογραμμές που την στεφανώνουν. Αν και μικρότερο από τα υπόλοιπα, κατείχε προνομιακή γεωγραφική θέση που του επέτρεπε να βλέπει μακριά προς τη χώρα των Ορχομενίων αλλά και τους δρόμους που κατευθύνονταν προς το Μεθύδριο, τη Θέλπουσα και τους οικισμούς του Μαινάλου.<ref>{{Cite book|title=Αρκαδία. Οι Ακροπόλεις - Τα Κάστρα - Οι Πύργοι της. Σιωπηλά Ερείπια μιας Δοξασμένης Γης. |first=Πέτρος |last=Σαραντάκης |year=2006 |location=Αθήνα |page=25}}</ref>
Οι Ακροπόλεις - Τα Κάστρα - Οι Πύργοι της.
Σιωπηλά Ερείπια μιας Δοξασμένης Γης.|first=Πέτρος|last=Σαραντάκης|isbn=|year=2006|location=Αθήνα|page=25}}</ref>
 
Στο Χρονικό του Μορέως, έμμετρο έργο άγνωστου εξελληνισμένου Φράγκου χρονικογράφου του 14ου αιώνα μ.Χ. , αναφέρεται το όνομα ''Κηπισκιάνοι'' όταν περιγράφεται η εισβολή των Φράγκων στην Αρκαδία μετά την πτώση των μεσσηνιακών φρουρίων. Παρατίθεται το πρωτότυπο :
 
《Εκείσε επαρασύρθησαν το λέγουν Κηπισκίανους, <br>
όπου το κράζουν όνομα στον Κούντουραν ελαιώνα.》(στίχος:1723-4)<ref>{{Cite book|title=Το Χρονικό του Μορέως|first=|last=|isbn=|year= (14ος αιώνας, μ.Χ.|location=|page=)}}</ref>
 
όπου το κράζουν όνομα στον Κούντουραν ελαιώνα.》(στίχος:1723-4)<ref>{{Cite book|title=Το Χρονικό του Μορέως|first=|last=|isbn=|year=14ος αιώνας, μ.Χ.|location=|page=}}</ref>
 
Ο Γριτσόπουλος έχοντας υπόψιν του, ότι ο χρονικογράφος άλλαζε σύμφωνα με τις φραγκικές γλωσσικές επιρροές του τα ονόματα, υποθέτει πως: 《Ανατολικότερον του Χρυσιβιτσίου, κείται το χωρίον Κάψια και εις αυτό πρέπει να αναφέρεται η φράσις του χρονικού》, και ερμηνεύει το Κηπησκιάνους ως Καψικιάνους.<ref name=":0" /><ref name=":1">Γριτσόπουλος, στο ίδιο, σελ. 91</ref>
Γραμμή 67 ⟶ 64 :
 
==Παραπομπές==
<references /><br />
 
{{DEFAULTSORT:Καψια}}
 
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Αρκαδίας]]